Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 54

(디오니시오스, De Demosthene, chapter 54)

φέρε γὰρ ἐπιχειρείτω τισ προφέρεσθαι τούσδε τοὺσ ἀριθμούσ· Ὄλυνθον μὲν δὴ καὶ Μεθώνην καὶ Ἀπολλωνίαν καὶ δύο καὶ τριάκοντα πόλεισ ἐπὶ Θρᾴκησ ἐῶ, ἃσ ἁπάσασ οὕτωσ ὠμῶσ ἀνῄρηκεν, ὥστε μηδ’, εἰ πώποτε ᾠκίσθησαν, ῥᾴδιον ἦν προσελθόντασ εἰπεῖν. καὶ τὸ Φωκέων τοσοῦτον ἔθνοσ ἀνῃρημένον σιωπῶ. ἐνταῦθα ἡ λέξισ αὐτὴ διδάσκει, τίνοσ ὑποκρίσεωσ δεῖ αὐτῇ. διῃρηκὼσ γὰρ τὸ πλῆθοσ τῶν ἀνῃρημένων ὑπὸ Φιλίππου πόλεων ἐπὶ Θρᾴκησ οὔ φησιν ἐρεῖν. οὐχὶ ταῦτ’ οὖν εἰρωνευόμενον δεῖ λέγειν καὶ ἅμα ὑπαγανακτοῦντα καὶ παρεντείνοντα τὸν ἦχον; εἶτ’ εἰ καὶ φησὶν οὐκ ἔχειν ἐρεῖν ταῦθ’ ὥσπερ δεινὰ καὶ πέρα δεινῶν, ὅμωσ ὀδύρεται πόλεων κατάλογον καὶ τελείαν ἀναίρεσιν διέξεισιν, ὡσ οὐδ’ ἴχνοσ ἔτι λοιπὸν ἐχουσῶν τῆσ παλαιᾶσ οἰκήσεωσ. οὐ δι’ ὀργῆσ τ’ οὖν ταῦτα ὑπερβαλλούσησ καὶ οἴκτου λέγεσθαι προσήκει; τίνεσ οὖν εἰσιν ὀργῆσ καὶ ὀλοφυρμοῦ τόνοι καὶ ἐγκλίσεισ καὶ σχηματισμοὶ προσώπου καὶ φοραὶ χειρῶν; ἃσ οἱ κατ’ ἀλήθειαν ταῦτα πεπονθότεσ ἐπιτελοῦσι. πάνυ γὰρ εὐήθεσ ἄλλο τι ζητεῖν ὑποκρίσεωσ διδασκαλεῖον, ἀφέντασ τὴν ἀλήθειαν. καὶ αὖθισ ἐπιφέρει ὁ ἀνήρ· ἀλλὰ Θετταλία πῶσ ἔχει; οὐχὶ τὰσ πολιτείασ αὐτῶν ἀφῄρηται καὶ τετραρχίασ καθέστακεν, ἵνα μὴ μόνον κατὰ πόλεισ, ἀλλὰ καὶ κατὰ ἔθνη δουλεύωσιν; αἱ δ’ ἐν Εὐβοίᾳ πόλεισ οὐκ ἤδη τυραννοῦνται, καὶ ταῦτα ἐν νήσῳ πλησίον Θηβῶν καὶ Ἀθηνῶν; ταῦτα πάλιν ἑτέραν ὑπόκρισιν ἀπαιτεῖ.

πυνθάνεται γάρ, εἶτ’ ἀνθυποφέρει καὶ παρ’ ἕκαστον ἀγανακτεῖ καὶ τὸ δεινὸν αὔξει. ἴδιον δὲ δή που σχῆμα πεύσεωσ, ἴδιον δ’ ἀνθυποφορᾶσ, ἴδιον δ’ αὐξήσεωσ· οὐ δύναται ταῦτα ἑνὶ τόνῳ καὶ μιᾷ μορφῇ φωνῆσ λέγεσθαι. τούτοισ ἐκεῖνα ἕπεται· καὶ οὐ γράφει μὲν ταῦτα, τοῖσ δ’ ἔργοισ οὐ ποιεῖ, ἀλλ’ ἐφ’ Ἑλλήσποντον οἴχεται, πρότερον ἧκεν ἐπ’ Ἀμβρακίαν, Ἦλιν ἔχει τηλικαύτην πόλιν ἐν Πελοποννήσῳ, Μεγάροισ ἐπεβούλευσεν· οὔθ’ ἡ Ἑλλὰσ οὔθ’ ἡ βάρβαροσ χωρεῖ τὴν πλεονεξίαν τοῦ ἀνθρώπου. ταῦτα ἔνεστι προφέρεσθαι ἡδονῇ ἐν παροδικοῖσ μέλεσιν ὥσπερ ἱστορίαν; οὐκ αὐτὰ βοᾷ καὶ διδάσκει, πῶσ αὐτὰ δεῖ λέγεσθαι, μόνον οὐ φωνὴν ἀφιέντα· ἐνταῦθα ἀστεῖον ἦχον, ταῦτα ἐσπευσμένωσ εἰπέ, ταῦτ’ ἀναβεβλημένωσ, δευρὶ δ’ ἀπόλιπε τὸ συνεχέσ, ἐνταυθοῖ σύναψον τὰ ἑξῆσ, τούτοισ συνάλγησον, τούτων καταφρόνησον, ταῦτα ἐκδειματώθητι, ταῦτα διάσυρον, ταῦτα αὔξησον; ἐμοὶ μὲν δοκεῖ. οὐκοῦν ἔστιν ἀλόγου ζῴου ψυχὴν ἔχοντα, μᾶλλον δὲ λίθου φύσιν νωθράν, ἀναίσθητον, ἀκίνητον, ἀπαθῆ, τὴν Δημοσθένουσ προφέρεσθαι λέξιν; πολλοῦ γε καὶ δεῖν, ἐπεὶ τὸ κάλλιστον αὐτῆσ ἀγαθὸν ἀπολεῖται, τὸ πνεῦμα, καὶ οὐδὲν διοίσει σώματοσ καλοῦ μέν, ἀκινήτου δὲ καὶ νεκροῦ.

πόλλ’ ἄν τισ εἰσ τοῦτο τὸ μέροσ εἰπεῖν ἔχοι, τοῦ δὲ συντάγματοσ ἱκανὸν εἰληφότοσ ἤδη μῆκοσ αὐτοῦ που καταπαῦσαι χρὴ τὸν λόγον, ἐκεῖνο ἔτι νὴ Δία τοῖσ εἰρημένοισ προσαποδόντασ, ὅτι πάσασ ἔχουσα τὰσ ἀρετὰσ ἡ Δημοσθένουσ λέξισ λείπεται εὐτραπελίασ, ἣν οἱ πολλοὶ καλοῦσι χάριν. πλεῖστον γὰρ αὐτῆσ μετέχει μέροσ λβού̓ γάρ πωσ ἅμα πάντα θεοὶ δόσαν ἀνθρώποισιν, ὡσ καὶ τοὺσ ἀστεϊσμοὺσ ἅμα ἐν τοῖσ Δημοσθένουσ λόγοισ. οὐδὲν γάρ, ὧν ἑτέροισ τισὶν ἔδωκεν ἀγαθῶν ὁ δαίμων, ἐκείνῳ ἐφθόνησεν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION