뜻

1. to fall or be thrown into with
2. to rush in together

예문

• καρτεροῦ δὲ ἀγῶνοσ γενομένου καὶ πολλῶν πεσόντων ἀφ’ ἑκατέρων ἡσσηθέντεσ οἱ Φιδηναῖοι τρέπονται πρὸσ φυγήν, ὁ δ’ ἐκ ποδὸσ συνακολουθῶν αὐτοῖσ συνεισπίπτει τοῖσ φεύγουσιν εἰσ τὸ τεῖχοσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 53 4:2)

  (디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 2, chapter 53 4:2)

• ὁ δὲ Ξενοφῶν ὡσ εἶδε τὰ γιγνόμενα, δείσασ μὴ ἐφ’ ἁρπαγὴν τράποιτο τὸ στράτευμα καὶ ἀνήκεστα κακὰ γένοιτο τῇ πόλει καὶ ἑαυτῷ καὶ τοῖσ στρατιώταισ, ἔθει καὶ συνεισπίπτει εἴσω τῶν πυλῶν σὺν τῷ ὄχλῳ. (Xenophon, Anabasis, , chapter 1 23:1)

  (크세노폰, Anabasis, , chapter 1 23:1)

• οἱ δὲ πολῖται συνεισπίπτουσιν αὐτοῖσ. (Xenophon, Hellenica, , chapter 2 9:3)

  (크세노폰, Hellenica, , chapter 2 9:3)

• συνεισπίπτει δὲ τοῖσ πολεμίοισ εἴσω, καὶ πᾶσα μὲν ὁπλιτῶν οἰκία νένακτο, τὰ τέγη δ’ ἦν ὕπερθεν ἀμυνομένων κατάπλεα. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 485:2)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 485:2)

• κἀκείνων μηκέτ’ ἀντεχόντων τῇ βίᾳ, κατὰ μικρὸν δ’ ἀναχωρούντων εἰσ τὸ ἱερὸν συνεισπίπτουσιν οἱ περὶ τὸν Ἄνανον. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 233:1)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 233:1)

유사 형태

• συνεισπίπτει (3)
• συνεισπίπτουσι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.