헬라어 텍스트

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 30

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 30)

γραμματικόν ἔκπωμα τὸ γράμματα ἔχον ἐγκεχαραγμένα. Ἄλεξισ· τὴν ὄψιν εἴπω τοῦ ποτηρίου γέ σοι πρώτιστον. ἦν γὰρ στρογγύλον,3 μικρὸν πάνυ, παλαιόν, ὦτα συντεθλασμένον σφόδρα, ἔχον κύκλῳ τε γράμματ’. β. ; α. οὐκ ἄλλου μὲν οὖν. τοιοῦτον εἴδομεν ποτήριον γραμματικὸν ἀνακείμενον ἐν Καπύῃ τῆσ Καμπανίασ τῇ Ἀρτέμιδι, ἀργυροῦν, ἐκ τῶν Ὁμηρικῶν ἐπῶν κατεσκευασμένον, καὶ ἐντετυπωμένα ἔχον τὰ ἔπη χρυσοῖσ γράμμασιν, ὡσ τὸ Νέστοροσ ὄν. Ἀχαιὸσ δ’ ὁ τραγικὸσ ἐν Ὀμφάλῃ καὶ αὐτὸσ περὶ γραμματικοῦ ποτηρίου ποιεῖ τοὺσ Σατύρουσ τάδε λέγοντασ· ὁ δὲ σκύφοσ με τοῦ θεοῦ καλεῖ πάλαι τὸ γράμμα φαίνων,5 δέλτ’, ἰῶτα καὶ τρίτον οὖ,6 νῦ τὸ τ’ ὖ πάρεστι, κοὐκ ἀπουσίαν ἐκ τοὐπέκεινα σὰν τὸ τ’ οὖ κηρύσσετον.

ἐν τούτοισ λείπει τὸ ὖ στοιχεῖον, ἐπεὶ πάντεσ οἱ ἀρχαῖοι τῷ οὖ ἀπεχρῶντο οὐ μόνον ἐφ’ ἧσ νῦν τάττεται δυνάμεωσ, ἀλλὰ καὶ ὅτε τὴν δίφθογγον διασημαίνει διὰ τοῦ οὖ μόνου γράφουσι. παραπλησίωσ δὲ καὶ τὸ εἶ γράφουσιν καὶ ὅταν καθ’ αὑτὸ μόνον ἐκφωνῆται καὶ ὅταν συζευγνυμένου τοῦ ἰῶτα.

κἀν τοῖσ προκειμένοισ οὖν οἱ σάτυροι τοῦ Διονύσου τὴν τελευταίαν συλλαβὴν διὰ τοῦ οὖ μόνου ὡσ βραχέοσ ἐγκεχαραγμένου ἐδήλωσαν ὅτι συνυπακούεσθαι δεῖ καὶ τὸ ὖ, ἵν’ ᾖ Διονύσου, τὸ δὲ σὰν ἀντὶ τοῦ σίγμα Δωρικῶσ εἰρήκασιν. οἱ γὰρ μουσικοί, καθάπερ πολλάκισ Ἀριστόξενόσ φησι, τὸ σίγμα λέγειν παρῃτοῦντο διὰ τὸ σκληρόστομον εἶναι καὶ ἀνεπιτήδειον αὐλῷ· τὸ δὲ ρ διὰ τὸ εὔκολον πολλάκισ παραλαμβάνουσι.

καὶ τοὺσ ἵππουσ τοὺσ τὸ ξ ἐγκεχαραγμένον ἔχοντασ σαμφόρασ καλοῦσιν. Ἀριστοφάνησ Νεφέλαισ· οὔτ’ αὐτὸσ οὔθ’ ὁ ζύγιοσ οὔθ’ ὁ σαμφόρασ. καὶ Πίνδαροσ δέ φησι· πρὶν μὲν ἡρ͂πε σχοινοτένειὰ τ’ ἀοιδὰ καὶ τὸ σὰν κίβδηλον ἀπὸ στομάτων. μνημονεύει δὲ τοῦ γραμματικοῦ ἐκπώματοσ ὡσ οὕτωσ καλουμένου Εὔβουλοσ ἐν Νεοττίδι οὕτωσ ι μισῶ κάκιστον γραμματικὸν ἔκπωμ’ ἀεί. ἀτὰρ ὡσ ὅμοιον οὑμὸσ υἱὸσ ᾤχετο ἔχων φιάλιον τῷδε. β.

πολλὰ γίνεται ὅμοια.