뜻

3. 일어나다, 나타나다

1. to fall beside
2. to fall in one's way, offers, the first that comes
3. to befall
4. to fall aside or away from, to fall away

예문

• τότε γὰρ οὐδὲ φωνὴν ἀκούειν ἔτι θέλουσι τῶν διαβαλλομένων ἢ τῶν ἀπολογουμένων, τὸ ἀξιόπιστον τῆσ κατηγορίασ ἐκ τῆσ πάλαι δοκούσησ φιλίασ προειληφότεσ, οὐδὲ τοῦτο λογιζόμενοι, ὅτι πολλαὶ πολλάκισ ἐν τοῖσ φιλτάτοισ μίσουσ παραπίπτουσιν αἰτίαι τοὺσ ἄλλουσ λανθάνουσαι· (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 24:5)

  (루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 24:5)

• τὸ μὲν οὖν τὰ τοιαῦτα συμπτώματα τῶν καλῶν κἀγαθῶν ἀνδρῶν, οἱο͂ν ἡ Σωκράτουσ καταδίκη καὶ ὁ Πυθαγόρου ζῶντοσ ἐμπρησμὸσ ὑπὸ τῶν Κυλωνείων καὶ Ζήνωνοσ ὑπὸ Δημύλου τοῦ τυράννου καὶ Ἀντιφῶντοσ ὑπὸ Διονυσίου στρεβλουμένων ἀναιρέσεισ, πιτύροισ παραπίπτουσιν ἀπεικάζειν, ὅσησ ἐστὶν εὐχερείασ, ἐῶ· (Plutarch, De Stoicorum repugnantiis, section 37 4:2)

  (플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 37 4:2)

• ὁ δέ, ὡσ εἶδεν ἀνόπλουσ καὶ μόνουσ προσιόντασ, ἐκείνουσ μὲν εὐθὺσ συνέλαβε, τὴν δὲ Φάρσαλον κατέσχε, φρίκην δὲ καὶ φόβον ἐνειργάσατο τοῖσ ὑπηκόοισ πᾶσιν ὥσ γε μετά τὴν τηλικαύτην ἀδικίαν καὶ τόλμαν ἀφειδήσων ἁπάντων, καὶ χρησόμενοσ οὕτω τοῖσ παραπίπτουσιν ἀνθρώποισ καὶ πράγμασιν ὡσ τότε γε κομιδῇ τὸν ἑαυτοῦ βίον ἀπεγνωκώσ. (Plutarch, Pelopidas, chapter 27 6:1)

  (플루타르코스, Pelopidas, chapter 27 6:1)

• ἦσαν δ’ οὐδ’ ἐκεῖνοι τὰσ ψυχὰσ ἀγεννεῖσ, ἀλλὰ καὶ τοῖσ παραπίπτουσιν ἀμυνόμενοι τοὺσ Ιοὐδαίουσ οὐκ ἐλάττονασ αὐτῶν διέφθειραν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 13 446:3)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 446:3)

유사 형태

• παραπῖπτον (6)
• παραπίπτοντα (3)
• παραπίπτειν (3)
• παραπίπτει (2)
• παραπίπτοι (1)
• παραπίπτουσι (1)
• παραπίπτῃ (1)
• παραπιπτούσῃ (1)
• παραπίπτοιεν (1)
• παραπίπτωμεν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.