헬라어 문장 검색 - ΑτηενάΤηεΔειπ

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 112)

εἰσ ταῦτά τισ ἀποβλέπων τὰ τοῦ καλοῦ Ξενοφῶντοσ ἐπιγινώσκειν δυνήσεται ἣν εἶχε πρὸσ αὐτὸν ὁ λαμπρότατοσ Πλάτων ζηλοτυπίαν, ἢ τάχα φιλονίκωσ εἶχον ἀρχῆθεν πρὸσ ἑαυτοὺσ οἱ ἄνδρεσ οὗτοι, αἰσθόμενοι τῆσ ἰδίασ ἑκάτεροσ ἀρετῆσ, καὶ ἴσωσ καὶ περὶ πρωτείων διεφέροντο, οὐ μόνον ἐξ ὧν περὶ Κύρου εἰρήκασι τεκμαιρομένοισ ἡμῖν, ἀλλὰ κἀκ τῶν αὐτῶν ὑποθέσεων. συμπόσια μὲν γὰρ γεγράφασιν ἀμφότεροι, καὶ ἐν αὐτοῖσ ὁ μὲν τὰσ αὐλητρίδασ ἐκβάλλει, ὁ δὲ εἰσάγει· καὶ ὁ μέν, ὡσ πρόκειται, παραιτεῖται πίνειν μεγάλοισ ποτηρίοισ, ὁ δὲ τὸν Σωκράτην παράγει τῷ ψυκτῆρι πίνοντα μέχρι τῆσ ἑώ.

κἀν τῷ περὶ Ψυχῆσ δὲ ὁ Πλάτων καταλεγόμενοσ ἕκαστον τῶν παρατυχόντων οὐδὲ κατὰ μικρὸν τοῦ Ξενοφῶντοσ μέμνηται. καὶ περὶ τοῦ Κύρου οὖν ὁ μὲν λέγει ὡσ ἐκ πρώτησ ἡλικίασ ἐπεπαίδευτο πάντα τὰ πάτρια, ὁ δὲ Πλάτων ὥσπερ ἐναντιούμενοσ ἐν τρίτῳ Νόμων φησί ’ μαντεύομαι δὲ περὶ Κύρου τὰ μὲν ἄλλα στρατηγὸν αὐτὸν ἀγαθὸν εἶναι καὶ φιλόπονον,2 παιδείασ δ’ ὀρθῆσ οὐδὲ ἧφθαι τὸ παράπαν, οἰκονομίᾳ δ’ οὐδ’ ᾑτινιοῦν προσεσχηκέναι. ἐοίκε δ’ ἐκ νέου στρατεύεσθαι, παραδούσ τε τοὺσ παῖδασ ταῖσ γυναιξὶ τρέφειν.

’ πάλιν ὁ μὲν Ξενοφῶν συναναβὰσ Κύρῳ εἰσ Πέρσασ μετὰ τῶν μυρίων Ἑλλήνων καὶ ἀκριβῶσ εἰδὼσ τὴν προδοσίαν τοῦ Θεσσαλοῦ Μένωνοσ, ὅτι αὐτὸσ αἴτιοσ ἐγένετο τοῖσ περὶ Κλέαρχον τῆσ ἀπωλείασ τῆσ ὑπὸ Τισσαφέρνου γενομένησ, καὶ οἱο͂́σ τισ ἦν τὸν τρόπον, ὡσ χαλεπόσ, ὡσ ἀσελγήσ, διηγησάμενοσ φαίνεται. ὁ δὲ καλὸσ Πλάτων μονονουχὶ εἰπών ’ οὐκ ἔστ’ ἔτυμοσ λόγοσ οὗτοσ ’ ἐγκώμια αὐτοῦ διεξέρχεται, ὁ τοὺσ ἄλλουσ ἁπαξαπλῶσ κακολογήσασ, ἐν μὲν τῇ Πολιτείᾳ Ὅμηρον ἐκβάλλων καὶ τὴν μιμητικὴν ποίησιν, αὐτὸσ δὲ τοὺσ διαλόγουσ μιμητικῶσ γράψασ, ὧν τῆσ ἰδέασ οὐδ’ αὐτὸσ εὑρετήσ ἐστιν.

πρὸ γὰρ αὐτοῦ τοῦθ’ εὑρ͂ε τὸ εἶδοσ τῶν λόγων ὁ Τήιοσ Ἀλεξαμενόσ,4 ὡσ Νικίασ ὁ Νικαεὺσ ἱστορεῖ καὶ Σωτίων. Ἀριστοτέλησ δ’ ἐν τῷ περὶ Ποιητῶν οὕτωσ γράφει οὐκοῦν οὐδὲ ἐμμέτρουσ ὄντασ τοὺσ καλουμένουσ Σώφρονοσ μίμουσ μὴ φῶμεν εἶναι λόγουσ, ἢ μὴ μιμήσεισ τοὺσ Ἀλεξαμενοῦ τοῦ Τηίου τοὺσ πρώτουσ γραφέντασ τῶν Σωκρατικῶν λόγουσ ἄντικρυσ φάσκων ὁ πολυμαθέστατοσ Ἀριστοτέλησ πρὸ Πλάτωνοσ διαλόγουσ γεγραφέναι τὸν Ἀλεξαμενόν.

ὀνόματι, ἔτι δ’ Ἱππίαν καὶ Γοργίαν καὶ Παρμενίδην καὶ ἑνὶ διαλόγῳ τῷ Πρωταγόρᾳ πολλούσ, ὁ τοιαῦτα ἐν τῇ Πολιτείᾳ εἰπών ’ ὅταν, οἶμαι, δημοκρατουμένη πόλισ ἐλευθερίασ διψήσασα κακῶν οἰνοχόων τύχῃ καὶ ἀκράτου αὐτῆσ μεθυσθῇ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 112

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 112)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION