Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 114

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 114)

ἐν δὲ τῷ Μένωνι καὶ τοὺσ μεγίστουσ παρ’ Ἀθηναίοισ γενομένουσ ’ Ἀριστείδην καὶ Θεμιστοκλέα, Μένωνα δὲ ἐπαινεῖ τὸν τοὺσ Ἕλληνασ προδόντα. ἐν δὲ τῷ Εὐθυδήμῳ Εὐθύδημον καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Διονυσόδωρον προπηλακίζων καὶ καλῶν ὀψιμαθεῖσ ἔτι τε ἐριστὰσ ὀνομάζων ὀνειδίζει αὐτοῖσ καὶ τὴν ἐκ Χίου τῆσ πατρίδοσ φυγήν, ἀφ’ ἧσ ἐν Θουρίοισ κατῳκίσθησαν. ἐν δὲ τῷ περὶ Ἀνδρείασ Μελησίαν τὸν Θουκυδίδου τοῦ ἀντιπολιτευσαμένου Περικλεῖ καὶ Λυσίμαχον τὸν Ἀριστείδου τοῦ δικαίου, τῆσ τῶν πατέρων ἀρετῆσ ἀναξίουσ εἶναι φάσκων. ἃ δὲ περὶ Ἀλκιβιάδου εἴρηκεν ἐν τῷ Συμποσίῳ οὐδ’ εἰσ φῶσ λέγεσθαί ἐστιν ἄξιον, ἔν τε τῷ προτέρῳ τῶν εἰσ αὐτὸν διαλόγων ὁ γὰρ δεύτεροσ ὑπό τινων Ξενοφῶντοσ εἶναι λέγεται, ὡσ καὶ ἡ Ἀλκυὼν Λέοντοσ τοῦ Ἀκαδημαικοῦ, ὥσ φησι Νικίασ ὁ Νικαεύσ.

τὰ μὲν οὖν κατὰ Ἀλκιβιάδου λεχθέντα σιωπῶ· καὶ τοὺσ πάντων Ἑλλήνων ἐχθροὺσ Πέρσασ, καὶ τὸν ἀδελφὸν δὲ τοῦ Ἀλκιβιάδου Κλεινίαν μαινόμενόν τε ἀποκαλεῖ καὶ τοὺσ υἱοὺσ αὐτοῦ ἠλιθίουσ Μειδίαν τε ὀρτυγοκόπον,2 καὶ τὸν τῶν Ἀθηναίων δῆμον εὐπρόσωπον μὲν εἶναι, δεῖν δ’ αὐτὸν ἀποδύσαντασ θεωρεῖν ὀφθήσεται γάρ, φησί, περίβλεπτον ἀξίωμα περικείμενοσ κάλλουσ οὐκ ἀληθινοῦ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION