Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 57

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 57)

κοτύλη. Ἀριστοφάνησ Κωκάλῳ· ἄλλαι δ’ ὑποπρεσβύτεραι γρᾶεσ Θασίου μέλανοσ μεστὸν κεραμευομέναισ κοτύλαισ μεγάλαισ ἔγχεον ἐσ σφέτερον δέμασ οὐδένα κόσμον,4 ἔρωτι βιαζόμεναι μέλανοσ οἴνου ἀκράτου. Σιληνὸσ καὶ Κλείταρχοσ ἔτι τε Ζηνόδοτοσ τὴν κύλικα· πάντῃ δ’ ἀμφὶ νέκυν κοτυλήρυτον ἔρρεεν αἷμα. καί· πολλὰ μεταξὺ πέλει κοτύλησ καὶ χείλεοσ ἄκρου. Σιμάριστοσ δὲ τὸ λεπτὸν ποτήριον οὕτωσ καλεῖσθαι. "πύρνον καὶ κοτύλην. ὃν κύλικα μὲν οὐκ εἶναι, οὐ γὰρ ἔχειν δύο ὦτα, παραπλήσιον δ’ ὑπάρχειν λουτηρίῳ βαθεῖ, ποτηρίου δὲ εἶδοσ εἶναι, δύνασθαι δὲ καὶ τὸν παρὰ τοῖσ Αἰτωλοῖσ καί τισι τῶν Ιὤνων λεγόμενον κότυλον, ὃν ὅμοιον ὄντα τῷ προειρημένῳ ἓν οὖσ ἔχειν. μνημονεύει δ’ αὐτοῦ Κράτησ ἐν Παιδιαῖσ καὶ Ἕρμιπποσ ἐν Θεοῖσ.

Ἀθηναῖοι δὲ μέτρον τι καλοῦσι κοτύλην. Θουκυδίδησ· "ἐδίδοσαν μὲν αὐτῶν ἑκάστῳ ἐπὶ ὀκτὼ μῆνασ κοτύλην ὕδατοσ καὶ δύο κοτύλασ σίτου. Ἀριστοφάνησ Προάγωνι· ὁ δ’ ἀλφίτων μοι πριάμενοσ τρεῖσ χοίνικασ κοτύλησ δεούσασ εἴκοσ1’ ἀπολογίζεται. Ἀπολλόδωροσ δὲ ποτηρίου τι γένοσ ὑψηλὸν καὶ ἔγκοιλον.

πᾶν δὲ τὸ κοῖλον κοτύλην, φησίν, ἐκάλουν οἱ παλαιοί, ὡσ καὶ τὸ τῶν χειρῶν κοῖλον ὅθεν καὶ κοτυλήρυτον αἷμα τὸ ἀμφοτέραισ ταῖσ χερσὶν ἀρυσθῆναι δυνάμενον. καὶ ἐγκοτύλη δέ τισ παιδιὰ καλεῖται, ἐν ᾗ κοιλάναντεσ τὰσ χεῖρασ δέχονται τὰ γόνατα τῶν νενικηκότων οἱ νενικημένοι καὶ βαστάζουσιν αὐτούσ. Διόδωροσ δ’ ἐν Ἰταλικαῖσ Γλώσσαισ καὶ ̔ Ἡράκλειτοσ,6 ὥσ φησι Πάμφιλοσ, τὴν κοτύλην καλεῖσθαι καὶ ἡμίναν, παρατιθέμενοσ Ἐπιχάρμου· καὶ πιεῖν ὕδωρ διπλάσιον χλιαρόν, ἡμίνασ δύο.

καὶ Σώφρων· κατάστρεψον, τέκνον, τὰν ἡμίναν, κοτυλίσκην δ’ εἴρηκε Φερεκράτησ ἐν Κοριαννοῖ· τὴν κοτυλίσκην, μηδαμῶσ. Ἀριστοφάνησ ἐν Ἀχαρνεῦσι· κοτυλίσκιον τὸ χεῖλοσ ἀποκεκρουμένον. κοτύλη δὲ καλεῖται καὶ ἡ τοῦ ἰσχίου κοιλότησ, καὶ αἱ τοῦ πολύποδοσ ἐν ταῖσ πλεκτάναισ ἐπιφύσεισ παραγώγωσ κοτυληδόνεσ. καὶ τὰ κύμβαλα δ’ Αἰσχύλοσ ἐν Ἠδωνοῖσ κοτύλασ εἴρηκεν ὁ δὲ χαλκοδέτοισ κοτύλαισ ὀτοβεῖ. Μαρσύασ δέ φησι τὸ ἐν τῷ ἰσχίῳ ὀστοῦν καλεῖσθαι ἄλεισον καὶ κύλικα.

κοτυλίσκοσ δὲ καλεῖται ὁ ἱερὸσ τοῦ Διονύσου κρατηρίσκοσ ᾧ χρῶνται οἱ μύσται, ὡσ Νίκανδρόσ φησιν ὁ Θυατειρηνὸσ παρατιθέμενοσ τὸ ἐκ Νεφελῶν Ἀριστοφάνουσ · μηδὲ στέψω κοτυλίσκον. Σιμμίασ δὲ ἀποδίδωσι τὴν κοτύλην ἄλεισον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION