Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

χράω?

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration: chraō

Principal Part: χράω χρήσω ἔχρησα ἐχρήσθην

Structure: χρά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: only in imperf.

Sense

  1. (with dative of person) to fall upon, attack, assail
  2. (with dative of object) to inflict upon a person
  3. (with infinitive) to be bent on doing, to be eager to do

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χρῶ χρᾷς χρᾷ
Dual χρᾶτον χρᾶτον
Plural χρῶμεν χρᾶτε χρῶσι(ν)
SubjunctiveSingular χρῶ χρῇς χρῇ
Dual χρῆτον χρῆτον
Plural χρῶμεν χρῆτε χρῶσι(ν)
OptativeSingular χρῷμι χρῷς χρῷ
Dual χρῷτον χρῴτην
Plural χρῷμεν χρῷτε χρῷεν
ImperativeSingular χρᾶ χράτω
Dual χρᾶτον χράτων
Plural χρᾶτε χρώντων, χράτωσαν
Infinitive χρᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
χρων χρωντος χρωσα χρωσης χρων χρωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χρῶμαι χρᾷ χρᾶται
Dual χρᾶσθον χρᾶσθον
Plural χρώμεθα χρᾶσθε χρῶνται
SubjunctiveSingular χρῶμαι χρῇ χρῆται
Dual χρῆσθον χρῆσθον
Plural χρώμεθα χρῆσθε χρῶνται
OptativeSingular χρῴμην χρῷο χρῷτο
Dual χρῷσθον χρῴσθην
Plural χρῴμεθα χρῷσθε χρῷντο
ImperativeSingular χρῶ χράσθω
Dual χρᾶσθον χράσθων
Plural χρᾶσθε χράσθων, χράσθωσαν
Infinitive χρᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χρωμενος χρωμενου χρωμενη χρωμενης χρωμενον χρωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χρήσω χρήσεις χρήσει
Dual χρήσετον χρήσετον
Plural χρήσομεν χρήσετε χρήσουσι(ν)
OptativeSingular χρήσοιμι χρήσοις χρήσοι
Dual χρήσοιτον χρησοίτην
Plural χρήσοιμεν χρήσοιτε χρήσοιεν
Infinitive χρήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
χρησων χρησοντος χρησουσα χρησουσης χρησον χρησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χρήσομαι χρήσει, χρήσῃ χρήσεται
Dual χρήσεσθον χρήσεσθον
Plural χρησόμεθα χρήσεσθε χρήσονται
OptativeSingular χρησοίμην χρήσοιο χρήσοιτο
Dual χρήσοισθον χρησοίσθην
Plural χρησοίμεθα χρήσοισθε χρήσοιντο
Infinitive χρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χρησομενος χρησομενου χρησομενη χρησομενης χρησομενον χρησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular χρησθήσομαι χρησθήσῃ χρησθήσεται
Dual χρησθήσεσθον χρησθήσεσθον
Plural χρησθησόμεθα χρησθήσεσθε χρησθήσονται
OptativeSingular χρησθησοίμην χρησθήσοιο χρησθήσοιτο
Dual χρησθήσοισθον χρησθησοίσθην
Plural χρησθησοίμεθα χρησθήσοισθε χρησθήσοιντο
Infinitive χρησθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χρησθησομενος χρησθησομενου χρησθησομενη χρησθησομενης χρησθησομενον χρησθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ε῏χρων ε῏χρας ε῏χρα(ν)
Dual ἔχρατον ἐχρᾶτην
Plural ἔχρωμεν ἔχρατε ε῏χρων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐχρῶμην ἔχρω ἔχρατο
Dual ἔχρασθον ἐχρᾶσθην
Plural ἐχρῶμεθα ἔχρασθε ἔχρωντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἔχρησα ἔχρησας ἔχρησε(ν)
Dual ἐχρήσατον ἐχρησάτην
Plural ἐχρήσαμεν ἐχρήσατε ἔχρησαν
SubjunctiveSingular χρήσω χρήσῃς χρήσῃ
Dual χρήσητον χρήσητον
Plural χρήσωμεν χρήσητε χρήσωσι(ν)
OptativeSingular χρήσαιμι χρήσαις χρήσαι
Dual χρήσαιτον χρησαίτην
Plural χρήσαιμεν χρήσαιτε χρήσαιεν
ImperativeSingular χρήσον χρησάτω
Dual χρήσατον χρησάτων
Plural χρήσατε χρησάντων
Infinitive χρήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χρησας χρησαντος χρησασα χρησασης χρησαν χρησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐχρησάμην ἐχρήσω ἐχρήσατο
Dual ἐχρήσασθον ἐχρησάσθην
Plural ἐχρησάμεθα ἐχρήσασθε ἐχρήσαντο
SubjunctiveSingular χρήσωμαι χρήσῃ χρήσηται
Dual χρήσησθον χρήσησθον
Plural χρησώμεθα χρήσησθε χρήσωνται
OptativeSingular χρησαίμην χρήσαιο χρήσαιτο
Dual χρήσαισθον χρησαίσθην
Plural χρησαίμεθα χρήσαισθε χρήσαιντο
ImperativeSingular χρήσαι χρησάσθω
Dual χρήσασθον χρησάσθων
Plural χρήσασθε χρησάσθων
Infinitive χρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
χρησαμενος χρησαμενου χρησαμενη χρησαμενης χρησαμενον χρησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐχρήσθην ἐχρήσθης ἐχρήσθη
Dual ἐχρήσθητον ἐχρησθήτην
Plural ἐχρήσθημεν ἐχρήσθητε ἐχρήσθησαν
SubjunctiveSingular χρήσθω χρήσθῃς χρήσθῃ
Dual χρήσθητον χρήσθητον
Plural χρήσθωμεν χρήσθητε χρήσθωσι(ν)
OptativeSingular χρησθείην χρησθείης χρησθείη
Dual χρησθείητον χρησθειήτην
Plural χρησθείημεν χρησθείητε χρησθείησαν
ImperativeSingular χρήσθητι χρησθήτω
Dual χρήσθητον χρησθήτων
Plural χρήσθητε χρησθέντων
Infinitive χρησθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
χρησθεις χρησθεντος χρησθεισα χρησθεισης χρησθεν χρησθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἥκιστα γὰρ ἄν τις εὑρ´οι Λυσίαν τροπικῇ φράσει χρησάμενον. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 3 1:1)
  • τὸ δὲ δημοσίαις ἱκεσίαις καὶ δεήσει πρέσβεων καὶ λιταῖς ἱερέων ἀπηνῶς χρησάμενον εἶτα χαρίσασθαι τῇ μητρὶ τὴν ἀναχώρησιν, οὐ τῆς μητρὸς ἦν τιμὴ, ἀλλ ἀτιμία τῆς πατρίδος, οἴκτῳ καὶ παραιτήσει διὰ μίαν γυναῖκα σῳζομένης, ὡς οὐκ ἀξίας σῴζεσθαι δι αὑτήν, ἐπίφθονος γὰρ ἡ χάρις καὶ ὠμὴ καὶ ἀχάριστος ἀληθῶς καὶ πρὸς οὐδετέρους ἔχουσα τὸ εὔγνωμον: (Plutarch, Comparison of Alcibiades and Coriolanus, chapter 4 4:1)
  • ἡ δὲ Καίσαρος δόξα καὶ πεσόντος ὤρθου τοὺς φίλους, καὶ τοὔνομα τὸν χρησάμενον ἦρεν ἐκ παιδὸς ἀμηχάνου πρῶτον εὐθὺς εἶναι Ῥωμαίων, ὡς ἀλεξιφάρμακον τοῦτο πρὸς τὴν Ἀντωνίου περιαψάμενον ἔχθραν καὶ δύναμιν. (Plutarch, Comparison of Dion and Brutus, chapter 4 2:2)
  • χαμαιλέων γοῦν πρῶτον αὐτόν φησι σχηματίσαι τοὺς χοροὺς ὀρχηστοδιδασκάλοις οὐ χρησάμενον, ἀλλὰ καὶ αὐτὸν τοῖς χοροῖς τὰ σχήματα ποιοῦντα τῶν ὀρχήσεων, καὶ ὅλως πᾶσαν τὴν τῆς τραγῳδίας οἰκονομίαν εἰς ἑαυτὸν περιιστάντα. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 392)
  • οὓς οἰηθείς τις τῶν παρόντων ἰατρῶν εἶναι τούτων οἳ ἀπὸ βαλανείου καθάρσεως ἕνεκα τοῦ στομάχου πίνοντες ἄμυστιν ἀποβλύζουσιν, ἔφη οὐκ εἶναι παλαιὰν ταύτην παράδοσιν οὐδ εἰδέναι τινὰ τῶν ἀρχαίων ταύτῃ τῇ καθάρσει χρησάμενον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 2 1:1)

Synonyms

  1. to fall upon

  2. to inflict upon a person

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION