Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 47

(디오니시오스, De Demosthene, chapter 47)

δεύτερον δὴ κεφάλαιον ἦν ἐπιδεῖξαι, τίσι θεωρήμασι χρώμενοσ καὶ διὰ ποίασ ἀσκήσεωσ προελθὼν τὸ κράτιστον μέροσ ἔλαβε τῆσ ἁρμονίασ. ἐρῶ δὴ καὶ περὶ τούτων, ὡσ ἔχω δόξησ. δυεῖν ὄντων τελῶν περὶ πᾶν ἔργον, ὡσ εἰπεῖν, ὧν τε φύσισ δημιουργὸσ καὶ ὧν αἱ τέχναι μητέρεσ, τοῦ καλοῦ καὶ τῆσ ἡδονῆσ, εἶδεν, ὅτι κἀν τοῖσ λόγοισ τοῖσ τε ἐμμέτροισ καὶ τοῖσ ἔξω τοῦ μέτρου κατασκευαζομένοισ ἔμελλεν ἀποχρώντωσ ἕξειν ἀμφοτέρων τούτων. χωρισθὲν γὰρ ἑκάτερον αὐτῶν θατέρου πρὸσ τῷ μὴ τέλειον εἶναι καὶ τὴν ἰδίαν ἀρετὴν ἀμαυροτέραν ἴσχει. ταῦτα δὴ συνιδὼν καὶ τῆσ μὲν αὐστηρᾶσ τὸ καλὸν ὑπολαβὼν εἶναι τέλοσ, τῆσ δὲ γλαφυρᾶσ τὸ ἡδύ, ἐζήτει, τίνα ποιητικὰ τοῦ κάλλουσ ἐστὶ καὶ τίνα τῆσ ἡδονῆσ. εὑρ́ισκε δὴ τὰ μὲν αὐτὰ ἀμφοτέρων ὄντα αἴτια, τὰ μέλη καὶ τοὺσ ῥυθμοὺσ καὶ τὰσ μεταβολὰσ καὶ τὸ παρακολουθοῦν ἅπασιν αὐτοῖσ πρέπον, οὐ μὴν κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον ἑκάτερα σχηματιζόμενα. ὃν δὲ λόγον ἔχει τούτων ἕκαστον, ἐγὼ πειράσομαι διδάσκειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION