Diodorus Siculus, Library, book xiv, chapter 1

(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 1)

πάντασ μὲν ἴσωσ εἰκόσ ἐστι προσάντωσ ἀκούειν τὰσ καθ’ ἑαυτῶν βλασφημίασ· καὶ γὰρ οἱ κατὰ πᾶν ἔκδηλον ἔχοντεσ τὴν ἑαυτῶν κακίαν, ὥστε μηδ’ ἐξαρνεῖσθαι, ὅμωσ ψόγου τυγχάνοντεσ διαγανακτοῦσι καὶ λόγουσ εἰσφέρειν πειρῶνται πρὸσ τὴν κατηγορίαν. διόπερ εὐλαβητέον ἐκ παντὸσ τρόπου τὸ πράττειν τι φαῦλον πᾶσι, μάλιστα μέντοι τοῖσ ἡγεμονίασ ὀρεγομένοισ ἤ τινοσ ἐπισήμου τύχησ μεταλαβοῦσιν· ὁ γὰρ τούτων βίοσ περίοπτοσ ὢν διὰ τὴν ἐπιφάνειαν ἐν πᾶσιν ἀδυνατεῖ κρύπτειν τὴν ἰδίαν ἄγνοιαν·

ὥστε μηδεὶσ ἐλπιζέτω τῶν τυχόντων ὑπεροχῆσ τινοσ, ἂν ἐξαμαρτάνῃ μεγάλα, λήσεσθαι διὰ τέλουσ ἀνεπιτίμητοσ. καὶ γὰρ ἂν ἐν τῷ καθ’ ἑαυτὸν βίῳ διαφύγῃ τὸν ἀπὸ τῆσ ἐπιτιμήσεωσ λόγον, ὕστερον ἥξειν ἐπ’ αὐτὸν προσδεχέσθω τὴν ἀλήθειαν μετὰ παρρησίασ κηρύττουσαν τὰ πάλαι σιωπώμενα. χαλεπὸν οὖν τοῖσ φαύλοισ τοῦ παντὸσ βίου καθάπερ ἀθάνατον εἰκόνα μετὰ τὴν ἰδίαν τελευτὴν ἀπολείπειν τοῖσ μεταγενεστέροισ·

καὶ γὰρ εἰ μηδέν ἐστι πρὸσ ἡμᾶσ τὰ μετὰ τὸν θάνατον, καθάπερ ἔνιοι τῶν φιλοσόφων θρυλοῦσιν, ὅμωσ ὅ γε προγεγενημένοσ βίοσ γίνεται πολὺ χείρων τὸν ἅπαντα τὸν αἰῶνα ἐπὶ κακῷ μνημονευόμενοσ. ἐμφανῆ δὲ τούτων παραδείγματα λαμβάνειν ἔξεστι τοῖσ ἀναγνοῦσι τὰ κατὰ μέροσ τῆσδε τῆσ βίβλου.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION