Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑψηλός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑψηλός

Structure: ὑψηλ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: u(/yi

Sense

  1. high, lofty
  2. (figuratively) high, lofty, stately, proud
  3. (of persons)
  4. (of poets) sublime

Examples

  • καλέσασ δ’ αὐτόν ποτε ἐπὶ δεῖπνον ὁ Φίλιπποσ μετὰ τῶν ἰδίων θεῶν συγκατέκλινε πάντασ ἐπὶ τῆσ μέσησ κλίνησ ὑψηλότατα καὶ ἱεροπρεπέστατα κεκοσμημένησ καὶ τράπεζαν παραθεὶσ ἐφ’ ἧσ βωμὸσ ἔκειτο καὶ τῶν ἀπὸ γῆσ παντοδαπῶν ἀπαρχαί. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 33 4:3)
  • ἔχει γὰρ ἀμφότερα, καὶ πεδία κάλλιστα καὶ ὄρη ὑψηλότατα. (Xenophon, Anabasis, , chapter 6 8:2)
  • οἳ δὲ νομίζουσι Διὶ μὲν ἐπὶ τὰ ὑψηλότατα τῶν ὀρέων ἀναβαίνοντεσ θυσίασ ἔρδειν, τὸν κύκλον πάντα τοῦ οὐρανοῦ Δία καλέοντεσ· (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 131 3:1)
  • οἶμαι δὲ καὶ τῶν Σολύμων τὰ ἄκρα τοῦ Ταύρου τὰ περὶ τὴν Λυκίαν ἑώσ Πισιδίασ κατεχόντων τὰ ὑψηλότατα καὶ τὰσ ἀπὸ τῆσ μεσημβρίασ ὑπερβολὰσ ἐπιφανεστάτασ παρεχόντων τοῖσ ἐντὸσ τοῦ Ταύρου καὶ μάλιστα τοῖσ περὶ τὸν Πόντον, καθ’ ὁμοιότητά τινα καὶ τούτουσ ἐξωκεανισθῆναι· (Strabo, Geography, book 1, chapter 2 20:8)
  • τὰ μὲν οὖν ὑψηλότατα τοῦ ὄντωσ Καυκάσου τὰ νοτιώτατά ἐστι τὰ πρὸσ Ἀλβανίᾳ καὶ Ἰβηρίᾳ καὶ Κόλχοισ καὶ Ἡνιόχοισ· (Strabo, Geography, Book 11, chapter 5 10:1)

Synonyms

  1. high

  2. high

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION