Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑψηλός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑψηλός

Structure: ὑψηλ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: u(/yi

Sense

  1. high, lofty
  2. (figuratively) high, lofty, stately, proud
  3. (of persons)
  4. (of poets) sublime

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative ὑψηλός ὑψηλή ύ̔ψηλον
Genitive ὑψηλοῦ ὑψηλῆς ὑψήλου
Dative ὑψηλῷ ὑψηλῇ ὑψήλῳ
Accusative ὑψηλόν ὑψηλήν ύ̔ψηλον
Vocative ὑψηλέ ὑψηλή ύ̔ψηλον
DualN/A/V ὑψηλώ ὑψηλᾱ́ ὑψήλω
G/D ὑψηλοῖν ὑψηλαῖν ὑψήλοιν
PluralNominative ὑψηλοί ὑψηλαί ύ̔ψηλα
Genitive ὑψηλῶν ὑψηλῶν ὑψήλων
Dative ὑψηλοῖς ὑψηλαῖς ὑψήλοις
Accusative ὑψηλούς ὑψηλᾱ́ς ύ̔ψηλα
Vocative ὑψηλοί ὑψηλαί ύ̔ψηλα
Positive Comparative Superlative
Adjective ὑψηλός ὑψηλοῦ ὑψηλότερος ὑψηλοτεροῦ ὑψηλότατος ὑψηλοτατοῦ
Adverb ὑψήλως ὑψηλότερον ὑψηλότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἆρ’ οὖν ὁ Καύκασοσ ἐπιτήδειοσ ἢ ὁ Παρνασσὸσ ἢ ὑψηλότεροσ ἀμφοῖν ὁ Ὄλυμποσ ἐκεινοσί; (Lucian, Contemplantes, (no name) 3:6)
  • ἔτι δὲ καὶ ἡ κνῖσα ἡ τῶν σκευαζομένων εἰσ τὸ δεῖπνον ἀπέκναιέ με, ὥστε ὑπεράνθρωπόσ τισ ἀνὴρ καὶ τρισόλβιόσ μοι κατεφαίνετο καὶ μονονουχὶ πάντων ^ καλλίων καὶ ὑψηλότεροσ ὅλῳ πήχει βασιλικῷ, ἐπαιρόμενοσ τῇ τύχῃ καὶ σεμνῶσ προβαίνων καὶ ἑαυτὸν ἐξυπτιάζων καὶ τοὺσ ἐντυγχάνοντασ ἐκπλήττων. (Lucian, Cataplus, (no name) 16:5)
  • ὑψηλότερόσ ἐστιν ἐκείνου κατὰ τὴν ἑρμηνείαν καὶ μεγαλοπρεπέστεροσ μακρῷ καὶ ἀξιωματικώτεροσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 3 2:6)
  • βούλεται μὲν γὰρ ὑψηλότεροσ εἶναι καὶ μεγαλοπρεπέστεροσ καὶ τῶν γε καθ’ ἑαυτὸν ἢ πρότερον ῥητόρων ἀκμασάντων οὐθενὸσ ἂν δόξειεν εἶναι καταδεέστεροσ, οὐ διεγείρει δὲ τὸν ἀκροατὴν ὥσπερ Ἰσοκράτησ . (Dionysius of Halicarnassus, chapter 28 1:1)
  • τοιγαροῦν ὑπὸ νεότητοσ καὶ ἀλαζονείασ ἐπιθυμῶν ὑψηλότεροσ τῶν ἄστρων φέρεσθαι χρόνον μέν τινα ἐσῴζετο βραχύν, χαλωμένων δὲ τῶν δεσμῶν καὶ τοῦ κηροῦ ῥέοντοσ, ἐπωνυμίαν ἀπὸ τοῦδε τῷ πελάγει παρέσχεν, οὗπερ ἠφανίσθη πεσών· (Dio, Chrysostom, Orationes, 141:1)

Synonyms

  1. high

  2. high

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION