뜻

1. 동굴, 굴, 굳, 골

1. a cave, cavern, grotto

예문

• ἔνθα δέ οἱ σπέοσ ἐστὶ κάτω κοίλῃ ὑπὸ πέτρῃ τηλοῦ ἀπ’ ἀθανάτων τε θεῶν θνητῶν τ’ ἀνθρώπων· (Hesiod, Theogony, Book Th. 30:2)

  (헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 30:2)

• υ φιλασ λήθῃ τῆσ βαθυζώνου θεᾶσ κατὰ σπέοσ δὲ παῖδ’ ἐφίτυσεν μόνον· (Sophocles, Ichneutae 21:9)

  (소포클레스, Ichneutae 21:9)

• οἱ δὲ τέωσ μακάρεσσι θεοῖσ Τιτῆσιν ἄνασσον, ὄφρα Ζεὺσ ἔτι κοῦροσ, ἔτι φρεσὶ νήπια εἰδώσ, Δικταῖον ναίεσκεν ὑπὸ σπέοσ· (Apollodorus, Argonautica, book 1 9:33)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 9:33)

• ἀμφὶ δὲ φύλλοισ στεψάμενοι δρυΐνοισι θυηπολίησ ἐμέλοντο Μητέρα Δινδυμίην πολυπότνιαν ἀγκαλέοντεσ, ἐνναέτιν Φρυγίησ, Τιτίην θ’ ἅμα Κύλληνόν τε, οἳ μοῦνοι πολέων μοιρηγέται ἠδὲ πάρεδροι Μητέροσ Ἰδαίησ κεκλήαται, ὅσσοι ἐάσιν Δάκτυλοι Ἰδαῖοι Κρηταιέεσ, οὕσ ποτε νύμφη Ἀγχιάλη Δικταῖον ἀνὰ σπέοσ ἀμφοτέρῃσιν δραξαμένη γαίησ Οἰαξίδοσ ἐβλάστησεν. (Apollodorus, Argonautica, book 1 19:29)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 19:29)

• ἐκ δ’ αὐτῆσ εἴσω κατακέκλιται ἤπειρόνδε κοίλη ὕπαιθα νάπη, ἵνα τε σπέοσ ἔστ’ Αἴδαο ὕλῃ καὶ πέτρῃσιν ἐπηρεφέσ, ἔνθεν ἀυτμὴ πηγυλίσ, ὀκρυόεντοσ ἀναπνείουσα μυχοῖο συνεχέσ, ἀργινόεσσαν ἀεὶ περιτέτροφε πάχνην, ἥ τε μεσημβριόωντοσ ἰαίνεται ἠελίοιο. (Apollodorus, Argonautica, book 2 12:9)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 12:9)

유사 형태

• σπέος (26)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.