ἤπειρόνδε?
Adverb;
Transliteration: ēpeironde
Principal Part:
ἤπειρόνδε
- ἐκ δ ἁλὸς ἤπειρόνδε θοὴν ἀνὰ νῆ ἐρύσαντο ὑψοῦ ἐπὶ ψαμάθοις, ὑπὸ δ ἑρ´ματα μακρὰ τάνυσσαν: (Anonymous, Homeric Hymns, , <[Ei)\s A)po/llwna Pu/qion]> 34:5)
- ἐκ δ αὐτῆς εἴσω κατακέκλιται ἤπειρόνδε κοίλη ὕπαιθα νάπη, ἵνα τε σπέος ἔστ Αἴδαο ὕλῃ καὶ πέτρῃσιν ἐπηρεφές, ἔνθεν ἀυτμὴ πηγυλίς, ὀκρυόεντος ἀναπνείουσα μυχοῖο συνεχές, ἀργινόεσσαν ἀεὶ περιτέτροφε πάχνην, ἥ τε μεσημβριόωντος ἰαίνεται ἠελίοιο. (Apollodorus, Argonautica, book 2 12:9)
- ἡ μέν τ ἐξ ὀρέων κατανίσσεται ἤπειρόνδε ὑψηλῶν, ἅ τέ φασιν Ἀμαζόνια κλείεσθαι. (Apollodorus, Argonautica, book 2 16:18)
- ἐξ ἁλὸς ἤπειρόνδε πελώριος ἔκθορεν ἵππος, ἀμφιλαφής, χρυσέῃσι μετήορος αὐχένα χαίταις: (Apollodorus, Argonautica, book 4 21:33)
- ἀλλ ὅτε δὴ τὴν νῆσον ἀφίκετο τηλόθ ἐοῦσαν, ἔνθ ἐκ πόντου βὰς ἰοειδέος ἤπειρόνδε ἠιέν, ὄφρα μέγα σπέος ἵκετο, τῷ ἔνι νύμφη ναῖεν ἐυπλόκαμος: (Homer, Odyssey, Book 5 6:4)