Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 39

(디오니시오스, De Demosthene, chapter 39)

ἐν μὲν δὴ τοῖσ ἐλαχίστοισ τε καὶ στοιχειώδεσι μορίοισ τῆσ λέξεωσ ταῦτα χαρακτηρικὰ τῆσ πρώτησ ἐστὶν ἁρμονίασ, ἐν δὲ τοῖσ καλουμένοισ κώλοισ, ἃ συντίθεται μὲν ἐκ τῶν ὀνομάτων, συμπληροῖ δὲ τὰσ περιόδουσ, οὐ μόνον ταῦτα, ἀλλὰ καὶ τὸ τοὺσ ῥυθμοὺσ τοὺσ καταμετροῦντασ αὐτὰ μὴ ταπεινοὺσ μηδὲ μαλθακοὺσ μηδ’ ἀγεννεῖσ εἶναι, ὑψηλοὺσ δὲ καὶ ἀνδρώδεισ καὶ μεγαλοπρεπεῖσ. οὐ γὰρ δὴ φαῦλόν τι πρᾶγμα ῥυθμὸσ ἐν λόγοισ οὐδὲ προσθήκησ τινὸσ μοῖραν ἔχον οὐκ ἀναγκαίασ, ἀλλ’ εἰ δεῖ τἀληθέσ, ὡσ ἐμὴ δόξα, εἰπεῖν, ἁπάντων κυριώτατον τῶν γοητεύειν δυναμένων καὶ κηλεῖν τὰσ ἀκοάσ. πρὸσ δὲ τοῖσ ῥυθμοῖσ καὶ τὸ τοὺσ σχηματισμοὺσ γενναίουσ εἶναι καὶ ἀξιωματικοὺσ οὐ μόνον τοὺσ κατὰ τὰσ νοήσεισ ἀλλὰ καὶ κατ’ αὐτὴν τὴν λέξιν συνισταμένουσ. ἐξαριθμεῖσθαι δὲ νῦν, ὅσα γένη σχηματισμῶν ἐστι τῶν τε κατωνομασμένων καὶ τῶν ἀκατονομάστων, καὶ τίσιν αὐτῶν ἡ τοιαύτη μάλιστα πέφυκεν ἁρμονία χαίρειν, οὐκ ἔχω καιρόν. ἔτι τῆσ ἁρμονίασ ταύτησ οἰκεῖόν ἐστι καὶ τὸ τὰσ περιόδουσ αὐτουργούσ τινασ εἶναι καὶ ἀφελεῖσ καὶ μήτε συναπαρτιζούσασ ἑαυταῖσ τὸν νοῦν μήτε συμμεμετρημένασ τῷ πνεύματι τοῦ λέγοντοσ μηδέ γε παραπληρώμασι τῶν ὀνομάτων οὐκ ἀναγκαίοισ ὡσ πρὸσ τὴν ὑποκειμένην διάνοιαν χρωμένασ μηδ’ εἰσ θεατρικούσ τινασ καὶ γλαφυροὺσ καταληγούσασ ῥυθμούσ. καθόλου δέ γε οὐδὲ ἀσπάζεται τὸ ἐμπερίοδον ἥδε ἡ σύνθεσισ ὡσ τὰ πολλά, ἀποιήτωσ δέ πωσ καὶ ἀφελῶσ καὶ τὰ πλείω κομματικῶσ κατεσκευάσθαι βούλεται, παράδειγμα ποιουμένη τὴν ἀκατάσκευον φύσιν. εἰ δέ ποτε ἀκολουθήσειεν τοῖσ ἀνεπιτηδεύτωσ συντιθεμένοισ κώλοισ ἢ περιόδοισ ἢ βάσεσιν εὔρυθμοσ, τὸ συμβὰν ἐκ τῆσ αὐτομάτου τύχησ οὐκ ἀπωθεῖται. καὶ ταῦτα δ’ ἔτι τῆσ ἀρχαίασ καὶ αὐστηρᾶσ ἁρμονίασ ἐστὶ χαρακτηρικά·

τὸ μήτε συνδέσμοισ χρῆσθαι πολλοῖσ μήτ’ ἄρθροισ συνεχέσιν ἀλλ’ ἔστιν ὅτε καὶ τῶν ἀναγκαίων ἐλάττοσιν, τὸ μὴ χρονίζειν ἐπὶ τῶν αὐτῶν πτώσεων τὸν λόγον ἀλλὰ θαμινὰ μεταπίπτειν, τὸ τῆσ ἀκολουθίασ τῶν προεξενεχθέντων ὑπεροπτικῶσ ἔχειν τὴν φράσιν μηδὲ κατ’ ἄλληλα, τὸ περιττῶσ καὶ ἰδίωσ καὶ μὴ κατὰ τὴν ὑπόληψιν ἢ βούλησιν τῶν πολλῶν συζεύγνυσθαι τὰ μόρια. καὶ παραδείγματα δὲ αὐτῆσ ποιητῶν μὲν καὶ μελοποιῶν ἥ τ’ Αἰσχύλου λέξισ ὀλίγου δεῖν πᾶσα καὶ ἡ Πινδάρου, χωρὶσ ὅτι μὴ τὰ Παρθένεια καὶ εἴ τινα τούτοισ ὁμοίασ ἀπαιτεῖ κατασκευάσ· διαφαίνεται δέ τισ ὁμοία κἀν τούτοισ εὐγένεια καὶ σεμνότησ ἁρμονίασ τὸν ἀρχαῖον φυλάττουσα πίνον. συγγραφέων δὲ λαμπρότατόσ τε καὶ μάλιστα τῶν ἄλλων κατορθῶν περὶ ταύτην τὴν ἰδέαν Θουκυδίδησ.

εἰ δέ τῳ δοκεῖ μαρτυρίων ἔτι δεῖν τῷ λόγῳ, παρελθὼν τοὺσ ποιητὰσ ἐκ τῆσ Θουκυδίδου λέξεωσ ταυτί τούτου δὲ τοῦ πολέμου μῆκόσ τε μέγα προὔβη, παθήματά τε ξυνέβη γενέσθαι τῇ Ἑλλάδι πολλὰ οἱᾶ οὐχ ἕτερα ἐν ἴσῳ χρόνῳ. οὔτε γὰρ πόλεισ τοσαίδε ληφθεῖσαι ἠρημώθησαν αἳ μὲν ὑπὸ βαρβάρων, αἳ δὲ ὑπὸ σφῶν αὐτῶν ἀντιπολεμούντων, εἰσὶ δὲ αἳ καὶ οἰκήτορασ μετέβαλον ἁλισκόμεναι, οὔτε φυγαὶ τοσαίδε ἀνθρώπων καὶ φόνοσ ὃ μὲν κατ’ αὐτὸν τὸν πόλεμον, ὃ δὲ διὰ τὸ στασιάζειν. τά τε πρότερον ἀκοῇ μὲν λεγόμενα, ἔργῳ δὲ σπανιώτερον βεβαιούμενα οὐκ ἄπιστα κατέστη σεισμῶν τε πέρι, οἳ ἐπὶ πλεῖστον ἅμα μέροσ γῆσ καὶ ἰσχυρότατοι οἱ αὐτοὶ ἐπέσχον, ἡλίου τ’ ἐκλείψεισ, αἳ πυκνότεραι παρὰ τὰ ἐκ τοῦ πρὶν χρόνου μνημονευόμενα συνέβησαν, αὐχμοί τ’ ἔστιν παρ’ οἷσ μεγάλοι καὶ ἀπ’ αὐτῶν καὶ λιμοὶ καὶ ἡ οὐχ ἥκιστα βλάψασα καὶ μέροσ τι φθείρασα ἡ λοιμώδησ νόσοσ. ἡ μὲν δὴ πρώτη τῶν ἁρμοντῶν ἡ γεννικὴ καὶ αὐστηρὰ καὶ μεγαλόφρων καὶ τὸ ἀρχαιοπρεπὲσ διώκουσα τοιάδε τίσ ἐστι κατὰ τὸν χαρακτῆρα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION