χρήστης
First declension Noun; Masculine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
χρήστης
χρήστου
Structure:
χρηστ
(Stem)
+
ης
(Ending)
Etym.: gen. pl. xrh/stwn (not xrhstw=n, to distinguish it from the gen. pl. of xrhsto/s.)
Sense
- a creditor, usurer, dun
- a debtor
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἄχθομαι μὲν οὖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐπὶ τῇ μητρυιᾷ χαλεπῶσ ἐχούσῃ χρηστὴ γὰρ ἦν καὶ ἐπὶ τῷ πατρὶ δι’ ἐκείνην ἀνιωμένῳ, τὸ δὲ μέγιστον, ἐπ’ ἐμαυτῷ ἀπειθεῖν δοκοῦντι καὶ ἃ προστάττομαι ὑπουργεῖν οὐ δυναμένῳ καὶ δι’ ὑπερβολὴν τῆσ νόσου καὶ ἀσθένειαν τῆσ τέχνησ. (Lucian, Abdicatus, (no name) 2:6)
- ἐπίπονον γάρ τινα καὶ οὐκ εὔμοιρόν μοι δοκοῦσι βιοῦν τὸν βίον τοσαῦτα ἔχουσαι πράγματα, καὶ ὡσ ἐοίκεν οὐ πάνυ οὐδὲ αὗται ὑπὸ χρηστῇ Εἱμαρμένῃ ἐγεννήθησαν. (Lucian, Juppiter confuatus, (no name) 19:5)
- παρακελεύεται δὲ καὶ καρτερεῖν ἐπὶ τοῖσ παροῦσι καὶ θαρρεῖν περὶ τῶν μελλόντων, ἐπισταμένουσ ὅτι τὰσ τοιαύτασ συμφορὰσ αἱ πόλεισ ἐπανορθοῦνται πολιτείᾳ χρηστῇ καὶ πολέμων ἐμπειρίαισ, ἐν οἷσ προεῖχεν ἡ Σπάρτη τῶν ἄλλων πόλεων. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 9 2:1)
- οὔκουν δεινόν, εἰ γῆ μὲν κακὴ τυχοῦσα καιροῦ θεόθεν εὖ στάχυν φέρει, χρηστὴ δ’ ἁμαρτοῦσ’ ὧν χρεὼν αὐτὴν τυχεῖν κακὸν δίδωσι καρπόν, ἀνθρώποισ δ’ ἀεὶ ὁ μὲν πονηρὸσ οὐδὲν ἄλλο πλὴν κακόσ, ὁ δ’ ἐσθλὸσ ἐσθλόσ, οὐδὲ συμφορᾶσ ὕπο φύσιν διέφθειρ’, ἀλλὰ χρηστόσ ἐστ’ ἀεί; (Euripides, Hecuba, episode 5:5)
- τευθὶσ ἦν χρηστή, πατρίδιον πῶσ ἔχεισ πρὸσ κάραβον; (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 24 6:1)
