Pausanias, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 24

(파우사니아스, Description of Greece, Μεσσηνιακά, chapter 24)

Ἀριστομένησ δὲ ὡσ τὴν ἡγεμονίαν ἀπείπατο τῶν ἐσ τὴν ἀποικίαν στελλομένων, τὰσ θυγατέρασ τὴν πρεσβυτάτην καὶ τὴν ἐπὶ ταύτῃ καὶ Ἁγναγόραν τὴν ἀδελφὴν τὴν μὲν Θάρυκι ἐσ Φιγαλίαν, Δαμοθοί̈δᾳ δὲ Λεπρεάτῃ καὶ Ἡραιεῖ Θεοπόμπῳ τὰσ θυγατέρασ συνῴκισεν· αὐτὸσ δὲ ἀφικόμενοσ ἐσ Δελφοὺσ ἐχρῆτο τῷ θεῷ. καὶ τὸ μὲν τῷ Ἀριστομένει γενόμενον μάντευμα οὐ λέγεται· Δαμαγήτῳ δὲ Ῥοδίῳ βασιλεύοντι ἐν Ιἀλυσῷ, τότε δὲ ἥκοντι παρὰ τὸν Ἀπόλλωνα καὶ ἐρωτῶντι ὁπόθεν ἀγαγέσθαι χρὴ γυναῖκα, ἔχρησεν ἡ Πυθία θυγατέρα ἀνδρὸσ τῶν Ἑλλήνων τοῦ ἀρίστου λαβεῖν.

ὁ δὲ ‐ ἦν γὰρ καὶ τρίτη τῷ Ἀριστομένει θυγάτηρ ‐ γαμεῖ ταύτην, Ἑλλήνων τῶν τότε ἐκεῖνον μακρῷ δή τινι ἄριστον νομίζων. Ἀριστομένησ δὲ ἐσ μὲν τὴν Ῥόδον ἀφίκετο σὺν τῇ θυγατρί, ἐκεῖθεν δὲ ἔσ τε Σάρδεισ ἐνενόει παρὰ Ἄρδυν τὸν Γύγου καὶ ἐσ Ἐκβάτανα τὰ Μηδικὰ ἀναβῆναι παρὰ τὸν βασιλέα Φραόρτην· ἀλλὰ γὰρ πρότερον τούτων συνέπεσεν ἀποθανεῖν αὐτῷ νοσήσαντι, οὐ γὰρ ἔδει συμφορὰν οὐδεμίαν Λακεδαιμονίοισ ἔτι ἐξ Ἀριστομένουσ γενέσθαι.

δὲ αὐτῷ Δαμάγητοσ καὶ οἱ Ῥόδιοι μνῆμά τε ἐπιφανὲσ ἐποίησαν καὶ ἔνεμον ἀπὸ ἐκείνου τιμάσ.

τὰ μὲν δὴ λεγόμενα ἐσ τοὺσ Διαγορίδασ καλουμένουσ ἐν Ῥόδῳ, γεγονότασ δὲ ἀπὸ Διαγόρου τοῦ Δαμαγήτου τοῦ Δωριέωσ τοῦ Δαμαγήτου τε καὶ τῆσ Ἀριστομένουσ θυγατρόσ, παρῆκα, μὴ οὐ κατὰ καιρὸν δοκοίην γράφειν· Λακεδαιμόνιοι δὲ τότε, ὡσ ἐπεκράτησαν τῆσ Μεσσηνίασ, τὴν μὲν ἄλλην πλὴν τῆσ Ἀσιναίων αὐτοὶ διελάγχανον, Μοθώνην δὲ Ναυπλιεῦσιν ἐδίδοσαν ἐκπεπτωκόσιν ἐκ Ναυπλίασ ἔναγχοσ ὑπὸ Ἀργείων.

Μεσσηνίων δὲ τοὺσ ἐγκαταληφθέντασ ἐν τῇ γῇ, συντελοῦντασ κατὰ ἀνάγκην ἐσ τοὺσ εἵλωτασ, ἐπέλαβεν ἀπὸ Λακεδαιμονίων ὕστερον ἀποστῆναι κατὰ τὴν ἐνάτην Ὀλυμπιάδα καὶ ἑβδομηκοστήν, ἣν Κορίνθιοσ ἐνίκα Ξενοφῶν, Ἀρχιμήδουσ Ἀθήνῃσιν ἄρχοντοσ·

ἀπέστησαν δὲ καιρὸν τοιόνδε εὑρόντεσ. Λακεδαιμονίων ἄνδρεσ ἀποθανεῖν ἐπὶ ἐγκλήματι ὅτῳ δὴ καταγνωσθέντεσ ἱκέται καταφεύγουσιν ἐσ Ταίναρον· ἐντεῦθεν δὲ ἡ ἀρχὴ τῶν ἐφόρων ἀπὸ τοῦ βωμοῦ σφᾶσ ἀποσπάσασα ἀπέκτεινε. Σπαρτιάταισ δὲ ἐν οὐδενὶ λόγῳ θεμένοισ τοὺσ ἱκέτασ ἀπήντησεν ἐκ Ποσειδῶνοσ μήνιμα, καί σφισιν ἐσ ἔδαφοσ τὴν πόλιν πᾶσαν κατέβαλεν ὁ θεόσ.

ἐπὶ δὲ τῇ συμφορᾷ ταύτῃ καὶ τῶν εἱλώτων ὅσοι Μεσσήνιοι τὸ ἀρχαῖον ἦσαν, ἐσ τὸ ὄροσ τὴν Ἰθώμην ἀπέστησαν. Λακεδαιμόνιοι δὲ ἄλλα τε μετεπέμποντο συμμαχικὰ ἐπ’ αὐτοὺσ καὶ Κίμωνα τὸν Μιλτιάδου πρόξενόν σφισιν ὄντα καὶ Ἀθηναίων δύναμιν· Ἀθηναίουσ ὑποπτεῦσαι δοκοῦσιν ὡσ τάχα νεωτερίσοντασ καὶ ὑπὸ τῆσ ὑποψίασ ἀποπέμψασθαι μετ’ οὐ πολὺ ἐξ Ἰθώμησ.

Ἀθηναῖοι δὲ τὴν ἐσ αὐτοὺσ τῶν Λακεδαιμονίων ὑπόνοιαν συνέντεσ Ἀργείοισ τε φίλοι δι’ αὐτὸ ἐγένοντο καὶ Μεσσηνίων τοῖσ ἐν Ἰθώμῃ πολιορκουμένοισ ἐκπεσοῦσιν ὑποσπόνδοισ ἔδοσαν Ναύπακτον, ἀφελόμενοι Λοκροὺσ τοὺσ πρὸσ Αἰτωλίᾳ καλουμένουσ Ὀζόλασ.

τοῖσ δὲ Μεσσηνίοισ παρέσχεν ἀπελθεῖν ἐξ Ἰθώμησ τοῦ τε χωρίου τὸ ἐχυρὸν καὶ ἅμα Λακεδαιμονίοισ προεῖπεν ἡ Πυθία ἦ μὴν εἶναί σφισι δίκην ἁμαρτοῦσιν ἐσ τοῦ Διὸσ τοῦ Ἰθωμάτα τὸν ἱκέτην. ὑπόσπονδοι μὲν ἐκ Πελοποννήσου τούτων ἕνεκα ἀφείθησαν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION