헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 100

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 100)

λάγυνον δὲ μέτρου λέγουσιν εἶναι ὄνομα παρὰ τοῖσ Ἕλλησιν, ὡσ χοὸσ καὶ κοτύλησ, χωρεῖν δ’ αὐτὸ κοτύλασ Ἀττικὰσ δώδεκα, καὶ ἐν Πάτραισ δέ φασι τοῦτ’ εἶναι τὸ μέτρον τὴν λάγυνον. ἀρσενικῶσ δὲ εἴρηκε τὸν λάγυνον Νικόστρατοσ μὲν ἐν Ἑκάτῃ· τῶν κατεσταμνισμένων ἡμῖν λαγύνων πηλίκοι τινέσ; "καθ’ ὃν χρόνον ἐπεδήμησασ ἐν Σάμῳ, Διαγόρα, πολλάκισ οἶδά σε παραγινόμενον εἰσ τοὺσ παρ’ ἐμοὶ πότουσ, ἐν οἷσ λάγυνοσ κατ’ ἄνδρα κείμενοσ οἰνοχοεῖτο, πρὸσ ἡδονὴν διδοὺσ ἑκάστῳ ποτήριον. Β. τρίχουσ. καὶ πάλιν τὸν μεστὸν ἡμῖν φέρε λάγυνον. καὶ ἐν τῇ ἐπιγραφομένῃ Κλίνῃ· καὶ δυσχερὴσ λάγυνοσ οὗτοσ πλησίον ὄξουσ. καὶ Δίφιλοσ ἐν Ἀνασῳζομένοισ· λάγυνον ἔχω κενόν, ὦ γραῦ, θύλακον δὲ μεστόν. Λυγκεὺσ δ’ ὁ Σάμιοσ ἐν τῇ πρὸσ Διαγόραν Ἐπιστολῇ γράφει· Ἀριστοτέλησ δ’ ἐν τῇ Θετταλῶν Πολιτείᾳ θηλυκῶσ λέγεσθαί φησιν ὑπὸ Θετταλῶν τὴν λάγυνον.

καὶ Ῥιανὸσ ὁ ἐποποιὸσ ἐν Ἐπιγράμμασιν ἥμισυ μὲν πίσσησ κωνίτιδοσ,4 ἥμισυ δ’ οἴνου, Ἀρχῖν’, ἀτρεκέωσ ἥδε λάγυνοσ ἔχει. λεπτοτέρησ δ’ οὐκ οἶδ’ ἐρίφου κρέα, πλὴν ὅ γε πέμψασ αἰνεῖσθαι πάντων ἄξιοσ Ἱπποκράτησ. οὐδετέρωσ δὲ Δίφιλοσ ἐν Ἀδελφοῖσ εἴρηκεν ὦ τοιχωρύχων ἐκεῖνο καὶ τῶν δυνομένων λαγύνιον ἔχον βαδίζειν εἰσ τὰ γεύμαθ’ ὑπὸ μάλησ, καὶ τοῦτο πωλεῖν, μέχρι ἂν ὥσπερ ἐν ἐράνῳ εἷσ λοιπὸσ ᾖ, κάπηλοσ ἠδικημένοσ ὑπ’ οἰνοπώλου. τὴν τῶν τριῶν γενῶν ἀμφιβολίαν ἔχει.

Ἐρατοσθένησ δέ φησι λέγεσθαι τὴν πέτασον καὶ τὴν στάμνον ὑπό τινων.