ἠρίον?
Second declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration: ērion
Principal Part:
ἠρίον
ἠρίου
Structure:
ἠρι
(Stem)
+
ον
(Ending)
Etym.: (어원이 불명확함.)
Sense
- a mound, barrow, tomb
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τοὐντεῦθεν δὲ οἱ μὲν παρίτωσαν καθ ἕνα, οἱ δὲ ἐπιγνώμονες ἐξετάζοντες ἢ θεοὺς εἶναι ἀποφανοῦνται ἢ καταπέμψουσιν ἐπὶ τὰ σφέτερα ἠρία καὶ τὰς θήκας τὰς προγονικάς. (Lucian, Deorum concilium, (no name) 15:3)
- ἠρία, ὦ Χάρων, καὶ τύμβους καὶ τάφους καλοῦσι τὰ τοιαῦτα. (Lucian, Contemplantes, (no name) 22:2)
- τοιγαροῦν ἐπὶ τοῖς ἠρίοις μαρτύρια ἔστιν ἰδεῖν τῆς ἀρετῆς αὐτῶν ἀναγεγραμμένα ἀληθῆ πρὸς ἅπαντας τοὺς Ἕλληνας, ἐκείνοις μέν: (Lycurgus, Speeches, 147:1)
- μετὰ δὲ ταῦτα εἰ ἔστιν αὐτῷ Ἀπόλλων Πατρῷος καὶ Ζεὺς Ἑρκεῖος, καὶ ποῦ ταῦτα τὰ ἱερά ἐστιν, εἶτα ἠρία εἰ ἔστιν καὶ ποῦ ταῦτα, ἔπειτα γονέας εἰ εὖ ποιεῖ, καὶ τὰ τέλη <εἰ> τελεῖ, καὶ τὰς στρατείας εἰ ἐστράτευται. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 55 3:2)
- ᾿ ἴδε ἀπέχεις, καλὲ Οὐλπιανέ, καὶ τὸν τῆς φώτιγγος μνημονεύοντα ὅτι δὲ ὁ μόναυλος ἦν ὁ νῦν καλούμενος καλαμαύλης σαφῶς παρίστησιν Ἡδύλος ἐν τοῖς ἐπιγράμμασιν οὑτωσὶ λέγων τοῦτο Θέων ὁ μόναυλος ὑπ ἠρίον ὁ γλυκὺς οἰκεῖ αὐλητής, μίμων ἡ ᾿ν θυμέλῃσι Χάρις, τυφλὸς ὑπαὶ γήρως εἶχεν καὶ Σκίρπαλον υἱόν, νήπιον ὅντ ἐκάλει Σκίρπαλον Εὐπαλάμου, ἀείδων αὐτοῦ τὰ γενέθλια: (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 78 4:2)
- ἔπινε δὲ πλεῖστον καὶ Ἀρκαδίων ἄδηλον δ εἰ ὁ Φιλίππῳ διεχθρεύσας, ὡς τὸ ἐπίγραμμα δηλοῖ, ὅπερ ἀνέγραψε Πολέμων ἐν τῷ περὶ τῶν κατὰ πόλεις ἐπιγραμμάτων τοῦ πολυκώθωνος τοῦτ ἠρίον Ἀρκαδίωνος ἄστεος ὤρθωσαν τῇδε παρ ἀτραπιτῷ υἱῆες Δόρκων καὶ Χαρμύλος. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 481)
- οὐδενὶ γάρ ἐστιν οὐ βωμὸς πατρῷος, οὐκ ἠρίον προγονικὸν τῶν τοσούτων Ῥωμαίων, ἀλλ ὑπὲρ ἀλλοτρίας τρυφῆς καὶ πλούτου πολεμοῦσι καὶ ἀποθνῄσκουσι, κύριοι τῆς οἰκουμένης εἶναι λεγόμενοι, μίαν δὲ βῶλον ἰδίαν οὐκ ἔχοντες. (Plutarch, Tiberius Gracchus, chapter 9 5:1)
- ἀλλ ὅτε δὴ Μυσῶν λελιημένοι ἠπείροιο Ῥυνδακίδας προχοὰς μέγα τ ἠρίον Λἰγαίωνος τυτθὸν ὑπὲκ Φρυγίης παρεμέτρεον εἰσορόωντες, δὴ τότ ἀνοχλίζων τετρηχότος οἴδματος ὁλκοὺς μεσσόθεν ἆξεν ἐρετμόν. (Apollodorus, Argonautica, book 1 20:11)
- ὦ Πὰν Πάν, εἴτ ἐσσὶ κατ ὤρεα μακρὰ Λυκαίω, εἴτε τύ γ ἀμφιπολεῖς μέγα Μαίναλον, ἔνθ ἐπὶ νᾶσον τὰν Σικελάν, Ἑλίκας δὲ λίπ ἠρίον αἰπύ τε σᾶμα τῆνο Λυκαονίδαο, τὸ καὶ μακάρεσσιν ἀγητόν. (Theocritus, Idylls, 89)
Synonyms
-
a mound
- ὄχθος (a bank, hill, a barrow or mound)
- κολώνη (a hill, mound, a sepulchral mound)
- τύμβος (a sepulchral mound, cairn, barrow)