χρήστης
First declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
χρήστης
χρήστου
Structure:
χρηστ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Etym.: gen. pl. xrh/stwn (not xrhstw=n, to distinguish it from the gen. pl. of xrhsto/s.)
Sense
- a creditor, usurer, dun
- a debtor
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- οἱ δὲ δανεισταὶ τὸ ἐξ ἀρχῆσ ἐξηπατημένοι, ὁρῶντεσ ἑαυτοῖσ ἀντὶ τῶν χρημάτων ἄνθρωπον πονηρὸν χρήστην, ἄλλο δ’ οὐδέν, ἐλπίδ’ ἔχοντεσ ὑπὸ τούτου παρακρουσθέντων ὑμῶν ἐκ τῶν ἡμετέρων ἀπολήψεσθαι τὰ ἑαυτῶν, ὃν ἴσασιν ψευδόμενον ταῦτα καθ’ ἡμῶν, τούτῳ συνδικεῖν ἀναγκάζονται τοῦ συμφέροντοσ εἵνεκα τοῦ ἑαυτῶν. (Demosthenes, Speeches 31-40, 17:3)
- μισθούμενοσ οὖν ὅδε τὴν ἐργασίαν αὐτὴν τῆσ τραπέζησ καὶ τὰσ παρακαταθήκασ λαμβάνων, ὁρῶν ὅτι, μήπω τῆσ πολιτείασ αὐτῷ παρ’ ὑμῖν οὔσησ, οὐχ οἱο͂́σ τ’ ἔσοι’ εἰσπράττειν ὅσα Πασίων ἐπὶ γῇ καὶ συνοικίαισ δεδανεικὼσ ἦν, εἵλετο μᾶλλον αὐτὸν τὸν Πασίωνα χρήστην ἔχειν τούτων τῶν χρημάτων ἢ τοὺσ ἄλλουσ χρήστασ, οἷσ προειμένοσ ἦν. (Demosthenes, Speeches 31-40, 9:1)
- ἢ γὰρ κοινωνεῖν ἔδει τῆσ ἐργασίασ καὶ τῶν ἐπιμελειῶν τῷ Εὐέργῳ, ἢ χρήστην ἀντὶ τούτου τὸν Εὐέργον ἔχειν, καὶ πρὸσ ἐκεῖνον πάλιν μίσθωσιν γράφειν καὶ συμβόλαιον ποιεῖσθαι· (Demosthenes, Speeches 31-40, 13:2)
- ὥστε τί ἄν ποτε βουλόμενοσ ὁ πατὴρ ἐβούλετο Τιμόθεον χρήστην ἐγγράψασ ἡμῖν καταλιπεῖν, εἴπερ μὴ ὤφειλεν τοῦτο τὸ ἀργύριον, μᾶλλον ἢ οὐκ ἐκ τῶν Ἀντιμάχου δημευθέντων ἐνεπισκηψάμενοσ κομίσασθαι; (Demosthenes, Speeches 41-50, 57:1)
- χρήστην δὲ δίκαιον εὑρών σε στέρξει παντοβίησ Ἀχέρων. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 7322)
- ὥστε κἀχθὲσ θἠκάτῃ ποιοῦσα παιγνίαν ἐγὼ τοῖσι παισὶ τὴν ἑταίραν ἐκάλεσ’ ἐκ τῶν γειτόνων, παῖδα χρηστὴν κἀγαπητὴν ἐκ Βοιωτῶν ἔγχελυν· (Aristophanes, Lysistrata, Choral, trochees3)
- χρὴ δ’ ἐν δόμοισιν ἄνδρα τὸν σοφὸν τρέφειν γυναῖκα χρηστὴν κἀγαθήν, ἢ μὴ τρέφειν. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, anapests 4:40)
- ἔχεισ ἐλπίδα χρηστήν τινα νῷν ἢ πόρον Ἕλλασ ἱρὸν <εὑρεῖν>; (Aristophanes, Wasps, Parodos, antistrophe 22)
- κἀγὼ δ’ ἐπὶ τούτοισ τοῦ λέγειν ἤδη παύσομαι τὸ τήμερον, παραχωρῶν τε τὸν περὶ τῶν μύρων λόγον τοῖσ βουλομένοισ διεξέρχεσθαι τῷ τε παιδὶ προστάττων ἐπὶ τῇ στεφανηφόρῳ ταύτῃ μου διαλέξει κατὰ τὸν Ἀντιφάνη στεφάνουσ ἐνεγκεῖν δεῦρο τῶν χρηστῶν δύο καὶ δᾷδα χρηστὴν ἡμμένην χρηστῷ πυρί. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 33 5:1)
- Αἰμίλιοσ μὲν οὖν τοῦτο πράξασ μάλιστα παρὰ τὴν αὑτοῦ φύσιν ἐπιεικῆ καὶ χρηστὴν οὖσαν εἰσ Ὠρικὸν κατέβη· (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 30 1:1)