헬라어 문장 검색 - ΑτηενάΤηεΔειπ

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 51)

κέρασ. τοὺσ πρώτουσ λέγεται τοῖσ κέρασι τῶν βοῶν πίνειν ἀφ’ οὗ τὸν Διόνυσον κερατοφυῆ πλάττεσθαι ἔτι τε ταῦρον καλεῖσθαι ὑπὸ πολλῶν ποιητῶν. ἐν δὲ Κυζίκῳ καὶ ταυρόμορφοσ ἵδρυται. ὅτι δὲ τοῖσ κέρασιν ἔπινον δῆλον ἐκ τοῦ καὶ μέχρι · νῦν λέγεσθαι, ὅταν συμμίσγωσι τῷ οἴνῳ τὸ ὕδωρ, κεράσαι φάσκοντεσ. καὶ τὸ ἀγγεῖον δ’ ἐν ᾧ κιρνᾶται ὁ οἶνοσ κρατὴρ ἀπὸ τοῦ συγκιρνᾶσθαι ἐν αὐτῷ τὸ ὕδωρ, ἀπὸ τοῦ κέρατοσ, οἱονεὶ κερατήρ, ἀπὸ τοῦ εἰσ κέρασ ἐγχεῖσθαι τὸ πόμα. διαμένει δὲ ἔτι καὶ νῦν ἡ τῶν κεράτων κατασκευή, καλοῦσι γοῦν ἔνιοι ταῦτα ῥυτά. καὶ τῶν ποιητῶν δὲ πολλοὶ παράγουσι πίνοντασ τοὺσ ἀρχαίουσ κέρασι. Πίνδαροσ μὲν ἐπὶ τῶν Κενταύρων λέγων ἀνδροδάμαντα δ’ ἐπεὶ Φῆρεσ δάεν ῥιπὰν μελιαδέ οἴνου, ἐσσυμένωσ ἀπὸ μὲν λευκὸν γάλα χερσὶ τραπεζᾶν ὤθεον, αὐτόματοι δ’ ἐξ ἀργυρέων κεράτων πίνοντεσ ἐπλάζοντο. καὶ Ξενοφῶν δ’ ἐν τῇ ζ’ τῆσ Ἀναβάσεωσ διηγούμενοσ τὸ παρὰ τῷ Θρᾳκὶ Σεύθῃ συμπόσιον γράφει οὕτωσ· "ἐπεὶ δὲ Ξενοφῶν σὺν τοῖσ μετ’ αὐροῦ εἰσῆλθε πρὸσ τὸν Σεύθην, ἠσπάζοντο μὲν πρῶτον ἀλλήλουσ καὶ κατὰ τὸν Θρᾴκιον νόμον κέρατα οἴνου προὔτεινον.

ἐν δὲ τῇ ἕκτῃ περὶ Παφλαγόνων διηγούμενόσ φησι· "κατακείμενοι δ’ ἐν στιβάσιν ἐδείπνουν καὶ ἔπινον κερατίνοισ ποτηρίοισ. Αἰσχύλοσ δ’ ἐν Περραιβίσι τοὺσ Περραιβοὺσ παρίστησιν ἀντὶ ποτηρίων τοῖσ κέρασι χρωμένουσ διὰ τούτων· ἀργυρηλάτοισ κέρασι χρυσᾶ στόμια προσβεβλημένοισ. καὶ Σοφοκλῆσ Πανδώρᾳ· καὶ πλῆρεσ ἐκπιόντι χρύσεον κέρασ τρίψει γέμοντα μαλθακῆσ ὑπ’ ὠλένησ. Ἕρμιπποσ Μοίραισ ·

οἶσθά νυν ὅ μοι ποίησον; τήνδε νῦν μή μοι δίδου, ἐκ δὲ ταῦ κέρατοσ αὖ μοι δὸσ πιεῖν ἅπαξ μόνον. Λυκοῦργοσ δ’ ὁ ῥήτωρ ἐν τῷ κατὰ Δημάδου Φίλιππόν φησι τὸν βασιλέα προπίνειν κέρατι τούτοισ οἷσ ἐφιλοφρονεῖτο. τοὺσ δὲ Παιόνων βασιλεῖσ φησι Θεόπομποσ ἐν δευτέρᾳ Φιλιππικῶν, τῶν βοῶν τῶν παρ’ αὐτοῖσ γινομένων μεγάλα κέρατα φυόντων, ὡσ χωρεῖν τρεῖσ καὶ τέτταρασ χόασ, ἐκπώματα ποιεῖν ἐξ αὐτῶν, τὰ χείλη περιαργυροῦντασ καὶ χρυσοῦντασ· καὶ Φιλόξενοσ δ’ ὁ Κυθήριοσ ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Δείπνῳ φησίν πίνετο νεκτάρεον πόμ’ ἐν χρυσέαισ προτομαῖσ ταύρων κεραστῶν,9 ἐβρέχοντο δὲ κατὰ μικρόν.

Ἀθηναῖοι δὲ καὶ ἀργυρᾶ ποιοῦντεσ κέρατα ἔπινον ἐξ αὐτῶν. ἔστι γοῦν τοῦτο εὑρεῖν ἐν τοῖσ Δημιοπράτοισ ἀναγεγραμμένον οὕτωσ. . ,11 ἐκ στήλησ ἀνακειμένησ ἐν ἀκροπόλει ἣ τὰ ἀναθήματα περιέχει· "κέρασ ἔκπωμα ἀργυροῦν, καὶ περισκελὶσ πρόσεστι ἀργυρᾶ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 51

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 51)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION