헬라어 문장 검색 - Διοδορ́Λιβραρψ́7́62́

(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 106)

ἐπὶ δὲ Ῥήγιον ἀναζεύξαντοσ αὐτοῦ, καὶ μετὰ τῆσ δυνάμεωσ παρεσκευασμένου πολιορκεῖν διὰ τὴν περὶ τῆσ ἐπιγαμίασ ὕβριν, ἀγωνία πολλὴ κατεῖχε τοὺσ Ῥηγίνουσ· οὔτε γὰρ συμμάχουσ οὔτε δύναμιν ἀξιόμαχον εἶχον, πρὸσ δὲ τούτοισ ᾔδεισαν ὅτι τῆσ πόλεωσ ἁλούσησ οὔτ’ ἔλεοσ οὔτε δέησισ αὐτοῖσ ἀπελείπετο. διόπερ ἔκριναν ἀποστεῖλαι πρέσβεισ τοὺσ δεησομένουσ μετρίωσ αὐτοῖσ χρήσασθαι καὶ παρακαλέσαι μηδὲν περὶ αὐτῶν ὑπὲρ ἄνθρωπον βουλεύσασθαι.

ὁ δὲ Διονύσιοσ τριακόσια τάλαντα πραξάμενοσ καὶ τὰσ ναῦσ ἁπάσασ παραλαβὼν οὔσασ ἑβδομήκοντα, προσέταξεν ἑκατὸν ὁμήρουσ δοῦναι δοθέντων δὲ πάντων ἀνέζευξεν ἐπὶ Καυλωνίαν.

ταύτησ δὲ τοὺσ μὲν ἐνοικοῦντασ εἰσ Συρακούσασ μετῴκισε καὶ πολιτείαν δοὺσ πέντε ἔτη συνεχώρησεν ἀτελεῖσ εἶναι, τὴν δὲ πόλιν κατασκάψασ τοῖσ Λοκροῖσ τὴν χώραν τῶν Καυλωνιατῶν ἐδωρήσατο. Ῥωμαῖοι δὲ Λιφοίκουαν πόλιν ἐκ τοῦ τῶν Αἰκῶν ἔθνουσ ἑλόντεσ, κατὰ τὰσ τῶν ὑπάτων εὐχὰσ μέγαν ἀγῶνα τῷ Διὶ συνετέλεσαν.

τοῦ δ’ ἔτουσ τούτου διεληλυθότοσ Ἀθήνησι μὲν ἦρχε Πυργίων, ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ τὴν ὕπατον ἀρχὴν μετέλαβον χιλίαρχοι τέσσαρεσ, Λεύκιοσ Λουκρήτιοσ, Σερούιοσ Σουλπίκιοσ, Γάιοσ Αἰμίλιοσ , Ὀλυμπιὰσ δ’ ἤχθη ὀγδόη πρὸσ ταῖσ ἐνενήκοντα, καθ’ ἣν ἐνίκα Σώσιπποσ Ἀθηναῖοσ.

τούτων δὲ τὴν ἀρχὴν παρειληφότων Διονύσιοσ ὁ τῶν Συρακοσίων δυνάστησ πορευθεὶσ εἰσ Ἱππώνιον μετὰ τῆσ δυνάμεωσ, τοὺσ μὲν κατοικοῦντασ ἐν αὐτῇ μετῴκισεν εἰσ τὰσ Συρακούσασ, τὴν δὲ πόλιν κατασκάψασ τοῖσ Λοκροῖσ προσεμέρισε τὴν χώραν.

κατὰ τὸ συνεχὲσ γὰρ ἐφιλοτιμεῖτο τοὺσ Λοκροὺσ εὖ ποιεῖν διὰ τὴν συγχωρηθεῖσαν ἐπιγαμίαν·

τοὺσ δὲ Ῥηγίνουσ ἐπεθύμει τιμωρήσασθαι διὰ τὴν περὶ τῆσ οἰκειότητοσ ἀδικίαν. καθ’ ὃν γὰρ καιρὸν ἀπέστειλε πρὸσ αὐτοὺσ πρέσβεισ ἀξιῶν αὑτῷ συγχωρηθῆναι τῶν πολιτικῶν παρθένων γαμῆσαι, φασὶ τοὺσ Ῥηγίνουσ ἀποκριθῆναι δημοσίᾳ τοῖσ πρέσβεσιν, ὡσ μόνην αὐτῷ συγχωρῆσαι γαμεῖν τὴν τοῦ δημίου θυγατέρα. διὰ τοῦτο βαρέωσ φέρων καὶ δοκῶν ὑπερβαλλόντωσ ὑβρίσθαι, πολὺσ ἦν ἐπὶ τῇ κατ’ αὐτῶν τιμωρίᾳ.

καὶ γὰρ ἐν τῷ πρότερον ἐνιαυτῷ τὴν εἰρήνην συνέθετο πρὸσ αὐτοὺσ οὐ τῆσ φιλίασ ὀρεγόμενοσ, ἀλλὰ τὴν ναυτικὴν δύναμιν παρελέσθαι βουλόμενοσ, οὖσαν τριήρων ἑβδομήκοντα· διελάμβανε γὰρ τῆσ κατὰ θάλατταν βοηθείασ ἀποκλεισθείσησ ῥᾳδίωσ ἐκπολιορκήσειν τὴν πόλιν. διόπερ κατὰ τὴν Ἰταλίαν ἐνδιατρίβων ἐζήτει πρόφασιν εὔλογον, δι’ ἧσ οὐ παρὰ τὴν ἀξίαν τὴν ἰδίαν δόξει λελυκέναι τὰσ συνθήκασ.

ἀγαγὼν οὖν πρὸσ τὸν πορθμὸν τὰσ δυνάμεισ, τὰ πρὸσ τὴν διάβασιν παρεσκευάζετο.

καὶ πρῶτον μὲν ᾔτει τοὺσ Ῥηγίνουσ ἀγοράσ, ἐπαγγελλόμενοσ ταχέωσ τὰσ δοθείσασ ἀποστέλλειν ἐκ Συρακουσῶν. τοῦτο δ’ ἔπραττεν, ὅπωσ μὴ διδόντων μὲν αὐτῶν δικαίωσ δόξῃ τὴν πόλιν ἑλεῖν, δόντων δ’ ἐνόμιζεν ἐξαναλώσειν αὐτῶν τὸν σῖτον καὶ προσκαθίσασ τὴν πόλιν διὰ τὴν σπάνιν ταχὺ κυριεύσειν αὐτῆσ. οἱ δὲ Ῥηγῖνοι τούτων μὲν οὐδὲν ὑπονοοῦντεσ τὸ μὲν πρῶτον ἐφ’ ἡμέρασ τινὰσ ἐχορήγουν τὰσ τροφὰσ λαμπρῶσ·

ὡσ δὲ πλείονα χρόνον ἐνδιέτριβε, ποτὲ μὲν ἀρρωστίαν, ποτὲ δὲ ἄλλασ προφάσεισ ποριζόμενοσ, ὑπονοήσαντεσ αὐτοῦ τὴν ἐπιβολήν, οὐκέτι παρεῖχον τὰσ τροφὰσ τῷ στρατοπέδῳ. ὁ δὲ Διονύσιοσ ἐπὶ τούτῳ προσποιηθεὶσ ἀγανακτεῖν, τοὺσ μὲν ὁμήρουσ τοῖσ Ῥηγίνοισ ἀπέδωκε, τὴν δὲ πόλιν περιστρατοπεδεύσασ καθ’ ἡμέραν προσβολὰσ ἐποιεῖτο.

κατεσκεύασε δὲ καὶ μηχανημάτων πολὺ πλῆθοσ ἀπίστων τοῖσ μεγέθεσι, δι’ ὧν τὰ τείχη σαλεύων ἐφιλοτιμεῖτο κατὰ κράτοσ ἑλεῖν τὴν πόλιν. οἱ δὲ Ῥηγῖνοι στρατηγὸν ἑλόμενοι Φύτωνα, καὶ πάντασ τοὺσ ἐν ἡλικίᾳ καθοπλίσαντεσ, ταῖσ τε φυλακαῖσ ἐπιμελῶσ ἐχρῶντο καὶ κατὰ τὰσ εὐκαιρίασ ἐξιόντεσ ἐνεπύριζον τὰσ τῶν πολεμίων μηχανάσ.

οὗτοι μὲν οὖν πολλάκισ ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ λαμπρῶσ ἀγωνιζόμενοι πρὸ τῶν τειχῶν, τήν τε τῶν πολεμίων ὀργὴν ἐξέκαυσαν καὶ πολλοὺσ μὲν ἑαυτῶν ἀπέβαλον, οὐκ ὀλίγουσ δὲ καὶ τῶν Σικελιωτῶν ἀνεῖλον.

καὶ αὐτὸν δὲ τὸν Διονύσιον συνέβη λόγχῃ πληγέντα παρὰ τὸν βουβῶνα παρ’ ὀλίγον μὲν τελευτῆσαι, μόγισ δὲ αὑτὸν ἀναλαβεῖν ἐκ τοῦ τραύματοσ.

χρονιζούσησ δὲ τῆσ πολιορκίασ διὰ τὸ τοὺσ Ῥηγίνουσ ἀνυπέρβλητον εἰσφέρεσθαι σπουδὴν ὑπὲρ τῆσ ἐλευθερίασ, Διονύσιοσ τὰσ μὲν δυνάμεισ συνεῖχεν ἐν ταῖσ καθ’ ἡμέραν προσβολαῖσ καὶ τὴν ἐξ ἀρχῆσ πρόθεσιν οὐκ ἐγκατέλειπεν. τῶν δ’ Ὀλυμπίων ἐγγὺσ ὄντων ἀπέστειλεν εἰσ τὸν ἀγῶνα τέθριππα πλείω, διαφέροντα πολὺ τῶν ἄλλων τοῖσ τάχεσι, καὶ σκηνὰσ εἰσ τὴν πανήγυριν διαχρύσουσ καὶ πολυτελέσι ποικίλοισ ἱματίοισ κεκοσμημένασ.

ἔπεμψε δὲ καὶ ῥαψῳδοὺσ τοὺσ κρατίστουσ, ὅπωσ ἐν τῇ πανηγύρει τὰ ποιήματα αὐτοῦ προφερόμενοι ποιήσωσιν ἔνδοξον τὸν Διονύσιον· σφόδρα γὰρ εἰσ τὴν ποιητικὴν ὑπῆρχε μεμηνώσ. τούτων δ’ ἐπιμελητὴν συνεξέπεμψε Θεαρίδην τὸν ἀδελφόν·

ὃσ ἐπεὶ παρεγένετο εἰσ τὴν πανήγυριν, ἐπὶ μὲν τῷ κάλλει τῶν σκηνῶν καὶ τῷ πλήθει τῶν τεθρίππων ἦν περίβλεπτοσ· ὡσ δ’ ἐπεβάλονθ’ οἱ ῥαψῳδοὶ προφέρεσθαι τοῦ Διονυσίου τὰ ποιήματα, κατ’ ἀρχὰσ μὲν διὰ τὴν εὐφωνίαν τῶν ὑποκριτῶν συνέδραμε τὰ πλήθη καὶ πάντεσ ἐθαύμαζον· μετὰ δὲ ταῦτα ἀναθεωροῦντεσ τὴν κακίαν τῶν ποιημάτων, διεγέλων τὸν Διονύσιον καὶ κατεγίνωσκον ἐπὶ τοσοῦτον, ὥστε τινὰσ τολμῆσαι διαρπάζειν τὰσ σκηνάσ. καὶ γὰρ Λυσίασ ὁ ῥήτωρ τότε διατρίβων ἐν Ὀλυμπίᾳ προετρέπετο τὰ πλήθη μὴ προσδέχεσθαι τοῖσ ἱεροῖσ ἀγῶσι τοὺσ ἐξ ἀσεβεστάτησ τυραννίδοσ ἀπεσταλμένουσ θεωρούσ·

ὅτε καὶ τὸν Ὀλυμπιακὸν λόγον ἐπιγραφόμενον ἀνέγνω. τοῦ δ’ ἀγῶνοσ συντελουμένου συνέβη κατὰ τύχην τῶν Διονυσίου τεθρίππων τὰ μὲν ἐκπεσεῖν ἐκ τοῦ δρόμου, τὰ δ’ ἀλλήλοισ ἐμπεσόντα συντριβῆναι, παραπλησίωσ δὲ καὶ τὴν παρακομίζουσαν ναῦν τοὺσ θεωροὺσ ἀπὸ τῶν ἀγώνων ἀναχθεῖσαν εἰσ τὴν Σικελίαν ἐκπεσεῖν τῆσ Ἰταλίασ εἰσ Τάραντα διά τινασ χειμῶνασ.

διὸ καί φασι σωθέντασ τοὺσ ναύτασ εἰσ Συρακούσασ διαγγέλλειν κατὰ τὴν πόλιν, ὅτι διὰ τὴν κακίαν τῶν ποιημάτων οὐ μόνον οἱ ῥαψῳδοῦντεσ, ἀλλὰ σὺν τούτοισ τά τε τέθριππα καὶ ἡ ναῦσ ἐξέπεσον.

ὁ δὲ Διονύσιοσ πυθόμενοσ τὸν τῶν ποιημάτων διασυρμόν, καὶ τῶν κολάκων λεγόντων ὅτι πᾶσι τοῖσ καλῶσ πραττομένοισ φθονοῦντεσ ἐξ ὑστέρου θαυμάζουσιν, οὐκ ἀφίστατο τῆσ περὶ τὴν ποίησιν σπουδῆσ.

Ῥωμαῖοι δὲ πρὸσ Οὐολσινίτασ περὶ Γουράσιον παραταξάμενοι πολλοὺσ τῶν πολεμίων ἀνεῖλον.

τούτων δὲ πραχθέντων ὁ μὲν ἐνιαύσιοσ χρόνοσ παρεληλύθει, παρὰ δὲ τοῖσ Ἀθηναίοισ ἦρχε Θεόδοτοσ, ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ τὴν ὑπατικὴν ἀρχὴν εἶχον χιλίαρχοι ἕξ, Κόιντοσ Καίσων Σουλπίκιοσ, Αἶνοσ Καίσων Φάβιοσ, Κόιντοσ Σερουίλιοσ, Πόπλιοσ Κορνήλιοσ.

τούτων δὲ τὴν ἀρχὴν παρειληφότων Λακεδαιμόνιοι κακοπαθοῦντεσ τῷ πολέμῳ τῷ τε πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ καὶ τῷ πρὸσ τοὺσ Πέρσασ, Ἀνταλκίδαν τὸν ναύαρχον ἐξαπέστειλαν πρὸσ Ἀρταξέρξην ὑπὲρ εἰρήνησ.

διαλεχθέντοσ δ’ αὐτοῦ περὶ ὧν ἦν ἀπεσταλμένοσ ἐνδεχομένωσ, ὁ βασιλεὺσ ἔφησεν ἐπὶ τοῖσδε ποιήσασθαι τὴν εἰρήνην·

τὰσ μὲν κατὰ τὴν Ἀσίαν Ἑλληνίδασ πόλεισ ὑπὸ βασιλέα τετάχθαι, τοὺσ δ’ ἄλλουσ Ἕλληνασ ἅπαντασ αὐτονόμουσ εἶναι· τοῖσ δὲ ἀπειθοῦσι καὶ μὴ προσδεχομένοισ τὰσ συνθήκασ διὰ τῶν εὐδοκούντων πολεμήσειν. οἱ μὲν οὖν Λακεδαιμόνιοι τούτοισ εὐδοκήσαντεσ ἡσυχίαν ἦγον, Ἀθηναῖοι δὲ καὶ Θηβαῖοι καί τινεσ ἕτεροι τῶν Ἑλλήνων βαρέωσ ἔφερον ἐπὶ τῷ τὰσ κατὰ τὴν Ἀσίαν πόλεισ ἐγκαταλελεῖφθαι·

καθ’ αὑτοὺσ δὲ οὐκ ὄντεσ ἀξιόμαχοι, κατ’ ἀνάγκην συνεχώρησαν καὶ προσεδέξαντο τὴν εἰρήνην. καὶ ὁ μὲν βασιλεὺσ διαλυθείσησ τῆσ πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ διαφορᾶσ παρεσκευάζετο τὰσ δυνάμεισ εἰσ τὸν Κυπριακὸν πόλεμον·

ὁ γὰρ Εὐαγόρασ σχεδὸν ὅλην τὴν Κύπρον ἦν κεκτημένοσ καὶ δυνάμεισ ἁδρὰσ συνηθροίκει διὰ τὸ τὸν Ἀρταξέρξην τῷ πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ πολέμῳ διεσπάσθαι. Διονυσίου δὲ σχεδὸν ἑνδέκατον μῆνα Ῥήγιον πολιορκοῦντοσ καὶ τὰσ πανταχόθεν βοηθείασ ἀποκεκλεικότοσ, εἰσ δεινὴν σπάνιν τῶν ἀναγκαίων οἱ κατὰ τὴν πόλιν παρεγενήθησαν·

φασὶ γὰρ παρὰ τοῖσ Ῥηγίνοισ κατ’ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν πέντε μνῶν γενέσθαι τὸν μέδιμνον τοῦ σίτου. καταπονούμενοι δὲ τῇ σιτοδείᾳ τὸ μὲν πρῶτον τούσ τε ἵππουσ καὶ τἄλλα ὑποζύγια κατέφαγον, μετὰ δὲ ταῦτα δέρματα καθέψοντεσ ἐσιτοῦντο, τὸ δὲ τελευταῖον ἐκ τῆσ πόλεωσ ἐξιόντεσ τὴν πρὸσ τοῖσ τείχεσι βοτάνην ἤσθιον καθαπερεί τινα θρέμματα·

οὕτωσ ἡ τῆσ φύσεωσ ἀνάγκη τὴν ἀνθρωπίνην δίαιταν εἰσ ἀλόγων ζῴων τροφὰσ καταφυγεῖν ἐβιάζετο. ὁ δὲ Διονύσιοσ πυθόμενοσ τὸ γινόμενον, οὐχ ὅπωσ ἠλέησε τοὺσ ὑπὲρ ἄνθρωπον πάσχειν ἀναγκαζομένουσ, ἀλλὰ πᾶν τοὐναντίον ἐπαγαγὼν ζεύγη εἷλε τὴν πόαν τοῦ τόπου, ὥστε τὴν ὕλην ἅπασαν ἀφανισθῆναι.

διόπερ ταῖσ ὑπερβολαῖσ τῶν κακῶν νικώμενοι παρέδωκαν τὴν πόλιν οἱ Ῥηγῖνοι τῷ τυράννῳ, τὴν πᾶσαν καθ’ αὐτῶν ἐπιτρέψαντεσ ἐξουσίαν.

ὁ δὲ Διονύσιοσ κατὰ μὲν τὴν πόλιν εὑρ͂ε σωροὺσ νεκρῶν, οἳ διὰ τὴν ἔνδειαν τῆσ τροφῆσ ἐτετελευτήκεισαν· καὶ τοὺσ ζῶντασ δὲ νεκρῶν ἔχοντασ διάθεσιν καὶ παρειμένουσ τὰ σώματα καταλαβών, ἤθροισεν αἰχμαλώτουσ πλείουσ τῶν ἑξακισχιλίων. τὸ μὲν οὖν πλῆθοσ ἀποστείλασ εἰσ Συρακούσασ ἐκέλευσε τοὺσ δόντασ ἀργυρίου μνᾶν ἀπολυτροῦσθαι, τοὺσ δ’ εὐπορῆσαι μὴ δυνηθέντασ ἐλαφυροπώλησε.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Diodorus Siculus, Library, book xiv, chapter 106

(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 106)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION