Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑψηλός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑψηλός

Structure: ὑψηλ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: u(/yi

Sense

  1. high, lofty
  2. (figuratively) high, lofty, stately, proud
  3. (of persons)
  4. (of poets) sublime

Examples

  • ὅτι γινόμενον ἔσται τὸ ρῆμα, ὃ ἐλάλησεν ἐν λόγῳ Κυρίου ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον ἐν Βαιθὴλ καὶ ἐπὶ τοὺσ οἴκουσ τοὺσ ὑψηλοὺσ τοὺσ ἐν Σαμαρείᾳ. (Septuagint, Liber I Regum 13:31)
  • ἔκγονον κακὸν ὑψηλοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἔχει, τοῖσ δὲ βλεφάροισ αὐτοῦ ἐπαίρεται. (Septuagint, Liber Proverbiorum 24:39)
  • ἀλλὰ ὑψηλοὺσ ἀνατείνασ εἰσ τὸν οὐρανὸν τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἀπεξαίνετο ταῖσ μάστιξι τὰσ σάρκασ ὁ γέρων καὶ κατερρεῖτο τῷ αἵματι (Septuagint, Liber Maccabees IV 6:6)
  • εἰπέ μοι, ὦ Μένιππε, οἱ δὲ τοὺσ πολυτελεῖσ τούτουσ καὶ ὑψηλοὺσ τάφουσ ἔχοντεσ ὑπὲρ γῆσ καὶ στήλασ καὶ εἰκόνασ καὶ ἐπιγράμματα οὐδὲν τιμιώτεροι παρ’ αὐτοῖσ εἰσι τῶν ἰδιωτῶν νεκρῶν ; (Lucian, Necyomantia, (no name) 17:1)
  • χιλίουσ γὰρ οἶμαι ὁ δράκων ἄγει ‐ ζῶντασ δράκοντασ παμμεγέθεισ εἶναι γεννωμένουσ ἐν τῇ Περσίδι μικρὸν ὑπὲρ τὴν Ἰβηρίαν, τούτουσ δὲ τέωσ μὲν ἐπὶ κοντῶν μεγάλων ἐκδεδεμένουσ ὑψηλοὺσ αἰωρεῖσθαι καὶ πόρρωθεν ἐπελαυνόντων δέοσ ἐμποιεῖν, ἐν αὐτῷ δὲ τῷ ἔργῳ ἐπειδὰν ὁμοῦ ἰώσι, λύσαντεσ αὐτοὺσ ἐπαφιᾶσι τοῖσ πολεμίοισ· (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 29 1:2)

Synonyms

  1. high

  2. high

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION