Sense

1. a narrow, strait, confined space
2. pressure, straits, distress, by suffering

Examples

• αὐτὰρ ἐπειδὴ πᾶν μέγαρον διεκοσμήσαντο, δμῳὰσ δ’ ἐξαγαγόντεσ ἐϋσταθέοσ μεγάροιο, μεσσηγύσ τε θόλου καὶ ἀμύμονοσ ἑρ́κεοσ αὐλῆσ, εἴλεον ἐν στείνει, ὅθεν οὔ πωσ ἠε͂ν ἀλύξαι. (Homer, Odyssey, Book 22 73:8)
• οὐ γὰρ πρὶν πολέμου ἀποπαύσεται ὄβριμοσ Ἕκτωρ πρὶν ὄρθαι παρὰ ναῦφι ποδώκεα Πηλεί̈ωνα, ἤματι τῷ ὅτ’ ἂν οἳ μὲν ἐπὶ πρύμνῃσι μάχωνται στείνει ἐν αἰνοτάτῳ περὶ Πατρόκλοιο θανόντοσ· (Homer, Iliad, Book 8 49:3)
• στεῖνοσ γάρ, ὅθι τρώσεσθαι ὀί̈ω. (Homer, Iliad, Book 12 4:19)
• αἶψα δ’ ἔπειτα στεῖνοσ ὁδοῦ κοίλησ ἴδεν Ἀντίλοχοσ μενεχάρμησ. (Homer, Iliad, Book 23 36:2)
• ὁ δὲ λιμὴν μέγασ καὶ εὔκυκλοσ καὶ βαθὺσ καὶ ἄκλυστοσ, ὁ δὲ ἔσπλοοσ ἐσ αὐτὸν στεινόσ. (Arrian, Indica, chapter 22 5:1)
• στεινὸσ γὰρ ἦν ὁ ἔσπλοοσ κατὰ τὸ στόμα, ὅτι βραχέα τὰ κύκλῳ αὐτοῦ ἡ ἀνάπωτισ ἐποίεε. (Arrian, Indica, chapter 38 7:4)
• ἔστι δὲ τῆσ Ἀραβίησ χώρησ, Αἰγύπτου δὲ οὐ πρόσω, κόλποσ θαλάσσησ ἐσέχων ἐκ τῆσ Ἐρυθρῆσ καλεομένησ θαλάσσησ, μακρὸσ οὕτω δή τι καὶ στεινὸσ ὡσ ἔρχομαι φράσων· (Herodotus, The Histories, book 2, chapter 11 2:1)

Similar forms

• στεινὸν (11)
• στεινῷ (5)
• στεινός (3)
• στείνοντο (3)
• στεινωπῷ (3)
• στεινὸς (3)
• στεινοῦ (3)
• στείνει (2)
• στεινῶν (2)
• στεινήν (2)
• στεῖνος (2)
• στεινωπὸν (2)
• στεινή (2)
• στεινὰς (2)
• στεινὴν (2)
• στεινὴ (2)
• στείνοιτο (1)
• στεινότητα (1)
• στείνετο (1)
• στείνεα (1)
• στεινῆς (1)
• στεινοπόρῳ (1)
• στείνονται (1)
• στεινοτέρη (1)
• στείνεϊ (1)
• στεινομένη (1)
• στεινωπόν (1)
• στεινόπορα (1)
• στεινόν (1)
• στεινοτάτη (1)
• στεινωπὸς (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.