헬라어 문장 검색 - Διοδορ́Λιβραρψ́7́09́

(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 13)

Λύσανδροσ δὲ ὁ Σπαρτιάτησ ἐπειδὴ πάσασ τὰσ ὑπὸ Λακεδαιμονίουσ πόλεισ διῴκησε κατὰ τὴν τῶν ἐφόρων γνώμην, ἐν αἷσ μὲν δεκαδαρχίασ, ἐν αἷσ δ’ ὀλιγαρχίασ καταστήσασ, περίβλεπτοσ ἦν ἐν τῇ Σπάρτῃ. καταλύσασ γὰρ τὸν Πελοποννησιακὸν πόλεμον τῇ πατρίδι περιτεθεικὼσ ἦν τὴν ἡγεμονίαν ὁμολογουμένην καὶ τὴν κατὰ γῆν καὶ τὴν κατὰ θάλατταν. διόπερ ἐπὶ τούτοισ πεφρονηματισμένοσ διενοεῖτο καταλῦσαι τὴν τῶν Ἡρακλειδῶν βασιλείαν καὶ κοινὴν ἐκ πάντων Σπαρτιατῶν ποιῆσαι τὴν αἱρ́εσιν τῶν βασιλέων·

ἤλπιζε γὰρ εἰσ ἑαυτὸν τάχιστα τὴν ἀρχὴν ἥξειν διὰ τὸ μεγίστασ καὶ καλλίστασ πράξεισ κατειργάσθαι. θεωρῶν δὲ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ μάλιστα τοῖσ μαντείοισ προσέχοντασ, ἐπεχείρησε τὴν ἐν Δελφοῖσ προφῆτιν διαφθεῖραι χρήμασιν·

ἐνόμιζε γάρ, εἰ χρησμὸν λάβοι σύμμαχον ταῖσ ἰδίαισ ἐπιβολαῖσ, ῥᾳδίωσ ἄξειν ἐπὶ τέλοσ τὴν προαίρεσιν. ἐπεὶ δὲ παμπληθῆ χρήματα τοῖσ περὶ τὸ μαντεῖον διατρίβουσιν ὑπισχνούμενοσ οὐκ ἔπειθε, ταῖσ ἐν Δωδώνῃ περὶ τὸ μαντεῖον οὔσαισ ἱερείαισ προσήνεγκε λόγουσ περὶ τῶν αὐτῶν διά τινοσ Φερεκράτουσ, Ἀπολλωνιάτου μὲν τὸ γένοσ, ἔχοντοσ δὲ συνήθειαν πρὸσ τοὺσ περὶ τὸ ἱερὸν διατρίβοντασ.

οὐδὲν δὲ πρᾶξαι δυνάμενοσ ἐξεδήμησεν εἰσ Κυρήνην, πρόφασιν μὲν ὡσ εὐχὰσ ἀποδιδοὺσ Ἄμμωνι, τῇ δ’ ἀληθείᾳ διαφθεῖραι βουλόμενοσ τὸ μαντεῖον·

ἐκόμισε δὲ καὶ χρημάτων πλῆθοσ, δι’ ὧν ἤλπιζε τοὺσ περὶ τὸ ἱερὸν διατρίβοντασ πεῖσαι. καὶ γὰρ ὁ βασιλεὺσ τῶν περὶ ἐκείνουσ τοὺσ τόπουσ Λίβυσ ξένοσ ἦν αὐτῷ πατρικόσ, καὶ τὸν ἀδελφὸν τοῦ Λυσάνδρου συνέβαινεν ὀνομάζεσθαι Λίβυν ἀπὸ τῆσ πρὸσ ἐκεῖνον φιλίασ.

διὰ δὴ τούτου καὶ τῶν κομιζομένων χρημάτων ἐλπίσασ πείσειν, οὐ μόνον ἀπέτυχε τῆσ ἐπιβολῆσ, ἀλλὰ καὶ συνεξέπεμψαν οἱ τοῦ μαντείου προεστῶτεσ πρέσβεισ τοὺσ κατηγορήσοντασ τοῦ Λυσάνδρου περὶ τῆσ τοῦ χρηστηρίου διαφθορᾶσ.

ὁ δὲ Λύσανδροσ παραγενηθεὶσ εἰσ Λακεδαίμονα, κρίσεωσ αὐτῷ προτεθείσησ ἀπελογήσατο πιθανῶσ ὑπὲρ αὑτοῦ. τότε μὲν οὖν οὐδὲν ᾔδεισαν οἱ Λακεδαιμόνιοι περὶ τῆσ τοῦ Λυσάνδρου προαιρέσεωσ εἰσ τὸ καταλῦσαι τοὺσ ἀφ’ Ἡρακλέουσ βασιλεῖσ·

μετὰ δέ τινα χρόνον τελευτήσαντοσ αὐτοῦ, καί τινων χρηματισμῶν ζητουμένων κατὰ τὴν οἰκίαν, εὑρ͂ον λόγον γεγραμμένον πολυτελῶσ, ὃν ἐπραγματεύσατο πρὸσ τὰ πλήθη, πείσων ἐξ ἁπάντων τῶν πολιτῶν αἱρετοὺσ γίνεσθαι βασιλεῖσ. Διονύσιοσ δ’ ὁ τῶν Συρακοσίων τύραννοσ ἐπειδὴ τὴν πρὸσ Καρχηδονίουσ εἰρήνην ἐποιήσατο, τῶν δὲ κατὰ τὴν πόλιν στάσεων ἀπήλλακτο, τὰσ ὁμόρουσ τῶν Χαλκιδέων πόλεισ ἔσπευδε προσαγαγέσθαι·

αὗται δ’ ἦσαν Νάξοσ, Κατάνη, Λεοντῖνοι.

τούτων δ’ ἐπεθύμει κυριεῦσαι διὰ τὸ συνορίζειν αὐτὰσ τῇ Συρακούσῃ καὶ πολλὰσ ἀφορμὰσ ἔχειν πρὸσ τὴν αὔξησιν τῆσ δυναστείασ. πρῶτον μὲν οὖν τῇ Αἴτνῃ προσστρατοπεδεύσασ παρέλαβε τὸ φρούριον, τῶν φυγάδων οὐκ ὄντων ἀξιομάχων πρὸσ τηλικαύτην δύναμιν· μετὰ δὲ ταῦτα ἐπὶ Λεοντίνουσ ἀναζεύξασ ἐγγὺσ τῆσ πόλεωσ κατεστρατοπέδευσε παρὰ τὸν Τηρίαν ποταμόν.

καὶ τὸ μὲν πρῶτον ἐκτάξασ τὴν δύναμιν ἐξαπέστειλε κήρυκα πρὸσ τοὺσ Λεοντίνουσ, κελεύων παραδοῦναι τὴν πόλιν καὶ νομίζων τῷ φόβῳ καταπλῆξαι τοὺσ ἔνδον· οὐ προσεχόντων δὲ τῶν Λεοντίνων, ἀλλὰ πάντα παρεσκευασμένων τὰ πρὸσ τὴν πολιορκίαν, Διονύσιοσ οὐκ ἔχων μηχανήματα τὴν μὲν πολιορκίαν κατὰ τὸ παρὸν ἀπέγνω, τὴν δὲ χώραν ἅπασαν ἐλεηλάτησεν.

ἐκεῖθεν δ’ ἀνέζευξεν ἐπὶ τοὺσ Σικελούσ, προσποιούμενοσ τὸν πρὸσ τούτουσ πόλεμον ἐπαναιρεῖσθαι πρὸσ τὸ τοὺσ Καταναίουσ καὶ Ναξίουσ ῥᾳθυμοτέρουσ γενέσθαι περὶ τὴν τῆσ πόλεωσ φυλακήν.

διατρίβων δὲ περὶ τὴν Ἔνναν Αεἴμηνστον τὸν Ἐνναῖον ἔπεισεν ἐπιθέσθαι τυραννίδι, συνεπιλήψεσθαι τῆσ προθέσεωσ ἐπαγγελλόμενοσ.

κρατήσαντοσ δ’ ἐκείνου τῆσ ἐπιβολῆσ, καὶ τὸν Διονύσιον οὐκ εἰσαγαγόντοσ εἰσ τὴν πόλιν, διοργισθεὶσ μετεβάλετο καὶ τοὺσ Ἐνναίουσ παρεκάλει καταλύειν τὸν τύραννον.

ὧν συνδραμόντων εἰσ τὴν ἀγορὰν μετὰ τῶν ὅπλων καὶ τῆσ ἐλευθερίασ ἀντιποιουμένων, πλήρησ ἦν ἡ πόλισ ταραχῆσ. Διονύσιοσ δὲ πυθόμενοσ τὴν στάσιν, ἀνέλαβε τοὺσ ψιλοὺσ καὶ ταχέωσ διά τινοσ ἐρήμου τόπου παρεισέπεσεν εἰσ τὴν πόλιν, καὶ τὸν μὲν Αεἴμνηστον συλλαβὼν παρέδωκε τοῖσ Ἐνναίοισ πρὸσ τὴν τιμωρίαν, αὐτοὺσ δ’ οὐδὲν ἀδικήσασ ἀπῆλθεν ἐκ τῆσ πόλεωσ.

τοῦτο δ’ ἔπραξεν οὐχ οὕτωσ τοῦ δικαίου φροντίζων, ὡσ βουλόμενοσ προτρέψασθαι τὰσ ἄλλασ πόλεισ αὐτῷ πιστεύειν. ἐκεῖθεν δ’ ἀναζεύξασ τὴν τῶν Ἑρβιταίων πόλιν πορθεῖν ἐπεχείρησεν·

οὐδὲν δὲ πράσσων πρὸσ μὲν τούτουσ εἰρήνην ἐποιήσατο, τὴν δὲ δύναμιν ἤγαγεν ἐπὶ Κατάνην· Ἀρκεσίλαοσ γὰρ στρατηγὸσ ὢν τῶν Καταναίων ἐπηγγέλλετο αὐτῷ προδώσειν τὴν πόλιν. διόπερ ὑπὸ τούτου περὶ μέσασ νύκτασ παρεισαχθεὶσ κύριοσ τῆσ Κατάνησ ἐγένετο. ἀφελόμενοσ δὲ τῶν πολιτῶν τὰ ὅπλα, φρουρὰν ἐν αὐτῇ κατέστησεν ἱκανήν. μετὰ δὲ ταῦτα Προκλῆσ ὁ τῶν Ναξίων ἀφηγούμενοσ ἐπαγγελιῶν μεγέθει πεισθεὶσ παρέδωκε τὴν πατρίδα τῷ Διονυσίῳ·

ὃσ τὰσ δωρεὰσ ἀποδοὺσ τῷ προδιδόντι καὶ τοὺσ συγγενεῖσ αὐτῷ χαρισάμενοσ τὴν πόλιν ἐξηνδραποδίσατο, καὶ τὰσ μὲν κτήσεισ ἐφῆκε τοῖσ στρατιώταισ διαρπάσαι, τὰ δὲ τείχη καὶ τὰσ οἰκίασ κατέσκαψεν. παραπλησίωσ δὲ καὶ τοῖσ Καταναίοισ χρησάμενοσ ἐλαφυροπώλησε τοὺσ αἰχμαλώτουσ ἐν Συρακούσαισ.

τὴν μὲν οὖν τῶν Ναξίων χώραν Σικελοῖσ τοῖσ ὁμοροῦσιν ἐδωρήσατο, τοῖσ δὲ Καμπανοῖσ τὴν πόλιν τῶν Καταναίων οἰκητήριον ἔδωκεν. μετὰ δὲ ταῦτα ἐπὶ Λεοντίνουσ στρατεύσασ ἁπάσῃ τῇ δυνάμει τὴν πόλιν περιεστρατοπέδευσε, καὶ πρὸσ τοὺσ ἔνδον διαπρεσβευσάμενοσ ἐκέλευσεν αὐτοὺσ παραδιδόναι τὴν πόλιν καὶ μετέχειν τῆσ ἐν Συρακούσαισ πολιτείασ.

οἱ δὲ Λεοντῖνοι, βοήθειαν μὲν οὐδεμίαν ἕξειν προσδοκῶντεσ, τὰσ δὲ Ναξίων καὶ Καταναίων συμφορὰσ ἀναλογιζόμενοι, κατεπλήττοντο, φοβούμενοι μὴ τοῖσ αὐτοῖσ περιπέσωσι δυστυχήμασιν. διόπερ εἴξαντεσ τῷ καιρῷ συνεχώρησαν, καὶ τὴν πόλιν ἐκλιπόντεσ εἰσ Συρακούσασ μετῴκησαν. Ἀρχωνίδησ δ’ ὁ τῆσ Ἑρβίτησ ἐπιστάτησ, ἐπειδὴ πρὸσ Διονύσιον εἰρήνην ὁ δῆμοσ ὁ τῶν Ἑρβιταίων συνέθετο, διενοεῖτο κτίσαι πόλιν.

εἶχε γὰρ μισθοφόρουσ τε πλείουσ καὶ σύμμικτον ὄχλον, ὃσ τῷ πρὸσ Διονύσιον πολέμῳ συνέδραμεν εἰσ τὴν πόλιν· πολλοὶ δὲ καὶ τῶν ἀπόρων Ἑρβιταίων ἐπηγγέλλοντο αὐτῷ κοινωνήσειν τῆσ ἀποικίασ. ἀναλαβὼν οὖν τὸ συνδραμὸν πλῆθοσ κατελάβετό τινα τῶν λόφων ὀκτὼ σταδίουσ ἀπέχοντα τῆσ θαλάττησ, ἐν ᾧ πόλιν ἔκτισεν Ἅλαισαν·

οὐσῶν δὲ καὶ ἄλλων πόλεων κατὰ τὴν Σικελίαν ὁμωνύμων, Ἀρχωνίδιον αὐτὴν προσηγόρευσεν ἀφ’ ἑαυτοῦ. ἐν δὲ τοῖσ ὕστερον χρόνοισ τῆσ πόλεωσ πολλὴν ἐπίδοσιν λαμβανούσησ διά τε τὰσ ἀπὸ τῆσ θαλάττησ ἐργασίασ καὶ διὰ τὴν ὑπὸ Ῥωμαίων δοθεῖσαν ἀτέλειαν, οἱ Ἁλαισῖνοι τὴν τῶν Ἑρβιταίων συγγένειαν ἀπηρνήσαντο, αἰσχρὸν ἡγούμενοι καταδεεστέρασ πόλεωσ ἑαυτοὺσ ἀποίκουσ νομίζεσθαι.

οὐ μὴν ἀλλὰ μέχρι νῦν παρ’ ἀμφοτέραισ συγγένειαί τε πλείονεσ διαμένουσι καὶ τὰσ κατὰ τὸ Ἀπολλώνιον θυσίασ τοῖσ αὐτοῖσ ἔθεσι διοικοῦσιν.

τινὲσ δέ φασιν ὑπὸ Καρχηδονίων ἐκτίσθαι τὴν Ἅλαισαν, καθ’ ὃν καιρὸν Ἰμίλκων τὴν πρὸσ τὸν Διονύσιον εἰρήνην ἐποιήσατο. κατὰ δὲ τὴν Ἰταλίαν Ῥωμαίοισ πρὸσ Βηίουσ πόλεμοσ συνέστη διὰ τοιαύτασ αἰτίασ.

τότε πρώτωσ ἐπεψηφίσαντο Ῥωμαῖοι τοῖσ στρατιώταισ καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν εἰσ ἐφόδια διδόναι χρήματα. ἐξεπολιόρκησαν δὲ καὶ τὴν Οὐόλσκων πόλιν, ἣ τότε μὲν Ἄνξωρ ἐκαλεῖτο, νῦν δ’ ὀνομάζεται Ταρρακίνη. τοῦ δ’ ἐνιαυσίου χρόνου διεληλυθότοσ Ἀθήνησι μὲν ἦρχε Μικίων, ἐν δὲ τῇ Ῥώμῃ τὴν ὑπατικὴν ἀρχὴν μετέλαβον χιλίαρχοι τρεῖσ, Τίτοσ Κοί̈ντιοσ καὶ Γάιοσ Ιοὔλιοσ καὶ Αὖλοσ Μαμίλοσ.

τούτων δὲ τὰσ ἀρχὰσ λαβόντων οἱ τὸν Ὠρωπὸν οἰκοῦντεσ πρὸσ ἀλλήλουσ στασιάσαντεσ ἐφυγάδευσαν τῶν πολιτῶν τινασ. οἱ δὲ φυγάδεσ μέχρι μέν τινοσ δι’ ἑαυτῶν ἐπεβάλοντο κατελθεῖν, οὐ δυνάμενοι δὲ τὴν προαίρεσιν ἐπὶ τέλοσ ἀγαγεῖν, ἔπεισαν τοὺσ Θηβαίουσ ἑαυτοῖσ συναποστεῖλαι δύναμιν.

Θηβαῖοι δὲ στρατεύσαντεσ ἐπὶ τοὺσ Ὠρωπίουσ καὶ κυριεύσαντεσ τῆσ πόλεωσ, μετῴκισαν ἀπὸ τῆσ θαλάττησ αὐτοὺσ ὡσ ἑπτὰ σταδίουσ, καὶ χρόνουσ μέν τινασ εἰάσαν καθ’ αὑτοὺσ πολιτεύεσθαι, μετὰ δὲ ταῦτα δόντεσ πολιτείαν τὴν χώραν Βοιωτίαν ἐποιήσαντο.

τούτων δὲ πραττομένων Λακεδαιμόνιοι καὶ ἄλλα μὲν πλείονα τοῖσ Ἠλείοισ ἐνεκάλουν, μάλιστα δ’ ὅτι Ἆγιν αὐτῶν τὸν βασιλέα διεκώλυσαν τῷ θεῷ θῦσαι καὶ διότι τοῖσ Ὀλυμπίοισ Λακεδαιμονίουσ οὐκ εἰάσαν ἀγωνίσασθαι.

διόπερ κρίναντεσ πρὸσ αὐτοὺσ ἐκφέρειν πόλεμον, δέκα πρεσβευτὰσ ἀπέστειλαν, πρῶτον μὲν κελεύοντεσ τὰσ περιοίκουσ πόλεισ ἐᾶν αὐτονόμουσ εἶναι, ἔπειτα τὰσ δαπάνασ τοῦ πρὸσ Ἀθηναίουσ πολέμου κατὰ τὸ ἐπιβάλλον αὐτοῖσ μέροσ ἀπῄτουν.

ταῦτα δ’ ἔπραττον προφάσεισ αὑτοῖσ εὐλόγουσ καὶ πιθανὰσ ἀρχὰσ ζητοῦντεσ πολέμου.

οὐ προσεχόντων δὲ τῶν Ἠλείων, ἀλλὰ καὶ προσεγκαλούντων ὅτι τοὺσ Ἕλληνασ καταδουλοῦνται, τὸν ἕτερον τῶν βασιλέων Παυσανίαν ἐπ’ αὐτοὺσ ἀπέστειλαν μετὰ στρατιωτῶν τετρακισχιλίων. συνηκολούθουν δ’ αὐτῷ πολλοὶ στρατιῶται καὶ παρὰ τῶν συμμάχων σχεδὸν ἁπάντων πλὴν Βοιωτῶν καὶ Κορινθίων·

οὗτοι δὲ δυσχεραίνοντεσ τοῖσ ὑπὸ Λακεδαιμονίων πραττομένοισ οὐ μετέσχον τῆσ ἐπὶ τὴν Ἦλιν στρατείασ. ὁ δ’ οὖν Παυσανίασ κατ’ ἔφοδον τῆσ Ἀρκαδίασ ἐμβαλὼν εἰσ τὴν Ἦλιν Λασίωνα μὲν φρούριον εὐθὺσ εἷλεν ἐξ ἐφόδου, μετὰ δὲ ταῦτα διὰ τῆσ Ἀκρωρείασ ἀγαγὼν τὸ στρατόπεδον τέτταρασ πόλεισ προσηγάγετο, Θραῖστον, Ἅλιον, Ἐπιτάλιον, Ὀποῦντα.

ἐκεῖθεν δὲ τῇ Πύλῳ προσστρατοπεδεύσασ εὐθὺσ καὶ τοῦτο τὸ χωρίον παρέλαβεν, ἀπέχον τῆσ Ἤλιδοσ σταδίουσ ὡσ ἑβδομήκοντα.

μετὰ δὲ ταῦτ’ ἐπ’ αὐτὴν πορευθεὶσ τὴν Ἦλιν ἐπὶ τῶν πέραν τοῦ ποταμοῦ λόφων κατεστρατοπέδευσεν. Ἠλεῖοι δὲ μικρὸν ἔμπροσθεν ἦσαν παρ’ Αἰτωλῶν εἰληφότεσ συμμάχουσ ἐπιλέκτουσ ἄνδρασ χιλίουσ, οἷσ τὸν περὶ τὸ γυμνάσιον τόπον δεδώκεισαν φυλάττειν. τοῦ δὲ Παυσανίου τοῦτον τὸν τόπον πρῶτον ἐπιχειρήσαντοσ πολιορκεῖν καταπεφρονηκότωσ, ὡσ οὐδέποτ’ ἂν τολμησάντων Ἠλείων ἐπεξελθεῖν, ἐξαίφνησ οἵ τε Αἰτωλοὶ καὶ πολλοὶ τῶν πολιτῶν ἐκχυθέντεσ ἐκ τῆσ πόλεωσ κατεπλήξαντο τοὺσ Λακεδαιμονίουσ, καὶ σχεδὸν τριάκοντα αὐτῶν κατέβαλον.

ὁ δὲ Παυσανίασ τότε μὲν ἔλυσε τὴν πολιορκίαν, μετὰ δὲ ταῦθ’ ὁρῶν ἐργώδη τὴν ἅλωσιν οὖσαν, ἐπῄει πορθῶν καὶ φθείρων τὴν χώραν ἱερὰν οὖσαν, καὶ παμπληθεῖσ ὠφελείασ ἤθροισεν.

ἤδη δὲ τοῦ χειμῶνοσ συνεγγίζοντοσ κατὰ μὲν τὴν Ἠλείαν ἐτείχισε φρούρια, καὶ τὴν ἱκανὴν ἐν αὐτοῖσ κατέλιπε δύναμιν, αὐτὸσ δὲ μετὰ τῆσ ὑπολοίπου στρατιᾶσ ἐν Δύμῃ παρεχείμασεν.

κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν Διονύσιοσ ὁ τῶν Σικελῶν τύραννοσ, ἐπειδὴ τὰ κατὰ τὴν δυναστείαν αὐτῷ προεχώρει κατὰ γνώμην, διενοεῖτο μὲν πρὸσ Καρχηδονίουσ ἐκφέρειν πόλεμον·

οὔπω δὲ ταῖσ παρασκευαῖσ ἱκανὸσ ὢν τὴν μὲν προαίρεσιν ταύτην ἔκρυπτε, πρὸσ δὲ τοὺσ μέλλοντασ κινδύνουσ τὰ χρήσιμα διῴκει. εἰδὼσ οὖν κατὰ τὸν Ἀττικὸν πόλεμον τὴν πόλιν ἐκ θαλάττησ εἰσ θάλατταν ἀποτετειχισμένην, εὐλαβεῖτο μήποτε παραπλησίοισ ἐλαττώμασι περιπεσὼν ἀποκλεισθῇ τῆσ εἰσ τὴν χώραν ἐξόδου·

εὐφυῶσ γὰρ ἑώρα κειμένασ τὰσ καλουμένασ Ἐπιπολὰσ κατὰ τῆσ πόλεωσ τῶν Συρακοσίων. διόπερ τοὺσ ἀρχιτέκτονασ παραλαβών, ἀπὸ τῆσ τούτων γνώμησ ἔκρινε δεῖν τειχίσαι τὰσ Ἐπιπολάσ, ᾗ νῦν τὸ πρὸσ τοῖσ Ἑξαπύλοισ ὑπάρχει τεῖχοσ.

ὁ γὰρ τόποσ οὗτοσ τετραμμένοσ ἐστὶ πρὸσ ἄρκτον, ὑπόκρημνοσ δὲ πᾶσ καὶ διὰ τὴν τραχύτητα δυσπρόσοδοσ ἐκ τῶν ἔξωθεν μερῶν.

βουλόμενοσ οὖν ταχεῖαν τὴν κατασκευὴν τῶν τειχῶν γίνεσθαι, τὸν ἀπὸ τῆσ χώρασ ὄχλον ἤθροισεν, ἐξ οὗ τοὺσ εὐθέτουσ ἄνδρασ ἐπιλέξασ εἰσ ἑξακισμυρίουσ ἐπιδιεῖλε τούτοισ τὸν τειχιζόμενον τόπον. καθ’ ἕκαστον μὲν οὖν στάδιον ἀρχιτέκτονασ ἐπέστησε, κατὰ δὲ πλέθρον ἐπέταξεν οἰκοδόμουσ, καὶ τοὺσ τούτοισ ὑπηρετήσοντασ ἐκ τῶν ἰδιωτῶν εἰσ ἕκαστον πλέθρον διακοσίουσ.

χωρὶσ δὲ τούτων ἕτεροι παμπληθεῖσ τὸν ἀριθμὸν ἔτεμνον τὸν ἀνέργαστον λίθον· ἑξακισχίλια δὲ ζεύγη βοῶν ἐπὶ τὸν οἰκεῖον τόπον παρεκόμιζεν. ἡ δὲ τῶν ἐργαζομένων πολυχειρία πολλὴν παρείχετο τοῖσ θεωμένοισ κατάπληξιν, ἁπάντων σπευδόντων τελέσαι τὸ τεταγμένον.

ὁ γὰρ Διονύσιοσ τὴν προθυμίαν τοῦ πλήθουσ ἐκκαλούμενοσ μεγάλασ προέθηκε δωρεὰσ τοῖσ προτερήσασι, δίχα μὲν τοῖσ ἀρχιτέκτοσι, χωρὶσ δὲ τοῖσ οἰκοδόμοισ καὶ πάλιν τοῖσ ἐργαζομένοισ· καὶ αὐτὸσ δὲ μετὰ τῶν φίλων προσήδρευε τὰσ ἡμέρασ ὅλασ τοῖσ ἔργοισ, ἐπὶ πάντα τόπον ἐπιφαινόμενοσ καὶ τοῖσ κακοπαθοῦσιν αἰεὶ προσλαμβάνων. καθόλου δ’ ἀποθέμενοσ τὸ τῆσ ἀρχῆσ βάροσ ἰδιώτην αὑτὸν ἀπεδείκνυε, καὶ τοῖσ βαρυτάτοισ τῶν ἔργων προσιστάμενοσ ὑπέμενε τὴν αὐτὴν τοῖσ ἄλλοισ κακοπάθειαν, ὥστε πολλὴ μὲν ἔρισ ἐγίνετο καὶ τοῖσ τῆσ ἡμέρασ ἔργοισ ἔνιοι προσετίθεσαν καὶ μέρη τῶν νυκτῶν·

τοσαύτη σπουδὴ τοῖσ πλήθεσιν ἐνεπεπτώκει. διόπερ ἀνελπίστωσ ἐν ἡμέραισ εἴκοσι τέλοσ ἔσχε τὸ τεῖχοσ, τὸ μὲν μῆκοσ κατασκευασθὲν ἐπὶ σταδίουσ τριάκοντα, τὸ δὲ ὕψοσ σύμμετρον, ὥστε τῷ τοίχῳ τῆσ ὀχυρότητοσ προσγενομένησ ἀνάλωτον ἐκ βίασ ὑπάρξαι·

τοῖσ γὰρ πύργοισ διείληπτο πυκνοῖσ καὶ ὑψηλοῖσ, ἔκ τε λίθων ᾠκοδόμητο τετραπέδων φιλοτίμωσ συνειργασμένων. τοῦ δ’ ἔτουσ τούτου διεληλυθότοσ Ἀθήνησι μὲν ἦν ἄρχων Ἐξαίνετοσ, ἐν Ῥώμῃ δὲ τὴν ὑπατικὴν ἀρχὴν παρέλαβον χιλίαρχοι ἕξ, Πόπλιοσ Κορνήλιοσ, Καίσων Φάβιοσ, Σπόριοσ Ναύτιοσ, Γάιοσ Οὐαλέριοσ, Μάνιοσ Σέργιοσ.

περὶ δὲ τούτουσ τοὺσ χρόνουσ Κῦροσ ὁ τῶν ἐπὶ θαλάττησ σατραπειῶν ἡγούμενοσ διενοεῖτο μὲν πάλαι στρατεύειν ἐπὶ τὸν ἀδελφὸν Ἀρταξέρξην·

ἦν γὰρ ὁ νεανίσκοσ φρονήματοσ πλήρησ καὶ προθυμίαν ἔχων οὐκ ἄπρακτον εἰσ τοὺσ κατὰ πόλεμον ἀγῶνασ. ἐπεὶ δ’ αὐτῷ μισθοφόρων πλῆθοσ ἱκανὸν συνῆκτο καὶ τὰ πρὸσ τὴν στρατείαν εὐτρέπιστο, τοῖσ μὲν πλήθεσιν οὐκ ἐδήλου τἀληθέσ, ἔφασκε δ’ εἰσ Κιλικίαν ἀνάγειν τὴν δύναμιν ἐπὶ τοὺσ ἀφεστηκότασ τοῦ βασιλέωσ τυράννουσ.

ἀπέστειλε δὲ καὶ πρὸσ Λακεδαιμονίουσπρεσβευτὰσ τοὺσ ἀνανεωσομένουσ τὰσ κατὰ τὸν πρὸσ Ἀθηναίουσ πόλεμον εὐεργεσίασ καὶ παρακαλέσοντασ ἑαυτῷ συμμαχεῖν.

οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, νομίσαντεσ αὑτοῖσ συνοίσειν τὸν πόλεμον, ἔγνωσαν τῷ Κύρῳ βοηθεῖν, καὶ παραχρῆμα ἐξέπεμψαν πρεσβευτὰσ πρὸσ τὸν ἑαυτῶν ναύαρχον Σάμον ὀνομαζόμενον, ὅπωσ ὅ,τι ἂν κελεύῃ ὁ Κῦροσ πράττῃ. ὁ δὲ Σάμοσ εἶχε μὲν τριήρεισ εἴκοσι καὶ πέντε, μεθ’ ὧν πλεύσασ εἰσ Ἔφεσον πρὸσ τὸν Κύρου ναύαρχον ἕτοιμοσ ἦν αὐτῷ πάντα συμπράττειν.

ἐξέπεμψαν δὲ καὶ πεζοὺσ στρατιώτασ ὀκτακοσίουσ, ἡγεμόνα Χειρίσοφον καταστήσαντεσ. ἀφηγεῖτο δὲ τοῦ βαρβαρικοῦ στόλου Ταμώσ, ἔχων τριήρεισ πεντήκοντα πολυτελῶσ ἐξηρτυμένασ· καὶ καταπλευσάντων τῶν Λακεδαιμονίων ἀνήχθησαν οἱ στόλοι τὸν πλοῦν ὡσ ἐπὶ Κιλικίασ ποιούμενοι. Κῦροσ δὲ τούσ τε ἀπὸ τῆσ Ἀσίασ στρατολογηθέντασ καὶ μισθοφόρουσ μυρίουσ τρισχιλίουσ ἀθροίσασ εἰσ Σάρδεισ, Λυδίασ μὲν καὶ Φρυγίασ κατέστησεν ἐπιμελητὰσ Πέρσασ ἑαυτοῦ συγγενεῖσ, Ιὠνίασ δὲ καὶ τῆσ Αἰολίδοσ, ἔτι δὲ τῶν σύνεγγυσ τόπων Ταμώ, φίλον μὲν ὄντα πιστόν, τὸ δὲ γένοσ ὑπάρχοντα Μεμφίτην·

αὐτὸσ δὲ μετὰ τῆσ δυνάμεωσ προῆγεν ὡσ ἐπὶ τῆσ Κιλικίασ καὶ Πισιδίασ, διαδιδοὺσ λόγον ὅτι τινὲσ τῶν ἐκεῖ κατοικούντων ἀφεστήκασιν. εἶχε δὲ τοὺσ ἅπαντασ ἀπὸ μὲν τῆσ Ἀσίασ ἑπτακισμυρίουσ, ὧν ἦσαν ἱππεῖσ τρισχίλιοι, ἀπὸ δὲ Πελοποννήσου καὶ τῆσ ἄλλησ Ἑλλάδοσ μισθοφόρουσ μυρίουσ τρισχιλίουσ.

ἡγεῖτο δὲ τῶν μὲν ἀπὸ Πελοποννήσου χωρὶσ Ἀχαιῶν Κλέαρχοσ ὁ Λακεδαιμόνιοσ, τῶν δ’ ἀπὸ Βοιωτίασ Πρόξενοσ Θηβαῖοσ, τῶν δ’ Ἀχαιῶν Σωκράτησ Ἀχαιόσ, τῶν δ’ ἀπὸ Θεσσαλίασ Μένων ὁ Λαρισσαῖοσ.

τῶν δὲ βαρβάρων τὰσ μὲν κατὰ λεπτὸν ἡγεμονίασ εἶχον Πέρσαι, τῶν δὲ συμπάντων αὐτὸσ ἡγεῖτο Κῦροσ, ὃσ τοῖσ μὲν ἡγεμόσιν ἐδεδηλώκει τὴν ἐπὶ τὸν ἀδελφὸν ἀνάβασιν, τὸ δὲ πλῆθοσ ἔκρυπτεν, εὐλαβούμενοσ μήποτε διὰ τὸ μέγεθοσ τῆσ στρατείασ ἐγκαταλίπῃ τὴν ἑαυτοῦ προαίρεσιν.

διὸ καὶ κατὰ τὴν ὁδοιπορίαν προορώμενοσ τὸ μέλλον ἐξεθεράπευσε τοὺσ στρατιώτασ, κοινὸν ἑαυτὸν παρεχόμενοσ καὶ δαψιλεῖσ ἀγορὰσ ἑτοιμάζων.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Diodorus Siculus, Library, book xiv, chapter 13

(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 13)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION