πολύκαρπος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
πολύκαρπος
πολύκαρπον
Structure:
πολυκαρπ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Ιἄκχ’ ὦ πολυτίμητ’ ἐν ἕδραισ ἐνθάδε ναίων, Ιἄκχ’ ὦ Ιἄκχε, ἐλθὲ τόνδ’ ἀνὰ λειμῶνα χορεύσων ὁσίουσ ἐσ θιασώτασ, πολύκαρπον μὲν τινάσσων περὶ κρατὶ σῷ βρύοντα στέφανον μύρτων, θρασεῖ δ’ ἐγκατακρούων ποδὶ τὰν ἀκόλαστον φιλοπαίγμονα τιμάν, χαρίτων πλεῖστον ἔχουσαν μέροσ, ἁγνάν, ἱερὰν ὁσίοισ μύσταισ χορείαν. (Aristophanes, Frogs, Parodos, strophe 11)
- ἰὼ λάμπουσα πέτρα πυρὸσ δικόρυφον σέλασ ὑπὲρ ἄκρων βακχειῶν Διονύσου, οἴνα θ’ ἃ καθαμέριον στάζεισ τὸν πολύκαρπον οἰνάνθασ ἱεῖσα βότρυν, ζάθεά τ’ ἄντρα δράκοντοσ οὔ‐ ρειαί τε σκοπιαὶ θεῶν νιφόβολόν τ’ ὄροσ ἱερόν, εἱ‐ λίσσων ἀθανάτασ θεοῦ χορὸσ γενοίμαν ἄφοβοσ παρὰ μεσόμφαλα γύαλα Φοί‐ βου Δίρκαν προλιποῦσα. (Euripides, Phoenissae, choral, mesode1)
- Δάματερ πολύκαρπε πολύσταχυ, τοῦτο τὸ λᾷον εὐέργόν τ’ εἰή καὶ κάρπιμον ὅττι μάλιστα. (Theocritus, Idylls, 38)
- ἦν δὲ ἡ Οὐιεντανῶν πόλισ οὐθὲν ὑποδεεστέρα τῆσ Ῥώμησ ἐνοικεῖσθαι γῆν τε πολλὴν καὶ πολύκαρπον ἔχουσα, τὴν μὲν ὀρεινήν, τὴν δὲ πεδιάδα, καὶ τὸν ὑπερκείμενον ἀέρα καθαρώτατον καὶ πρὸσ ὑγιείαν ἀνθρώποισ ἄριστον, οὔτε ἕλουσ πολησίον ὄντοσ, ὅθεν ἕλκονται βαρεῖσ ἀτμοὶ καὶ δυσώδεισ, οὔτε ποταμοῦ τινοσ ψυχρὰσ ἑώθεν ἀνιέντοσ αὔρασ, ὑδάτων τε οὐ σπανίων ὄντων οὐδ’ ἐπακτῶν, ἀλλ’ αὐθιγενῶν καὶ πλουσίων καὶ πίνεσθαι κρατίστων. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 15 2:1)
- μέχρι τίνοσ, Πολύκαρπε, κενῆσ παράσιτε τραπέζησ, λήσῃ κερματίοισ χρώμενοσ ἀλλοτρίοισ; (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 3461)
- εἰσ τὸν ἅγιον Νικόλαον Νικόλεων Πολύκαρποσ ἔχει σχεδόν, οὕνεκεν ἄμφω εἰσ ἔλεον παλάμασ ἔσχον ἑτοιμοτάτασ. (Unknown, Greek Anthology, book 1, chapter 891)
- ἔνθα δέ οἱ πολύκαρποσ ἀλωὴ ἐρρίζωται, τῆσ ἕτερον μὲν θειλόπεδον λευρῷ ἐνὶ χώρῳ τέρσεται ἠελίῳ, ἑτέρασ δ’ ἄρα τε τρυγόωσιν, ἄλλασ δὲ τραπέουσι· (Homer, Odyssey, Book 7 10:9)
