Ancient Greek-English Dictionary Language

πορεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: πορεύω πορεύσομαι ἐπορευσάμην πεπόρευμαι

Structure: πορεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: po/ros

Sense

  1. (active) to cause to go, carry, convey
  2. (of things) to bring, carry, furnish, bestow, set in motion

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πορεύω πορεύεις πορεύει
Dual πορεύετον πορεύετον
Plural πορεύομεν πορεύετε πορεύουσιν*
SubjunctiveSingular πορεύω πορεύῃς πορεύῃ
Dual πορεύητον πορεύητον
Plural πορεύωμεν πορεύητε πορεύωσιν*
OptativeSingular πορεύοιμι πορεύοις πορεύοι
Dual πορεύοιτον πορευοίτην
Plural πορεύοιμεν πορεύοιτε πορεύοιεν
ImperativeSingular πόρευε πορευέτω
Dual πορεύετον πορευέτων
Plural πορεύετε πορευόντων, πορευέτωσαν
Infinitive πορεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πορευων πορευοντος πορευουσα πορευουσης πορευον πορευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πορεύομαι πορεύει, πορεύῃ πορεύεται
Dual πορεύεσθον πορεύεσθον
Plural πορευόμεθα πορεύεσθε πορεύονται
SubjunctiveSingular πορεύωμαι πορεύῃ πορεύηται
Dual πορεύησθον πορεύησθον
Plural πορευώμεθα πορεύησθε πορεύωνται
OptativeSingular πορευοίμην πορεύοιο πορεύοιτο
Dual πορεύοισθον πορευοίσθην
Plural πορευοίμεθα πορεύοισθε πορεύοιντο
ImperativeSingular πορεύου πορευέσθω
Dual πορεύεσθον πορευέσθων
Plural πορεύεσθε πορευέσθων, πορευέσθωσαν
Infinitive πορεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πορευομενος πορευομενου πορευομενη πορευομενης πορευομενον πορευομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπόρευσα ἐπόρευσας ἐπόρευσεν*
Dual ἐπορεύσατον ἐπορευσάτην
Plural ἐπορεύσαμεν ἐπορεύσατε ἐπόρευσαν
SubjunctiveSingular πορεύσω πορεύσῃς πορεύσῃ
Dual πορεύσητον πορεύσητον
Plural πορεύσωμεν πορεύσητε πορεύσωσιν*
OptativeSingular πορεύσαιμι πορεύσαις πορεύσαι
Dual πορεύσαιτον πορευσαίτην
Plural πορεύσαιμεν πορεύσαιτε πορεύσαιεν
ImperativeSingular πόρευσον πορευσάτω
Dual πορεύσατον πορευσάτων
Plural πορεύσατε πορευσάντων
Infinitive πορεύσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πορευσᾱς πορευσαντος πορευσᾱσα πορευσᾱσης πορευσαν πορευσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπορευσάμην ἐπορεύσω ἐπορεύσατο
Dual ἐπορεύσασθον ἐπορευσάσθην
Plural ἐπορευσάμεθα ἐπορεύσασθε ἐπορεύσαντο
SubjunctiveSingular πορεύσωμαι πορεύσῃ πορεύσηται
Dual πορεύσησθον πορεύσησθον
Plural πορευσώμεθα πορεύσησθε πορεύσωνται
OptativeSingular πορευσαίμην πορεύσαιο πορεύσαιτο
Dual πορεύσαισθον πορευσαίσθην
Plural πορευσαίμεθα πορεύσαισθε πορεύσαιντο
ImperativeSingular πόρευσαι πορευσάσθω
Dual πορεύσασθον πορευσάσθων
Plural πορεύσασθε πορευσάσθων
Infinitive πορεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πορευσαμενος πορευσαμενου πορευσαμενη πορευσαμενης πορευσαμενον πορευσαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ ἐλθὼν σήμερον ἐπὶ τὴν πηγὴν εἶπα. Κύριε ὁ Θεὸσ τοῦ κυρίου μου Ἁβραάμ, εἰ σὺ εὐοδοῖσ τὴν ὁδόν μου, ἐν ᾗ νῦν ἐγὼ πορεύομαι ἐν αὐτῇ, (Septuagint, Liber Genesis 24:42)
  • καὶ εἶπεν Ἡσαῦ. ἰδοὺ ἐγὼ πορεύομαι τελευτᾶν, καὶ ἵνα τί μοι ταῦτα τὰ πρωτοτόκια̣ (Septuagint, Liber Genesis 25:32)
  • καὶ ηὔξατο Ἰακὼβ εὐχὴν λέγων. ἐὰν ᾖ Κύριοσ ὁ Θεὸσ μετ̓ ἐμοῦ καὶ διαφυλάξῃ με ἐν τῇ ὁδῷ ταύτῃ, ᾗ ἐγὼ πορεύομαι, καὶ δῷ μοι ἄρτον φαγεῖν καὶ ἱμάτιον περιβαλέσθαι (Septuagint, Liber Genesis 28:20)
  • καὶ ἐπέστρεψε πρὸσ τοὺσ ἀδελφοὺσ αὐτοῦ. καὶ εἶπε. τὸ παιδάριον οὐκ ἔστιν, ἐγὼ δὲ ποῦ πορεύομαι ἔτι̣ (Septuagint, Liber Genesis 37:30)
  • καὶ εἶπεν αὐτῷ Μιχαίασ. πόθεν ἔρχῃ̣ καὶ εἶπε πρὸσ αὐτόν. Λευίτησ εἰμὶ ἐκ Βηθλεὲμ Ἰούδα, καὶ ἐγὼ πορεύομαι παροικῆσαι ἐν ᾧ ἐὰν εὕρω τόπῳ. (Septuagint, Liber Iudicum 17:9)

Synonyms

  1. to cause to go

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION