Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 40

(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 40)

τοιαύτησ τελευτῆσ ἔτυχε Τύλλιοσ ἔτη τετταράκοντα καὶ τέτταρα τὴν βασιλείαν κατασχών. τοῦτον τὸν ἄνδρα λέγουσι Ῥωμαῖοι πρῶτον τὰ πάτρια ἔθη καὶ νόμιμα κινῆσαι, τὴν ἀρχὴν λαβόντα οὐ παρὰ τῆσ βουλῆσ καὶ τοῦ δήμου, καθάπερ οἱ πρὸ αὐτοῦ πάντεσ, ἀλλὰ παρὰ μόνου τοῦ δήμου, δεκασμοῖσ δὲ καὶ ἄλλαισ πολλαῖσ κολακείαισ ἐκθεραπεύσαντα τοὺσ ἀπόρουσ· καὶ ἔχει τἀληθὲσ οὕτωσ. ἐν γὰρ τοῖσ πρότερον χρόνοισ, ὁπότε βασιλεὺσ ἀποθάνοι, τὴν μὲν ἐξουσίαν ὁ δῆμοσ ἐδίδου τῷ συνεδρίῳ τῆσ βουλῆσ, οἱάν προέλοιτο καταστήσασθαι πολιτείαν·

ἡ δὲ βουλὴ μεσοβασιλεῖσ ἀπεδείκνυεν· ἐκεῖνοι δὲ τὸν ἄριστον ἄνδρα, εἴτ’ ἐκ τῶν ἐπιχωρίων, εἴτ’ ἐκ τῶν ξένων, βασιλέα καθίστασαν. εἰ μὲν οὖν ἥ τε βουλὴ τὸν αἱρεθέντα ὑπ’ αὐτῶν ἐδοκίμασε, καὶ ὁ δῆμοσ ἐπεψήφισε καὶ τὰ μαντεύματα ἐπεκύρωσε, παρελάμβανεν οὗτοσ τὴν ἀρχήν· ἐλλείποντοσ δέ τινοσ τούτων ἕτερον ὠνόμαζον, καὶ τρίτον, εἰ μὴ συμβαίη μηδὲ τῷ δευτέρῳ τά τε παρ’ ἀνθρώπων καὶ τὰ παρὰ τῶν θεῶν ἀνεπίληπτα.

ὁ δὲ Τύλλιοσ ἐπιτρόπου βασιλικοῦ σχῆμα κατ’ ἀρχὰσ λαβών, ὡσ εἴρηταί μοι πρότερον, ἔπειτα φιλανθρωπίαισ τισὶ τὸν δῆμον οἰκειωσάμενοσ ὑπ’ ἐκείνου βασιλεὺσ ἀπεδείχθη μόνου.

ἐπιεικὴσ δὲ καὶ μέτριοσ ἀνὴρ γενόμενοσ ἔλυσε τὰσ ἐπὶ τῷ μὴ πάντα τὰ κατὰ τοὺσ νόμουσ πρᾶξαι. διαβολὰσ τοῖσ μετὰ ταῦτ’ ἔργοισ, παρέσχε τε πολλοῖσ ὑπόληψιν ὡσ, εἰ μὴ θᾶττον ἀνῃρέθη, μεταστήσων τὸ σχῆμα τῆσ πολιτείασ εἰσ δημοκρατίαν. καὶ ἐπὶ ταύτῃ μάλιστα τῇ αἰτίᾳ λέγεται τῶν πατρικίων αὐτῷ τινασ συνεπιβουλεῦσαι·

ἐπειλημμένον ἐκ τῆσ Τυλλίου πολιτείασ, καὶ τὴν ἰδίαν ἀξίωσιν, ἣν πρότερον εἶχον, ἀναλαβεῖν.

θορύβου δὲ γενομένου πολλοῦ κατὰ τὴν πόλιν ὅλην καὶ οἰμωγῆσ ἐπὶ τῷ Τυλλίου θανάτῳ δείσασ ὁ Ταρκύνιοσ, εἰ διὰ τῆσ ἀγορᾶσ ὁ νεκρὸσ φέροιτο, ὡσ ἔστι Ῥωμαίοισ ἔθοσ, τόν τε βασίλειον κόσμον ἔχων καὶ τἆλλ’, ὅσα νόμοσ ἐπὶ ταφαῖσ βασιλικαῖσ μή τισ εἰσ ἑαυτὸν ὁρμὴ γένηται τοῦ δημοτικοῦ, πρὶν ἢ βεβαίωσ κρατύνασθαι τὴν ἀρχήν, οὐκ εἰάσε τῶν νομίμων οὐδὲν αὐτῷ γενέσθαι·

ἀλλ’ ἡ γυνὴ τοῦ Τυλλίου σὺν ὀλίγοισ τισὶ τῶν φίλων, Ταρκυνίου θυγάτηρ οὖσα τοῦ προτέρου βασιλέωσ, νυκτὸσ ἐκκομίζει τὸ σῶμα τῆσ πόλεωσ, ὡσ τῶν ἐπιτυχόντων τινόσ· καὶ πολλὰ μὲν τὸν ἑαυτῆσ καὶ ἐκείνου δαίμονα κατοδυραμένη, μυρίασ δὲ κατάρασ τῷ τε γαμβρῷ καὶ τῇ θυγατρὶ καταρασαμένη κρύπτει γῇ τὸ σῶμα. ἀπελθοῦσα δ’ ἀπὸ τοῦ σήματοσ οἴκαδε καὶ μίαν ἡμέραν ἐπιβιώσασα μετὰ τὴν ταφὴν τῇ κατόπιν νυκτὶ ἀποθνήσκει.

τοῦ θανάτου δ’ ὁ τρόποσ, ὅστισ ἦν, ἠγνοεῖτο τοῖσ πολλοῖσ·

ἔλεγον δ’ οἱ μὲν ὑπὸ λύπησ αὐτοχειρίᾳ τὸ ζῆν προεμένην αὐτὴν ἀποθανεῖν· οἱ δ’ ὑπὸ τοῦ γαμβροῦ καὶ τῆσ θυγατρὸσ ἀναιρεθῆναι τῆσ εἰσ τὸν ἄνδρα συμπαθείασ τε καὶ εὐνοίασ ἕνεκα. ταφῆσ μὲν οὖν βασιλικῆσ καὶ μνήματοσ ἐπιφανοῦσ διὰ ταύτασ τὰσ αἰτίασ οὐκ ἐξεγένετο τυχεῖν τῷ Τυλλίου σώματι, μνήμησ δ’ αἰωνίου τοῖσ ἔργοισ αὐτοῦ παρὰ πάντα τὸν χρόνον ὑπάρχει τυγχάνειν. ἐδήλωσε δέ τι καὶ ἄλλο δαιμόνιον ἔργον, ὅτι θεοφιλὴσ ἦν ἁνήρ, ἐξ οὗ καὶ ἡ περὶ τῆσ γενέσεωσ αὐτοῦ μυθικὴ καὶ ἄπιστοσ ὑπόληψισ, ὥσπερ εἴρηταί μοι πρότερον, ἀληθὴσ εἶναι ὑπὸ πολλῶν ἐπιστεύθη.

ἐν γὰρ τῷ ναῷ τῆσ Τύχησ, ὃν αὐτὸσ κατεσκεύασεν, εἰκὼν αὐτοῦ κειμένη ξυλίνη κατάχρυσοσ ἐμπρήσεωσ γενομένησ καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων διαφθαρέντων μόνη διέμεινεν οὐδὲν λωβηθεῖσα ὑπὸ τοῦ πυρόσ. καὶ ἔτι νῦν ὁ μὲν νεὼσ καὶ τὰ ἐν αὐτῷ πάντα, ὅσα μετὰ τὴν ἔμπρησιν εἰσ τὸν ἀρχαῖον κόσμον ἐπετελέσθη φανερά, ὅτι τῆσ καινῆσ ἐστι τέχνησ, ἡ δ’ εἰκών, οἱά πρότερον ἦν, ἀρχαικὴ τὴν κατασκευήν· διαμένει γὰρ ἔτι σεβασμοῦ τυγχάνουσα ὑπὸ Ῥωμαίων.

καὶ περὶ μὲν Τυλλίου τοσαῦτα παρελάβομεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION