헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 24

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 24)

ἄλεισον καὶ δέπασ τὸ αὐτό. Ὅμηροσ ἐν Ὀδυσσείᾳ περὶ Πεισιστράτου· "ἐν δ’ οἶνον ἔχευε χρυσείῳ δέπαι. εἶτα παρακατιὼν τὸ αὐτό· "τούνεκα σοὶ δώσω χρύσειον ἄλεισον. "δῶκε δὲ Τηλεμάχῳ καλὸν δέπασ ἀμφικύπελλον. φησὶν οὖν Ἀσκληπιάδησ ὁ Μυρλεανόσ· "δοκεῖ μοι φιαλῶδεσ εἶναι τὸ δέπασ· "σπένδουσι γὰρ ἐν αὐτῷ. λέγει γοῦν Ὅμηροσ δέπασ, δι’ οὗ Διὶ μόνῳ σπένδεσκεν Ἀχιλλεύσ. καλεῖται δὲ δέπασ ἤτοι ὅτι δίδοται πᾶσι τοῖσ σπένδειν βουλομένοισ εἴτε καὶ τοῖσ πίνειν, ἢ ὅτι δύο ὦπασ εἶχε· "ταῦτα δὲ ἂν εἰή τὰ ὦτα. "τὸ δὲ ἄλεισον ἤτοι ἀπὸ τοῦ ἄγαν λεῖον εἶναι ἢ ὅτι ἁλίζεται ἐν αὐτῷ τὸ ὑγρόν. ὅτι δὲ δύο ὦτα εἶχε δῆλον ἦτοι ὃ καλὸν ἄλεισον ἀναιρήσεσθαι ἔμελλε χρύσεον ἄμφωτον. "ἀμφικύπελλον δὲ λέγων αὐτὸ οὐδὲν ἄλλο σημαίνει ἢ ὅτι ἦν ἀμφίκυρτον. Σιληνὸσ δὲ ἀμφικύπελλόν φησι τὸ μὴ ἔχον ὦτα. ἄλλοι δὲ τὴν ἀμφὶ ἀντὶ τῆσ περὶ εἶναι, ἵν’ ᾖ περίποτον, τὸ πανταχόθεν πίνειν ἐπιτήδειον. Παρθένιοσ δὲ διὰ τὸ περικεκυρτῶσθαι τὰ ὠτάρια· κυφὸν γὰρ εἶναι τὸ κυρτόν. ἀνίκητοσ δὲ τὸ μὲν κύπελλὸν φησι φιάλην εἶναι, τὸ δ’ ἀμφικύπελλον ὑπερφίαλον, τὸ ὑπερήφανον καὶ καλόν, εἰ μὴ ἄρα τὸ ποικίλον τῇ κατασκευῇ ἄλεισον θέλει τισ ἀκούειν, ἔξω λειότητοσ ὄν.