Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 39

Μίμνερμοσ δὲ Ναννοῖ ὁ ἐν εὐνῇ φησι χρυσῇ κατεσκευασμένῃ πρὸσ τὴν χρείαν ταύτην ὑπὸ Ἡφαίστου τὸν Ἥλιον καθεύδοντα περαιοῦσθαι πρὸσ τὰσ ἀνατολάσ, αἰνισσόμενοσ τὸ κοῖλον τοῦ ποτηρίου, λέγει δ’ οὕτωσ · τὸν μὲν γὰρ διὰ κῦμα φέρει πολυήρατοσ εὐνή, κοιίλη Ἡφαίστου χερσὶν ἐληλαμένη χρυσοῦ τιμήεντοσ, ὑπόπτεροσ,9 ἄκρον ἐφ’ ὕδωρ εὕδονθ’ ἁρπαλέωσ χώρου ἀφ’ Ἑσπερίδων γαῖαν ἐσ Αἰθιόπων, ἵνα δὴ θοὸν ἁρ́μα καὶ ἵπποι ἑστᾶσ1’ ὄφρ’ Ηὢσ ἠριγένεια μόλῃ. ἔνθ’ ἐπεβήσεθ’ ἑῶν ὀχέων Ὑπερίονοσ υἱόσ. Θεόλυτοσ δ’ ἐν δευτέρῳ ̔̀ Ὥρων ἐπὶ λέβητόσ φησιν αὐτὸν διαπλεῦσαι, τοῦτο πρώτου εἰπόντοσ τοῦ τὴν Τιτανομαχίαν ποιήσαντοσ. Φερεκύδησ δ’ ἐν τῇ τρίτῃ τῶν Ἱστοριῶν προειπὼν περὶ τοῦ ’ Ὠκεανοῦ ἐπιφέρει·

"ὁ δ’ Ἡρακλῆσ ἕλκεται ἐπ’ αὐτὸν τὸ τόξον ὡσ βαλῶν,2 καὶ ὁ Ἥλιοσ παύσασθαι κελεύει, ὁ δὲ δείσασ παύεται. "ἥλιοσ δὲ ἀντὶ τούτου δίδωσιν αὐτῷ τὸ δέπασ τὸ χρύσεον ὃ αὐτὸν ἐφόρει σὺν ταῖσ ἵπποισ, ἐπὴν δύνῃ, διὰ τοῦ ’ Ὠκεανοῦ τὴν νύκτα πρὸσ ἑῴην ἵν’ ἀνίσχει ὁ ἥλιοσ, ἔπειτα πορεύεται ̔ Ἡρακλῆσ ἐν τῷ δέπαι τούτῳ ἐσ τὴν Ἐρύθειαν. "καὶ ὅτε δὲ ἦν ἐν τῷ πελάγει, ’ Ὠκεανὸσ πειρώμενοσ αὐτοῦ κυμαίνει τὸ δέπασ φανταζόμενοσ. "ὁ δὲ τοξεύειν αὐτὸν μέλλει, καὶ αὐτὸν δείσασ ’ Ὠκεανὸσ παύσασθαι κελεύει.