Sense

1. a look-out place, a peak, headland or promontory

Examples

• τοία Στυγόσ σε μελανοκάρδιοσ πέτρα Ἀχερόντιόσ τε σκόπελοσ αἱματοσταγὴσ φρουροῦσι, Κωκυτοῦ τε περίδρομοι κύνεσ, ἔχιδνά θ’ ἑκατογκέφαλοσ, ἣ τὰ σπλάγχνα σου διασπαράξει, πλευμόνων τ’ ἀνθάψεται Ταρτησία μύραινα· (Aristophanes, Frogs, Lyric-Scene10)
• Ῥήγιον ὁ τόποσ καλεῖται, εἴθ’ ὅτι σκόπελοσ ἦν ἀπορρώξ, εἴθ’ ὅτι κατὰ τοῦτον ἡ γῆ τὸν τόπον ἐρράγη καὶ διέστησεν ἀπὸ τῆσ Ἰταλίασ τὴν ἀντικρὺ Σικελίαν, εἴτε ἀπ’ ἀνδρὸσ δυνάστου ταύτην ἔχοντοσ τὴν προσηγορίαν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 2 3:1)
• τάσδε θεογλώσσουσ Ἑλικὼν ἔθρεψε γυναῖκασ ὕμνοισ, καὶ Μακεδὼν Πιερίασ σκόπελοσ, Πρήξιλλαν, Μοιρώ, Ἀνύτησ στόμα, θῆλυν Ὅμηρον, Λεσβιάδων Σαπφὼ κόσμον ἐυπλοκάμων, Ἤρινναν, Τελέσιλλαν ἀγακλέα, καὶ σέ, Κόριννα, θοῦριν Ἀθηναίησ ἀσπίδα μελψαμέναν, Νοσσίδα θηλύγλωσσον, ἰδὲ γλυκυαχέα Μύρτιν, πάσασ ἀενάων ἐργάτιδασ σελίδων. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 261)
• ἀμφὶ δ’ οἱ σμαράγει μὲν ἐναυλιστήριον ἄντρον, ἄχει δ’ ὑλάεισ ἀγχινεφὴσ σκόπελοσ. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 219 2:1)
• δοριπτοίητα δὲ νεκρῶν ὀστέα σωρευθεὶσ εἷσ ἐπέχει σκόπελοσ. (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 2972)

Similar forms

• σκόπελον (19)
• σκοπέλῳ (13)
• σκόπελος (9)
• σκοπέλου (9)
• σκοπέλους (8)
• σκοπέλων (8)
• σκόπελοι (7)
• σκοπέλοισιν (6)
• σκοπέλοις (5)
• σκοπέλοιο (5)
• σκόπελόν (2)
• σκοπέλοισι (1)
• σκόπελοί (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.