헬라어 문장 검색 - Διοδορ́Λιβραρψ́7́04́

(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 4)

ὁ δὲ δῆμοσ θεωρῶν τὴν Θηραμένουσ ἐπιείκειαν καὶ νομίζων τῇ τούτου καλοκἀγαθίᾳ τὴν πλεονεξίαν τῶν προεστηκότων ἐπὶ ποσὸν ἀνασταλήσεσθαι, καὶ τοῦτον ἐν τοῖσ τριάκοντ’ ἄρχουσιν ἐχειροτόνησεν. ἔδει δὲ τοὺσ ᾑρημένουσ βουλήν τε καὶ τὰσ ἄλλασ ἀρχὰσ καταστῆσαι, καὶ νόμουσ συγγράψαι καθ’ οὓσ ἔμελλον πολιτεύεσθαι. τὰ μὲν οὖν περὶ τῆσ νομοθεσίασ ἀνεβάλοντο, προφάσεισ εὐλόγουσ αἰεὶ ποριζόμενοι, βουλὴν δὲ καὶ τὰσ ἄλλασ ἀρχὰσ ἐκ τῶν ἰδίων φίλων κατέστησαν, ὥστε τούτουσ καλεῖσθαι μὲν ἄρχοντασ, εἶναι δ’ ὑπηρέτασ τῶν τριάκοντα.

καὶ τὸ μὲν πρῶτον παραδιδόντεσ κρίσει τοὺσ πονηροτάτουσ τῶν ἐν τῇ πόλει κατεδίκαζον θανάτῳ· καὶ μέχρι τούτου τοῖσ ἐπιεικεστάτοισ τῶν πολιτῶν εὐαρέστει τὰ γινόμενα. μετὰ δὲ ταῦτα βουλόμενοι βιαιότερα καὶ παράνομα πράττειν, ᾐτήσαντο παρὰ Λακεδαιμονίων φρουράν, λέγοντεσ ὅτι τὴν πολιτείαν καταστήσουσιν ἐκείνοισ συμφέρουσαν.

ᾔδεισαν γὰρ ὅτι φόνουσ ἐπιτελεῖν οὐκ ἂν δύναιντο χωρὶσ ξενικῶν ὅπλων· πάντασ γὰρ ἀνθέξεσθαι τῆσ κοινῆσ ἀσφαλείασ. Λακεδαιμονίων δὲ πεμψάντων φρουρὰν καὶ τὸν ταύτησ ἡγησόμενον Καλλίβιον, τὸν μὲν φρούραρχον ἐξεθεράπευσαν δώροισ καὶ τοῖσ ἄλλοισ φιλανθρώποισ οἱ τριάκοντα, τῶν δὲ πλουσίων ἐπιλέγοντεσ τοὺσ ἐπιτηδείουσ συνελάμβανον ὡσ νεωτερίζοντασ, καὶ θανάτῳ περιβάλλοντεσ τὰσ οὐσίασ ἐδήμευον.

τοῦ δὲ Θηραμένουσ ἐναντιουμένου τοῖσ συνάρχουσι, καὶ μετὰ τῶν ἀντεχομένων τῆσ σωτηρίασ ἀπειλοῦντοσ ἀμύνεσθαι, συνήγαγον τὴν βουλὴν οἱ τριάκοντα.

Κριτίου δὲ προεστῶτοσ αὐτῶν, καὶ πολλὰ κατηγορήσαντοσ τοῦ Θηραμένουσ, ὅτι προδίδωσι τὴν πολιτείαν ταύτην ἧσ αὐτὸσ ἑκουσίωσ κοινωνεῖ, παραλαβὼν τὸν λόγον ὁ Θηραμένησ καὶ περὶ τῶν κατὰ μέροσ ἀπολογησάμενοσ, ἅπασαν ἔσχε τὴν βουλὴν εὔνουν. οἱ δὲ περὶ τὸν Κριτίαν φοβούμενοι τὸν ἄνδρα μήποτε καταλύσῃ τὴν ὀλιγαρχίαν, περιέστησαν στρατιώτασ ἔχοντασ ἐσπασμένα τὰ ξίφη, καὶ τὸν Θηραμένη συνελάμβανον.

ὁ δὲ φθάσασ ἀνεπήδησε μὲν πρὸσ τὴν βουλαίαν Ἑστίαν, ἔφησε δὲ πρὸσ τοὺσ θεοὺσ καταφεύγειν, οὐ σωθήσεσθαι νομίζων, ἀλλὰ σπεύδων τοῖσ ἀνελοῦσιν αὐτὸν περιποιήσασθαι τὴν εἰσ τοὺσ θεοὺσ ἀσέβειαν.

παρελθόντων δὲ τῶν ὑπηρετῶν καὶ ἀποσπώντων αὐτόν, ὁ μὲν Θηραμένησ ἔφερε γενναίωσ τὴν ἀτυχίαν, ἅτε καὶ φιλοσοφίασ ἐπὶ πλεῖον μετεσχηκὼσ παρὰ Σωκράτει, τὸ δὲ λοιπὸν πλῆθοσ ἠλέει δυστυχοῦντα τὸν Θηραμένη, οὐ μὴν ἐτόλμα βοηθεῖν, περιεστώτων πολλῶν μετὰ ὅπλων.

Σωκράτησ δὲ ὁ φιλόσοφοσ καὶ δύο τῶν οἰκείων προσδραμόντεσ ἐνεχείρουν κωλύειν τοὺσ ὑπηρέτασ.

ὁ δὲ Θηραμένησ ἠξίου μηδὲν τούτων πράττειν· τὴν μὲν γὰρ φιλίαν καὶ τὴν ἀνδρείαν ἔφησεν αὐτῶν ἐπαινεῖν, ἑαυτῷ δὲ μεγίστην συμφορὰν ἔσεσθαι, εἰ τοῖσ οὕτωσ οἰκείωσ διακειμένοισ αἴτιοσ ἔσται θανάτου. οἱ δὲ περὶ τὸν Σωκράτην, τῶν μὲν ἄλλων οὐδένα βοηθὸν ἔχοντεσ, τὴν δὲ τῶν ὑπερεχόντων ἀνάτασιν ὁρῶντεσ αὐξανομένην, ἡσυχίαν ἔσχον.

καὶ Θηραμένην μὲν ἀπὸ τῶν βωμῶν ἀποσπάσαντεσ οἷσ ἦν προστεταγμένον, διὰ μέσησ τῆσ ἀγορᾶσ εἵλκυσαν ἐπὶ τὸν θάνατον· οἱ δὲ πολλοὶ τὰ τῆσ φρουρᾶσ ὅπλα καταπεπληγμένοι συνήλγουν τῷ δυστυχοῦντι, καὶ τήν τε ἐκείνου συμφορὰν ἅμα καὶ τὴν περὶ σφᾶσ δουλείαν ἐδάκρυον·

τῶν γὰρ ταπεινῶν ἕκαστοι τὴν Θηραμένουσ ἀρετὴν θεωροῦντεσ οὕτω προπηλακιζομένην, τὴν περὶ αὑτοὺσ ἀσθένειαν οὐδενὶ λόγῳ παραναλωθήσεσθαι διειλήφεισαν. μετὰ δὲ τὸν τούτου θάνατον οἱ τριάκοντα τοὺσ πλουσίουσ ἐπιλεγόμενοι, τούτοισ ψευδεῖσ αἰτίασ ἐπερρίπτουν, καὶ φονεύοντεσ τὰσ οὐσίασ διήρπαζον.

ἀνεῖλον δὲ καὶ Νικήρατον τὸν Νικίου τοῦ στρατηγήσαντοσ ἐπὶ Συρακοσίουσ υἱόν, ἄνδρα πρὸσ ἅπαντασ ἐπιεικῆ καὶ φιλάνθρωπον, πλούτῳ δὲ καὶ δόξῃ σχεδὸν πρῶτον πάντων Ἀθηναίων· διὸ καὶ συνέβη πᾶσαν οἰκίαν συναλγῆσαι τῇ τἀνδρὸσ τελευτῇ, τῆσ διὰ τὴν ἐπιείκειαν μνήμησ προαγούσησ εἰσ δάκρυα.

οὐ μὴν ἔληγόν γε τῆσ παρανομίασ οἱ τύραννοι, πολὺ δὲ μᾶλλον ἐπίτασιν λαμβανούσησ τῆσ ἀπονοίασ τῶν μὲν ξένων τοὺσ πλουσιωτάτουσ ἑξήκοντα κατέσφαξαν, ὅπωσ τῶν χρημάτων κυριεύσωσι, τῶν δὲ πολιτῶν καθ’ ἡμέραν ἀναιρουμένων οἱ τοῖσ βίοισ εὐπορούμενοι σχεδὸν ἅπαντεσ ἔφυγον ἐκ τῆσ πόλεωσ. ἀνεῖλον δὲ καὶ Αὐτόλυκον, ἄνδρα παρρησιαστήν, καὶ καθόλου τοὺσ χαριεστάτουσ ἐπέλεγον.

ἐπὶ τοσοῦτο δὲ κατέφθειραν τὴν πόλιν, ὥστε φυγεῖν τοὺσ Ἀθηναίουσ πλείουσ τῶν ἡμίσεων.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Diodorus Siculus, Library, book xiv, chapter 4

(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 4)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION