Diodorus Siculus, Library, book xiv, chapter 45

(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 45)

περὶ δὲ τὸν αὐτὸν χρόνον ἀμφοτέρασ γήμασ συνεχεῖσ ἑστιάσεισ ἐποιεῖτο τῶν στρατιωτῶν καὶ τῶν πλείστων πολιτῶν· ἀπετίθετο γὰρ ἤδη τὸ πικρὸν τῆσ τυραννίδοσ, καὶ μεταβαλλόμενοσ εἰσ ἐπιείκειαν φιλανθρωπότερον ἦρχε τῶν ὑποτεταγμένων, οὔτε φονεύων οὔτε φυγάδασ ποιῶν, καθάπερ εἰώθει. μετὰ δὲ τοὺσ γάμουσ ὀλίγασ ἐπιμείνασ ἡμέρασ συνήγαγεν ἐκκλησίαν καὶ παρεκάλει τοὺσ Συρακοσίουσ πόλεμον ἐξενεγκεῖν πρὸσ τοὺσ Καρχηδονίουσ, ἀποφαίνων αὐτοὺσ καθόλου μὲν τοῖσ Ἕλλησιν ἐχθροτάτουσ ὄντασ, μάλιστα δὲ τοῖσ Σικελιώταισ διὰ παντὸσ ἐπιβουλεύοντασ.

καὶ νῦν μὲν ἐφ’ ἡσυχίασ αὐτοὺσ μένειν ἀπεδείκνυε διὰ τὸν ἐμπεσόντα λοιμόν, ὃν τοὺσ πλείστουσ τῶν κατὰ Λιβύην διεφθαρκέναι·

ἰσχύσαντασ δ’ αὐτοὺσ οὐκ ἀφέξεσθαι τῶν Σικελιωτῶν, οἷσ ἐξ ἀρχαίων ἐπιβουλεύουσιν. διὸ αἱρετώτερον νῦν εἶναι πρὸσ ἀσθενεῖσ αὐτοὺσ ὄντασ διαπολεμεῖν ἢ μετὰ ταῦτα πρὸσ ἰσχυροὺσ διαγωνίζεσθαι. ἅμα δὲ συνίστα δεινὸν εἶναι περιορᾶν τὰσ Ἑλληνίδασ πόλεισ ὑπὸ βαρβάρων καταδεδουλωμένασ, ἃσ ἐπὶ τοσοῦτον συνεπιλήψεσθαι τῶν κινδύνων, ἐφ’ ὅσον τῆσ ἐλευθερίασ τυχεῖν ἐπιθυμοῦσιν.

οὐ μὴν ἀλλὰ πολλοὺσ λόγουσ πρὸσ ταύτην τὴν προαίρεσιν διαλεχθεὶσ ταχὺ συγκαταίνουσ ἔλαβε τοὺσ Συρακοσίουσ. οὐ γὰρ ἧττον ἐκείνου τὸν πόλεμον ἔσπευδον γενέσθαι, πρῶτον μὲν μισοῦντεσ τοὺσ Καρχηδονίουσ, δι’ ἐκείνουσ ἠναγκασμένοι ποιεῖν τὸ προσταττόμενον ὑπὸ τοῦ τυράννου·

ἔπειτα δὲ καὶ τὸν Διονύσιον φιλανθρωπότερον ἑαυτοῖσ ἤλπιζον χρήσεσθαι, φοβούμενον τοὺσ πολεμίουσ καὶ τὴν ἀπὸ τῶν καταδεδουλωμένων ἐπίθεσιν· τὸ δὲ μέγιστον,ἤλπιζον ἑαυτοὺσ κυριεύσαντασ ὅπλων, ἐὰν ἡ τύχη δῷ καιρόν, ἀντιλήψεσθαι τῆσ ἐλευθερίασ. μετὰ δὲ τὴν ἐκκλησίαν, τοῦ Διονυσίου τὴν ἐξουσίαν δόντοσ, οἱ Συρακόσιοι τὰ Φοινικικὰ χρήματα διήρπασαν.

οὐκ ὀλίγοι γὰρ τῶν Καρχηδονίων ᾤκουν ἐν ταῖσ Συρακούσαισ ἁδρὰσ ἔχοντεσ κτήσεισ, πολλοὶ δὲ καὶ τῶν ἐμπόρων εἶχον ἐν τῷ λιμένι τὰσ ναῦσ γεμούσασ φορτίων, ἃ πάντα διεφόρησαν οἱ Συρακόσιοι. παραπλησίωσ δὲ καὶ οἱ λοιποὶ Σικελιῶται τοὺσ παρ’ αὐτοῖσ οἰκοῦντασ τῶν Φοινίκων ἐκβαλόντεσ τὰσ κτήσεισ διήρπασαν·

καίπερ γὰρ τὴν Διονυσίου τυραννίδα μισοῦντεσ, ὅμωσ ἡδέωσ ἐκοινώνουν τοῦ πρὸσ Καρχηδονίουσ πολέμου διὰ τὴν ὠμότητα τῶν ἀνδρῶν. ὧν δὴ χάριν καὶ οἱ τὰσ Ἑλληνίδασ πόλεισ οἰκοῦντεσ ὑπὸ Καρχηδονίουσ, ἐπειδὴ φανερῶσ ὁ Διονύσιοσ ἐξέφερε τὸν πόλεμον, ἐναπεδείξαντο τὸ πρὸσ τοὺσ Φοίνικασ μῖσοσ·

οὐ μόνον γὰρ αὐτῶν τὰσ οὐσίασ διήρπασαν, ἀλλὰ καὶ αὐτοὺσ συλλαμβάνοντεσ πᾶσαν αἰκίαν καὶ ὕβριν εἰσ τὰ σώματ’ αὐτῶν ἀπετίθεντο, μνημονεύοντεσ ὧν αὐτοὶ κατὰ τὴν αἰχμαλωσίαν ἔπαθον. ἐπὶ τοσοῦτον δὲ τῆσ κατὰ τῶν Φοινίκων τιμωρίασ προέβησαν καὶ τότε καὶ κατὰ τὸν ὕστερον χρόνον, ὥστε τοὺσ Καρχηδονίουσ διδαχθῆναι μηκέτι παρανομεῖν εἰσ τοὺσ ὑποπεσόντασ·

οὐ γὰρ ἠγνόουν, δι’ αὐτῶν τῶν ἔργων μαθόντεσ, ὅτι τοῖσ διαπολεμοῦσι κοινῆσ τῆσ τύχησ ὑπαρχούσησ ἀμφοτέρουσ κατὰ τὰσ ἥττασ τοιαῦτα ἀνάγκη πάσχειν, οἱᾶ ἂν αὐτοὶ πράξωσιν εἰσ τοὺσ ἀτυχήσαντασ. ὁ δ’ οὖν Διονύσιοσ, ἐπειδὴ πάντ’ αὐτῷ τὰ πρὸσ τὸν πόλεμον ἡτοίμαστο, διενοεῖτο πέμπειν ἀγγέλουσ εἰσ Καρχηδόνα τοὺσ ἐροῦντασ, ὅτι Συρακόσιοι καταγγέλλουσι πόλεμον Καρχηδονίοισ, ἐὰν μὴ τὰσ ὑπ’ αὐτῶν καταδεδουλωμένασ Ἑλληνίδασ πόλεισ ἐλευθερώσωσιν.

Διονύσιοσ μὲν οὖν περὶ ταῦτ’ ἐγίνετο. Κτησίασ δ’ ὁ συγγραφεὺσ τὴν τῶν Περσικῶν ἱστορίαν εἰσ τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν κατέστροφεν, ἀρξάμενοσ ἀπὸ Νίνου καὶ Σεμιράμεωσ.

ἤκμασαν δὲ κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν οἱ ἐπισημότατοι διθυραμβοποιοί, Φιλόξενοσ Κυθήριοσ, Τιμόθεοσ Μιλήσιοσ, Τελέστησ Σελινούντιοσ, Πολύειδοσ, ὃσ καὶ ζωγραφικῆσ καὶ μουσικῆσ εἶχεν ἐμπειρίαν. τοῦ δ’ ἐνιαυσίου χρόνου διεληλυθότοσ Ἀθήνησι μὲν παρειλήφει τὴν ἀρχὴν Λυσιάδησ, ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ τὴν ὕπατον ἀρχὴν διῴκουν χιλίαρχοι ἕξ, Πόπλιοσ Μάλλιοσ, Πούπλιοσ Μαίλιοσ, Σπόριοσ Φούριοσ, Λεύκιοσ Πούπλιοσ.

Διονύσιοσ δ’ ὁ τῶν Συρακοσίων τύραννοσ, ἐπειδὴ πάντα τὰ πρὸσ τὸν πόλεμον αὐτῷ κατεσκεύαστο κατὰ τὴν ἰδίαν προαίρεσιν, ἐξέπεμψεν εἰσ Καρχηδόνα κήρυκα, δοὺσ ἐπιστολὴν πρὸσ τὴν γερουσίαν· ἐν ταύτῃ δὲ γεγραμμένον ἦν ὅτι Συρακοσίοισ δεδογμένον εἰή πολεμεῖν πρὸσ Καρχηδονίουσ, ἐὰν μὴ τῶν Ἑλληνίδων πόλεων ἐκχωρήσωσιν.

οὗτοσ μὲν οὖν κατὰ τὸ παραγγελθὲν πλεύσασ εἰσ Λιβύην τὴν ἐπιστολὴν ἀπέδωκε τῇ γερουσίᾳ. ἧσ ἀναγνωσθείσησ ἔν τε τῇ συγκλήτῳ καὶ μετὰ ταῦτ’ ἐν τῷ δήμῳ συνέβη τοὺσ Καρχηδονίουσ οὐ μετρίωσ ἀγωνιᾶν περὶ τοῦ πολέμου· ὅ τε γὰρ λοιμὸσ αὐτῶν παμπληθεῖσ ἀπεκτάγκει καὶ τοῖσ ὅλοισ ἦσαν ἀπαρασκεύαστοι. οὐ μὴν ἀλλ’ οὗτοι μὲν ἐκαραδόκουν τὴν τῶν Συρακοσίων προαίρεσιν, καὶ μετὰ πολλῶν χρημάτων ἀπέστειλάν τινασ τῶν ἐκ τῆσ γερουσίασ τοὺσ ξενολογήσοντασ ἀπὸ τῆσ Εὐρώπησ·

Διονύσιοσ δ’ ἀναλαβὼν τοὺσ Συρακοσίουσ καὶ τοὺσ μισθοφόρουσ, ἔτι δὲ τοὺσ συμμάχουσ, ἀνέζευξεν ἐκ Συρακουσῶν, ἐπ’ Ἔρυκοσ τὴν πορείαν ποιούμενοσ.

οὐ μακρὰν γὰρ τοῦ λόφου τούτου Μοτύη πόλισ ἦν ἄποικοσ Καρχηδονίων, ᾗ μάλιστα ἐχρῶντο κατὰ τῆσ Σικελίασ ὁρμητηρίῳ· ταύτησ γὰρ κρατήσασ ἤλπιζεν οὐκ ὀλίγα προτερήσειν τῶν πολεμίων. κατὰ δὲ τὴν ὁδοιπορίαν ἀεὶ παρελάμβανε τοὺσ ἐκ τῶν Ἑλληνίδων πόλεων, πανδημεὶ καθοπλίζων·

συνεστρατεύοντο γὰρ αὐτῷ προθύμωσ ἅπαντεσ, μισοῦντεσ μὲν τὸ βάροσ τῆσ τῶν Φοινίκων ἐπικρατείασ, ἐπιθυμοῦντεσ δὲ τυχεῖν ποτε τῆσ ἐλευθερίασ. καὶ πρώτουσ μὲν Καμαριναίουσ παρέλαβεν, εἶτα Γελῴουσ καὶ Ἀκραγαντίνουσ·

μεθ’ οὓσ Ἱμεραίουσ μετεπέμψατο, κατοικοῦντασ ἐπὶ θάτερα μέρη τῆσ Σικελίασ· Σελινουντίουσ δ’ ἐν παρόδῳ προσαγαγόμενοσ παρεγενήθη πρὸσ τὴν Μοτύην μετὰ πάσησ τῆσ δυνάμεωσ. εἶχε δὲ πεζοὺσ μὲν ὀκτακισμυρίουσ, ἱππεῖσ δὲ πολὺ πλείουσ τῶν τρισχιλίων, ναῦσ δὲ μακρὰσ οὐ πολὺ λειπούσασ τῶν διακοσίων·

συνηκολούθει δὲ καὶ φορτηγὰ πλοῖα γέμοντα πολλῶν μηχανημάτων, ἔτι δὲ τῆσ ἄλλησ χορηγίασ ἁπάσησ, ὄντα τὸν ἀριθμὸν οὐκ ἐλάττω πεντακοσίων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION