Sense

1. a bank, hill, a barrow or mound

Examples

• ἔστιν δ’ Ἄρεώσ τισ ὄχθοσ, οὗ πρῶτον θεοὶ ἕζοντ’ ἐπὶ ψήφοισιν αἵματοσ πέρι, Ἁλιρρόθιον ὅτ’ ἔκταν’ ὠμόφρων Ἄρησ, μῆνιν θυγατρὸσ ἀνοσίων νυμφευμάτων, πόντου κρέοντοσ παῖδ’, ἵν’ εὐσεβεστάτη ψῆφοσ βεβαία τ’ ἐστὶν ἔκ τε τοῦ θεοῖσ. (Euripides, episode, anapests 2:6)
• ἦ φίλοσ ἁνήρ, φίλοσ ὄχθοσ· (Aeschylus, Persians, choral, strophe 21)
• καὶ πρὸσ μεσημβρίαν μὲν ἔκλινεν, ὁ νότιοσ δ’ αὐτῆσ ὄχθοσ εἰσ ἄπειρον ὕψοσ ἀνατείνων ἄκρα τῆσ πόλεωσ ἦν, ἀτείχιστοσ δὲ ὑπὲρ αὐτὴν κρημνὸσ εἰσ τὴν βαθυτάτην κατατείνων φάραγγα· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 10:1)
• αὐτὸ μὲν γὰρ τὸ τετειχισμένον πετρώδησ ὄχθοσ ἐστὶν εἰσ μήκιστον ὕψοσ ἐγηγερμένοσ, ὡσ εἶναι καὶ διὰ τοῦτο δυσχείρωτοσ, μεμηχάνηται δ’ ὑπὸ τῆσ φύσεωσ εἶναι μηδὲ προσιτόσ· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 192:1)

Similar forms

• ὄχθον (26)
• ὄχθους (7)
• ὄχθου (5)
• ὄχθοις (4)
• ὄχθος (4)
• ὄχθοι (2)
• [ὄχθους (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.