Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑψηλός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑψηλός

Structure: ὑψηλ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: u(/yi

Sense

  1. high, lofty
  2. (figuratively) high, lofty, stately, proud
  3. (of persons)
  4. (of poets) sublime

Examples

  • καὶ ἰδοὺ ἓξ ἄνδρεσ ἤρχοντο ἀπὸ τῆσ ὁδοῦ τῆσ πύλησ τῆσ ὑψηλῆσ τῆσ βλεπούσησ πρὸσ βορρᾶν, καὶ ἑκάστου πέλυξ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ. καὶ εἷσ ἀνὴρ ἐν μέσῳ αὐτῶν ἐνδεδυκὼσ ποδήρη, καὶ ζώνη σαπφείρου ἐπὶ τῆσ ὀσφύοσ αὐτοῦ. καὶ εἰσήλθοσαν καὶ ἔστησαν ἐχόμενοι τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ χαλκοῦ. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 9:2)
  • ὡσ δ’ ὅτ’ ἀφ’ ὑψηλῆσ κορυφῆσ ὄρεοσ μεγάλοιο πέτραι ἀποθρῴσκωσιν, ἐπ’ ἀλλήλῃσ δὲ πέσωσι, πολλαὶ δὲ δρῦσ ὑψίκομοι, πολλαὶ δὲ τε πεῦκαι αἴγειροί τε τανύρριζοι ῥήγνυνται ὑπ’ αὐτέων ῥίμφα κυλινδομένων, εἱώσ πεδίονδ’ ἀφίκωνται, ὣσ οἳ ἐπ’ ἀλλήλοισι πέσον μέγα κεκλήγοντεσ. (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 35:6)
  • σύ τε γὰρ ὁμολογεῖσ ἀναγκαῖον εἶναι τὸν ἐπιβαλλόμενον μεγάλοισ καὶ σφάλλεσθαί ποτε, ἐγώ τέ φημι τῆσ ὑψηλῆσ καὶ μεγαλοπρεποῦσ καὶ παρακεκινδυνευμένησ φράσεωσ ἐφιέμενον Πλάτωνα μὴ περὶ πάντα τὰ μέρη κατορθοῦν, πολλοστὴν μέντοι μοῖραν ἔχειν τῶν κατορθουμένων τὰ διαμαρτανόμενα ὑπ’ αὐτοῦ. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 2 13:2)
  • δηρὸν γὰρ μάρναντο πόνον θυμαλγέ’ ἔχοντεσ Τιτῆνέσ τε θεοὶ καὶ ὅσοι Κρόνου ἐξεγένοντο, ἀντίον ἀλλήλοισι διὰ κρατερὰσ ὑσμίνασ, οἳ μὲν ἀφ’ ὑψηλῆσ Ὄθρυοσ Τιτῆνεσ ἀγαυοί, οἳ δ’ ἄρ’ ἀπ’ Οὐλύμποιο θεοί, δωτῆρεσ ἐάων, οὓσ τέκεν ἠύκομοσ Ῥείη Κρόνῳ εὐνηθεῖσα. (Hesiod, Theogony, Book Th. 60:6)
  • ὁππότ’ ἔρισ καὶ νεῖκοσ ἐν ἀθανάτοισιν ὄρηται καί ῥ’ ὅστισ ψεύδηται Ὀλύμπια δώματ’ ἐχόντων, Ζεὺσ δέ τε Ἶριν ἔπεμψε θεῶν μέγαν ὁρ́κον ἐνεῖκαι τηλόθεν ἐν χρυσέῃ προχόῳ πολυώνυμον ὕδωρ ψυχρόν, ὅτ’ ἐκ πέτρησ καταλείβεται ἠλιβάτοιο ὑψηλῆσ· (Hesiod, Theogony, Book Th. 74:5)

Synonyms

  1. high

  2. high

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION