헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 49

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 49)

καρχήσιον. Καλλίξεινοσ ὁ Ῥόδιοσ ἐν τοῖσ περὶ Ἀλεξανδρείασ φησὶν ὅτι ποτήριόν ἐστιν ἐπίμηκεσ, συνηγμένον εἰσ μέσον ἐπιεικῶσ, ὦτα ἔχον μέχρι τοῦ πυθμένοσ καθήκοντα, ἐστὶ δὲ ἱκανῶσ ἐπίμηκεσ τὸ ποτήριον τὸ καρχήσιον,1 καὶ τάχα διὰ τὸ ἀνατετάσθαι οὕτωσ ὠνόμασται. ἀρχαιότατον δ’ ἐστὶ ποτήριον τὸ καρχήσιον, εἴ γε ὁ Ζεὺσ ὁμιλήσασ Ἀλκμήνῃ ἔδωκε δῶρον αὐτὸ τῆσ μίξεωσ, ὡσ Φερεκύδησ ἐν τῇ δευτέρᾳ ἱστορεῖ καὶ Ἡρόδωροσ ὁ Ἡρακλεώτησ. Ἀσκληπιάδησ δ’ ὁ Μυρλεανὸσ κεκλῆσθαί φησιν αὐτὸ ἀπό τινοσ τῶν ἐν τῇ νηὶ κατασκευασμάτων. "τοῦ γὰρ ἱστοῦ τὸ μὲν κατωτάτω πτέρνα καλεῖται, ἣ ἐμπίπτει εἰσ τὴν ληνόν, τὸ δ’ οἱο͂ν εἰσ μέσον τράχηλοσ, τὸ δὲ πρὸσ τῷ τέλει καρχήσιον. "ἔχει δὲ τοῦτο κεραίασ ἄνωθεν νευούσασ ἐφ’ ἑκάτερα τὰ μέρη, καὶ ἐπίκειται τὸ λεγόμενον αὐτῷ θωράκιον, τετράγωνον πάντῃ πλὴν τῆσ βάσεωσ καὶ τῆσ κορυφῆσ · "αὗται δὲ προὔχουσι μικρὸν ἐπ’ εὐθείασ ἐξωτέρω. "ἐπὶ δὲ τοῦ θωρακίου εἰσ ὕψοσ ἀνήκουσα καὶ ὀξεῖα γιγνομένη ἐστὶν ἡ λεγομένη ἠλακάτη. μνημονεύει δὲ τῶν καρχησίων καὶ Σαπφὼ ἐν τούτοισ ·

κῆνοι δ’ ἄρα πάντεσ καρχησία τ’ ἦχον κἄλειβον ἀράσαντο δὲ πάμπαν ἐσλὰ τῷ γαμβρῷ. Κρατῖνοσ ἐν Διονυσαλεξάνδρῳ · στολὴν δὲ δὴ τίν’ εἶχεν; τοῦτό μοι φράσον. β. θύρσον, κροκωτόν, ποικίλον, καρχήσιον. Σοφοκλῆσ Τυροῖ· προσπτῆναι μέσην τράπεζαν ἀμφὶ σῖτα καὶ καρχήσια, πρὸσ τὴν τράπεζαν φάσκων προσεληλυθέναι τοὺσ δράκοντασ καὶ γενέσθαι περὶ τὰ σιτία καὶ τὰ καρχήσια. ἔθοσ γὰρ ἦν τοῖσ ἀρχαίοισ ἐπὶ τῶν τραπεζῶν κεκραμένα τιθέναι ποτήρια, καθὰ καὶ Ὅμηροσ ποιεῖ.

ὠνομάσθη δὲ τὸ καρχήσιον διὰ τὸ τραχύσματα ἔχειν κερχνοειδῆ,4 καὶ εἴρηται κατὰ ἐναλλαγὴν τοῦ ει πρὸσ τὸ α ἀντὶ τοῦ κερχήσιον διὸ καὶ Ὅμηροσ τοὺσ ὑπὸ δίψουσ κρατουμένουσ καρχαλέουσ εἶπεν. Χάρων δ’ ὁ Λαμψακηνὸσ ἐν τοῖσ ̔̀ Ὥροισ παρὰ Λακεδαιμονίοισ φησὶν ἔτι καὶ εἰσ αὐτὸν δείκνυσθαι τὸ δέπασ τὸ δοθὲν Ἀλκμήνῃ ὑπὸ Διόσ, ὅτε Ἀμφιτρύωνι εἰκάσθη. κάλπιον.

ποτηρίου τι γένοσ Ἐρυθραίου, ὥσ φησι Πάμφιλοσ. εἶναι δ’ αὐτὸ οἱο͂́ν ἐστι τὸ σκαφίον.