- τὰ δ̓ ἄλλα ἡλίκοσ μὲν ὁ ἱστόσ, ὅσην δὲ ἀνέχει τὴν κεραίαν, οἱῴ καὶ προτόνῳ κέχρηται καὶ συνέχεται, ὡσ δὲ ἡ πρύμνα μὲν ἐπανέστηκεν ἠρέμα καμπύλη χρυσοῦν χηνίσκον ἐπικειμένη, καταντικρὺ δὲ ἀνάλογον ἡ πρῷρα ὑπερβέβηκεν ἐσ τὸ πρόσω ἀπομηκυνομένη, τὴν ἐπώνυμον τῆσ νεὼσ θεὸν ἔχουσα τὴν Ἶσιν ἑκατέρωθεν· (Lucian, 10:2)
(루키아노스, 10:2)
- αἱ γραφαὶ καὶ τοῦ ἱστίου τὸ παράσειον πυραυγέσ, πρὸ τούτων αἱ ἄγκυραι καὶ στροφεῖα καὶ περιαγωγεῖσ καὶ αἱ κατὰ τὴν πρύμναν οἰκήσεισ θαυμάσια πάντα μοι ἔδοξε. (Lucian, 11:1)
(루키아노스, 11:1)
- ὡσ γὰρ ἐκεῖνοι, πρὸσ τὴν πρύμναν ἀφορῶντεσ τῆσ νεώσ, τῇ κατὰ πρῷραν ὁρμῇ συνεργοῦσιν, ὡσ ἂν ἐκ τῆσ ἀνακοπῆσ περίρροια καταλαμβάνουσα συνεπωθῇ τὸ πορθμεῖον, οὕτωσ οἱ τὰ τοιαῦτα παραγγέλματα διδόντεσ ὥσπερ ἀπεστραμμένοι τὴν δόξαν διώκουσιν. (Plutarch, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 1 5:1)
(플루타르코스, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 1 5:1)
- χοροὶ μέλπουσιν ἐγκύκλιοι, πλησιστίοισι πνοαῖσ συριζόντων κατὰ πρύμναν εὐναίων πηδαλίων αὔραισ <σὺν> νοτίαισ ἢ πνεύμασι Ζεφύρου, τὰν πολυόρνιθον ἐπ’ αἶ‐ αν, λευκὰν ἀκτάν, Ἀχιλῆ‐ οσ δρόμουσ καλλισταδίουσ, ἄξεινον κατὰ πόντον; (Euripides, Iphigenia in Tauris, choral, strophe 25)
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, choral, strophe 25)
- ἀλλ’ εἶργον ἡμᾶσ τοξόται πρύμνησ ἔπι σταθέντεσ ἰοῖσ, ὥστ’ ἀναστεῖλαι πρόσω. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode 5:7)
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode 5:7)
- χρυσέαν χείρεσσι λαβὼν φιάλαν ἀρχὸσ ἐν πρύμνᾳ πατέρ’ Οὐρανιδᾶν ἐγχεικέραυνον Ζῆνα, καὶ ὠκυπόρουσ κυμάτων ῥιπὰσ ἀνέμων τ’ ἐκάλει, νύκτασ τε καὶ πόντου κελεύθουσ ἄματά τ’ εὔφρονα καὶ φιλίαν νόστοιο μοῖραν· (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 4 60:1)
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 4 60:1)
- ἔτυχεν γὰρ τῇ προτεραίᾳ τῆσ δίκησ ἡ πρύμνα ἐστεμμένη τοῦ πλοίου ὃ εἰσ Δῆλον Ἀθηναῖοι πέμπουσιν. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 5:5)
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 5:5)
- ὑμεῖσ γάρ ἐστε νῦν τὸ δὴ λεγόμενον πρῷρα καὶ πρύμνα τῆσ Ἑλλάδοσ, ὄλβιοι μὲν καὶ ἀφνειοὶ καὶ τὰ τοιαῦτα τῶν ὀνομάτων ἐκ παλαιῶν χρόνων ὑπὸ τῶν ποιητῶν καὶ τῶν θεῶν ὀνομαζόμενοι, ὅτε καὶ τῶν ἄλλων τισὶν ὑπῆρχε καὶ πλουτεῖν καὶ δύνασθαι· (Dio, Chrysostom, Orationes, 67:1)
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), 67:1)
- περιπεσόντεσ δὲ εἰσ τόπον διθάλασσον ἐπέκειλαν τὴν ναῦν, καὶ ἡ μὲν πρῷρα ἐρείσασα ἔμεινεν ἀσάλευτοσ, ἡ δὲ πρύμνα ἐλύετο ὑπὸ τῆσ βίασ. (, chapter 19 329:1)
(, chapter 19 329:1)