뜻

1. 동굴, 굴, 굳, 골

1. a cave, cavern, grotto

예문

• ἔνθα δέ οἱ σπέος ἐστὶ κάτω κοίλῃ ὑπὸ πέτρῃ τηλοῦ ἀπ ἀθανάτων τε θεῶν θνητῶν τ ἀνθρώπων: (Hesiod, Theogony, Book Th. 30:2)

  (헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 30:2)

• υ φιλας λήθῃ τῆς βαθυζώνου θεᾶς κατὰ σπέος δὲ παῖδ ἐφίτυσεν μόνον: (Sophocles, Ichneutae 21:9)

  (소포클레스, Ichneutae 21:9)

• οἱ δὲ τέως μακάρεσσι θεοῖς Τιτῆσιν ἄνασσον, ὄφρα Ζεὺς ἔτι κοῦρος, ἔτι φρεσὶ νήπια εἰδώς, Δικταῖον ναίεσκεν ὑπὸ σπέος: (Apollodorus, Argonautica, book 1 9:33)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 9:33)

• ἀμφὶ δὲ φύλλοις στεψάμενοι δρυϊ´νοισι θυηπολίης ἐμέλοντο Μητέρα Δινδυμίην πολυπότνιαν ἀγκαλέοντες, ἐνναέτιν Φρυγίης, Τιτίην θ ἅμα Κύλληνόν τε, οἳ μοῦνοι πολέων μοιρηγέται ἠδὲ πάρεδροι Μητέρος Ἰδαίης κεκλήαται, ὅσσοι ἐάσιν Δάκτυλοι Ἰδαῖοι Κρηταιέες, οὕς ποτε νύμφη Ἀγχιάλη Δικταῖον ἀνὰ σπέος ἀμφοτέρῃσιν δραξαμένη γαίης Οἰαξίδος ἐβλάστησεν. (Apollodorus, Argonautica, book 1 19:29)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 19:29)

• ἐκ δ αὐτῆς εἴσω κατακέκλιται ἤπειρόνδε κοίλη ὕπαιθα νάπη, ἵνα τε σπέος ἔστ Αἴδαο ὕλῃ καὶ πέτρῃσιν ἐπηρεφές, ἔνθεν ἀυτμὴ πηγυλίς, ὀκρυόεντος ἀναπνείουσα μυχοῖο συνεχές, ἀργινόεσσαν ἀεὶ περιτέτροφε πάχνην, ἥ τε μεσημβριόωντος ἰαίνεται ἠελίοιο. (Apollodorus, Argonautica, book 2 12:9)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 12:9)

유사 형태

• σπέος? (26)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.