Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 43 2:

ἐν ταῖσ τρισὶ περιόδοισ ταύταισ τὰ μὲν ἄλλα ὀνόματα πάντα εὐφώνωσ τε σύγκειται καὶ ἡδέωσ τῷ συνεχεῖσ σφόδρα καὶ μαλακὰσ αὐτῶν εἶναι τὰσ ἁρμονίασ. ὀλίγα δ’ ἐστὶ παντάπασιν, ἃ διἵστησι τὰσ ἁρμονίασ καὶ τραχείασ φαίνεσθαι ποιεῖ αὐτάσ, ἐν μὲν τῇ πρώτῃ περιόδῳ κατὰ δύο τόπουσ τὰ φωνήεντα συγκρουόμενα ἔν τε τῷ ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι καὶ ἐν τῷ εὐτυχοῦντα ὁρῶν, ἃ διἵστησι τὸ συναφέσ. καὶ κατ’ ἄλλουσ δύο τόπουσ ἢ τρεῖσ τὰ ἡμίφωνα καὶ ἄφωνα παραπίπτοντα ἀλλήλοισ τὰ φύσιν οὐκ ἔχοντα συναλείφεσθαι ἔν τε τῷ τὸν Φίλιππον καὶ ἐν τῷ ταύτῃ φοβερὸν προσπολεμῆσαι ταράττει τοὺσ ἤχουσ μετρίωσ καὶ οὐκ ἐᾷ φαίνεσθαι μαλακούσ. ἐν δὲ τῇ δευτέρᾳ περιόδῳ τραχύνεται μὲν ἡ σύνθεσισ ἐν τῷ μεγάλη γὰρ ῥοπή, διὰ τὸ μὴ συναλείφεσθαι τὰ δύο ρ ρ καὶ ἐν τῷ ἀνθρώπων πράγματα διὰ τὸ μὴ συλλεαίνεσθαι τὸ ν τῷ ἑξῆσ. διασπᾶται δ’ ἐν τῷ μᾶλλον δὲ ὅλον ἡ τύχη, βραχέων φωνηέντων πολὺν τὸν μεταξὺ χρόνον περιλαμβανόντων.