Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 99

τούτου τινὲς τὴν γενικὴν σὺν τῷ ς προφέρονται διὰ παντός, οὐκ εὖ:? ὅτε γὰρ ἀρσενικόν ἐστιν ὁ σκύφος, ὡς λύχνος, ἄνευ τοῦ ς προοισόμεθα, ὅτε δὲ οὐδέτερον τὸ σκύφος, σὺν τῷ ς κλινοῦμεν σκύφος σκύφος, ὡς τεῖχος τείχους, οἱ δ Ἀττικοὶ τὴν εὐθεῖαν καὶ ἀρσενικῶς καὶ οὐδετέρως λέγουσιν. Ἡσίοδος δ ἐν τῷ δευτέρῳ Μελαμποδίας σὺν τῷ π σκύπφον λέγει: τῷ δὲ Μάρις θοὸς ἄγγελος ἦλθε δι οἴκου, πλήσας δ ἀργύρεον σκύπφον φέρε, δῶκε δ ἄνακτι. καὶ πάλιν: καὶ τότε Μάντις μὲν δεσμὸν βοὸς αἴνυτο χερσίν, Ἴφικλος δ ἐπὶ νῶτ ἐπεμαίετο. τῷ δ ἐπόπισθεν σκύπφον ἔχων ἑτέρῃ, ἑτέρῃ δὲ σκῆπτρον ἀείρας ἔστειχεν Φύλακος καὶ ἐνὶ δμώεσσιν ἐείπεν. ὁμοίως δὲ καὶ Ἀναξίμανδρος ἐν τῇ Ἡρωολογίᾳ λέγων ὧδε: "Ἀμφιτρύων δὲ τὴν λείην δασάμενος τοῖς συμμάχοις καὶ τὸν σκύπφον ἔχων ὃν εἵλετο αὑτῷ.

καὶ πάλιν: "τὸν δὲ σκύπφον Τηλεβόῃ δίδωσι Ποσειδῶν παιδὶ τῷ ἑαυτοῦ, Τηλεβόης δὲ Πτερέλεῳ: "τοῦτον ἑλὼν ἀπέπλεεν. ὁμοίως εἴρηκε καὶ Ἀνακρέων μετὰ τοῦ π: ἐγὼ δ ἔχων σκύπφον Ἐρξίωνι τῷ λευκολόφῳ μεστὸν ἐξέπινον, ἀντὶ τοῦ προέπινον. κυρίως γάρ ἐστι τοῦτο προπίνειν, τὸ ἑτέρῳ πρὸ ἑαυτοῦ δοῦναι πιεῖν. καὶ ὁ Ὀδυσσεὺς δὲ παρὰ τῷ Ὁμήρῳ τῇ Ἀρήτῃ δ ἐν χερσὶ τίθει δέπας ἀμφικύπελλον. καὶ ἐν Ἰλιάδι Ὀδυσσεύς:

πλησάμενος δ οἴνοιο δέπας δείδεκτ Ἀχιλῆα. πληροῦντες γὰρ προέπινον ἀλλήλοις μετὰ προσαγορεύσεως. Πανύασσις τρίτῳ Ἡρακλείας φησίν τοῦ κεράσας κρητῆρα μέγαν χρυσοῖο φαεινὸν σκύπφους αἰνύμενος θαμέας ποτὸν ἡδὺν ἔπινεν. Εὐριπίδης δ ἐν Εὐρυσθεῖ ἀρσενικῶς ἔφη: σκύφος τε μακρός. καὶ Ἀχαιὸς δ ἐν Ὀμφάλῃ: ὁ δὲ σκύφος με τοῦ θεοῦ καλεῖ.

Σιμωνίδης δὲ οὐατόεντα σκύφον ἔφη. Ιὤν δ ἐν Ὀμφάλῃ: : οἶνος οὐκ ἔνι ἐν τῷ σκύφει, τὸ σκύφει ἰδίως ἀπὸ τοῦ σκύφος σχηματίσας οὐδετέρως ἔφη. ὁμοίως καὶ Ἐπίχαρμος ἐν Κύκλωπι: φέρ ἐγχέας εἰς τὸ σκύφος. καὶ Ἄλεξις ἐν Λευκαδίᾳ: οἴνου γεραιοῖς χείλεσιν μέγα σκύφος. καὶ Ἐπιγένης ἐν Βακχίδι, τὸ σκύφος ἔχαιρον δεχόμενος. Φαίδιμός τε ἐν πρώτῳ Ἡρακλείας: δουράτεον σκύφος εὐρὺ μελιζώροιο ποτοῖο. καὶ παρ Ὁμήρῳ δ Ἀριστοφάνης ὁ Βυζάντιος γράφει:

πλησάμενος δ ἄρα οἱ δῶκε σκύφος ᾧπερ ἔπινεν. Ἀρίσταρχος δέ: πλησάμενος δ ἄρα οἱ δῶκε σκύφον ᾧπερ ἔπινεν. Ἀσκληπιάδης δ ὁ Μυρλεανὸς ἐν τῷ περὶ τῆς Νεστορίδος φησὶν ὅτι τῷ σκύφει καὶ τῷ κισσυβίῳ τῶν μὲν ἐν ἄστει καὶ μετρίων οὐδεὶς ἐχρῆτο, συβῶται δὲ καὶ νομεῖς καὶ οἱ ἐν ἀγρῷ, ὡς ὁ Εὔμαιος πλησάμενος δῶκε σκύφος ᾧπερ ἔπινεν, οἴνου ἐνίπλειον. καὶ Ἀλκμὰν δέ φησι: πολλάκι δ ἐν κορυφαῖς ὀρέων, ὅκα θεοῖσιν ἅδῃ πολύφανος ἑορτά, χρύσεον ἄγγος ἔχοισα μέγαν σκύφον, οἱά῀ τε ποιμένες ἄνδρες ἔχουσιν, χερσὶ λεόντεον ἐγγάλα θεῖσα τυρὸν ἐτύρησας μέγαν ἄτρυφον ἀργιφόνταν.

Αἰσχύλος δ ἐν Περραιβίσι φησί: ποῦ μοι τὰ πολλὰ δῶρα κἀκροθίνια· ποῦ χρυσότευκτα κἀργυρᾶ σκυφώματα· Στησίχορος δὲ τὸ παρὰ Φόλῳ τῷ Κενταύρῳ ποτήριον σκύφιον δέπας καλεῖ ἐν ἴσῳ τῷ σκυφοειδές: : λέγει δ ἐπὶ τοῦ Ἡρακλέους: σκύφιον δὲ λαβὼν δέπας ἔμμετρον ὡς τριλάγυνον πί ἐπισχόμενος, τὸ ῥὰ οἱ παρέθηκε Φόλος κεράσας.

καὶ Ἄρχιππος δὲ ἐν Ἀμφιτρύωνι οὐδετέρως εἴρηκε.?