Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑψηλός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑψηλός

Structure: ὑψηλ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: u(/yi

Sense

  1. high, lofty
  2. (figuratively) high, lofty, stately, proud
  3. (of persons)
  4. (of poets) sublime

Examples

  • Ὅσοι δὲ πίπτοντεσ τιτρώσκονται πρόσ τε τὸ ὀστέον καὶ αὐτὸ τὸ ὀστέον, ὁ ἀπὸ ὑψηλοτάτου πίπτων καὶ ἐπὶ σκληρότατον καὶ ἀμβλύτατον, τουτέῳ κίνδυνοσ τὸ ὀστέον Ῥαγῆναι καὶ φλασθῆναι, καὶ ἔσω ἑσφλασθῆναι ἐκ τῆσ φύσιοσ τῆσ ἑωυτέου‧ τῷ δ’ ἐξ ἰσοπέδου μᾶλλον χωρίου πίπτοντι καὶ ἐπὶ μαλθακώτερον, ἧσσον ταῦτα πάσχει τὸ ὀστέον, ἢ οὐκ ἂν πάθοι. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 11.2)
  • Ὅσα δὲ ἐσπίπτοντα ἐσ τὴν κεφαλὴν βέλεα τιτρώσκει πρὸσ τὸ ὀστέον καὶ αὐτὸ τὸ ὀστέον, τὸ ἀπὸ ὑψηλοτάτου ἐμπεσὸν καὶ ἥκιστα ἐξ ἰσοπέδου, καὶ σκληρότατόν τε ἅμα καὶ ἀμβλύτατον καὶ βαρύτατον, καὶ ἥκιστα κοῦφον καὶ ἥκιστα ὀξὺ καὶ μαλθακὸν, τοῦτο ἂν Ῥήξειε τὸ ὀστέον καὶ φλάσειεν. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 11.3)
  • Ὡσ δ’ ἕκαστα τούτων κατὰ τὸν προειρημένον διέταξε τρόπον, εἰσ ἐκκλησίαν συγκαλέσασ τοὺσ ἄρχοντασ τῶν Ἑβραίων καὶ τοὺσ φυλάρχουσ καὶ τοὺσ ἡγεμόνασ τῶν διαιρέσεων καὶ τοὺσ ἐπὶ πάσησ πράξεωσ ἢ κτήσεωσ τοῦ βασιλέωσ τεταγμένουσ, στὰσ ἐφ’ ὑψηλοτάτου βήματοσ ὁ βασιλεὺσ ἔλεξε πρὸσ τὸ πλῆθοσ· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 7 455:1)

Synonyms

  1. high

  2. high

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION