Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 50

(디오니시오스, De Demosthene, chapter 50)

ὑπεσχόμην γὰρ καὶ τοῦτο δείξειν ἔτι, πῶσ ἄν τισ διαγνοίη τὸν χαρακτῆρα τῆσ Δημοσθένουσ συνθέσεωσ καὶ ποίοισ χρώμενοσ σημείοισ ἀπὸ τῶν ἄλλων διορίσειεν. ἓν μὲν οὖν οὐδέν ἐστι παράσημον αὐτῆσ ἐκφανὲσ οὕτωσ, ὥστε μόνῃ ταύτῃ καὶ μηδεμιᾷ τῶν ἄλλων παρακολουθεῖν, ἡ δὲ συνδρομή τε καὶ πλεονασμόσ, οἷσ ἐλέγχεσθαι πέφυκε παντὸσ πράγματοσ καὶ σώματοσ γνῶσισ, ἴδιοσ αὐτῆσ γίνεται χαρακτήρ. χρήσομαι δ’ εἰκόνι φανερᾷ τῆσ σαφηνείασ ἕνεκα τοῖσ σώμασι τῶν ἀνθρώπων. ἅπασι δή που συμβέβηκε μέγεθόσ τε καὶ χρῶμα καὶ σχῆμα καὶ μέλη καὶ ῥυθμόσ τισ τῶν μελῶν καὶ τὰ παραπλήσια τούτοισ. εἰ δή τισ ἀφ’ ἑνὸσ τούτων ἀξιώσει τὸν χαρακτῆρα σκοπεῖν, οὐδὲν ἀκριβὲσ εἴσεται. ἐν πολλαῖσ γὰρ ἂν εὑρ́οι μορφαῖσ τοιοῦτόν τι ἕτερον, οἱο͂ν ἔθετο τῆσ μιᾶσ μορφῆσ σύμβολον. ἐὰν δὲ πάντα συνθῇ τὰ συμβεβηκότα τῇ μορφῇ ἢ τὰ πλεῖστα ἢ τὰ κυριώτατα, ταχεῖάν τε πάνυ τὴν γνῶσιν λήψεται καὶ οὐκ ἐπι σεται ταῖσ ὁμοιότησι. τοῦτο δὴ ποιεῖν ἀξιώσαιμ’ ἂν καὶ τοὺσ βουλομένουσ τὴν σύνθεσιν ἀκριβῶσ εἰδέναι τὴν Δημοσθένουσ, ἐκ πολλῶν αὐτὴν δοκιμάζειν ἰδιωμάτων, λέγω δὴ τῶν κρατίστων τε καὶ κυριωτάτων· πρῶτον ἐκ τῆσ ἐμμελείασ, ἧσ κριτήριον ἄριστον ἡ ἄλογοσ αἴσθησισ. δεῖ δὲ αὐτῇ τριβῆσ πολλῆσ καὶ κατηχήσεωσ χρονίου·

οὐ γὰρ δὴ πλάσται μὲν καὶ ζωγράφων παῖδεσ, εἰ μὴ πολλὴν ἐμπειρίαν λάβοιεν, χρόνῳ τρίψαντεσ τὰσ ὁράσεισ μακρῷ περὶ τὰσ τῶν ἀρχαίων δημιουργῶν τέχνασ, οὐκ ἂν εὐπετῶσ αὐτὰσ διαγνοῖεν καὶ οὐκ ἂν ἔχοιεν εἰπεῖν βεβαίωσ, ὅτι τουτὶ μέν ἐστι Πολυκλείτου τὸ ἔργον, τουτὶ δὲ Φειδίου, τουτὶ δὲ Ἀλκαμένουσ, καὶ τῶν γραφῶν Πολυγνώτου μὲν αὕτη, Τιμάνθουσ δὲ ἐκείνη, αὕτη δὲ Παρρασίου. λόγων δὲ ἆρα τινὲσ ἀκριβῶσ ἐξ ὀλίγων παραγγελμάτων καὶ προσκαίρου κατηχήσεωσ ἐμμελοῦσ ἁρμονίασ εἴσονται φύσιν; πολλοῦ γε καὶ δεῖ.

τοῦτο μὲν δὴ πρῶτον οἰόμαι δεῖν σκοπεῖν ἐπιστήμῃ γε καὶ ἔθει, μετὰ δὲ τοῦτο τὴν εὐρυθμίαν. οὐ γὰρ ἔστι λέξισ οὐδεμία Δημοσθένουσ, ἥτισ οὐκ ἐμπεριείληφε ῥυθμοὺσ καὶ μέτρα τὰ μὲν ἀπηρτισμένα καὶ τέλεια, τὰ δ’ ἀτελῆ, τοιαύτην ἐπιπλοκὴν ἔχοντα ἐν ἀλλήλοισ καὶ οὕτωσ συνηρμοσμένα, ὥστε μὴ δῆλον εἶναι, ὅτι ἐστὶ μέτρα. οὐ γὰρ ἂν ἄλλωσ γένοιτο πολιτικὴ λέξισ παρ’ αὐτὴν τὴν σύνθεσιν ἐμφερὴσ ποιήμασιν, ἂν μὴ περιέχῃ μέτρα καὶ ῥυθμούσ τινασ ἐγκατακεχωρισμένουσ ἀδήλωσ. οὐ μέντοι γε προσήκει αὐτὴν ἔμμετρον οὐδ’ ἔρρυθμον εἶναι δοκεῖν, ἵνα μὴ γένηται ποίημα ἢ μέλοσ, ἐκβᾶσα τὸν αὑτῆσ χαρακτῆρα, ἀλλ’ εὔρυθμον αὐτὴν ἀπόχρη φαίνεσθαι καὶ εὔμετρον. οὕτω γὰρ ἂν εἰή ποιητικὴ μέν, οὐ μὴν ποίημά γε, καὶ μελίζουσα μέν, οὐ μὴν μέλοσ. τίνα δ’ ἔχει ταῦτα διαφοράν, οὐ χαλεπὸν ἰδεῖν.

ἡ μὲν ὅμοια παραλαμβάνουσα μέτρα καὶ ῥυθμοὺσ τεταγμένουσ εἴτε κατὰ στίχον εἴτε κατὰ περίοδον, ἣν καλοῦσιν οἱ μουσικοὶ στροφήν, κἄπειτα πάλιν τοῖσ αὐτοῖσ ῥυθμοῖσ καὶ μέτροισ ἐπὶ τῶν αὐτῶν στίχων ἢ περιόδων, ἃσ ἀντιστρόφουσ ὀνομάζουσι, χρωμένη καὶ τῷ σχήματι τούτῳ τῆσ κατασκευῆσ ἀπὸ τῆσ ἀρχῆσ μέχρι τοῦ τέλουσ προβαίνουσα ἔμμετρόσ τ’ ἐστὶ καὶ ἔρρυθμοσ, καὶ ὀνόματα κεῖται τῇ τοιαύτῃ λέξει μέτρον καὶ μέλοσ, ἡ δὲ περιπεπλανημένα μέτρα καὶ ῥυθμοὺσ ἀτάκτουσ ἐμπεριλαμβάνουσα καὶ μήτε ἀκολουθίαν αὐτῶν φυλάττουσα μήτε ὁμοζυγίαν μήτ’ ἄλλην ὁμοιότητα τεταγμένην μηδεμίαν εὔρυθμοσ μέν ἐστι καὶ εὔμετροσ, ἐπειδὴ διαπεποίκιλται μέτροισ τε καὶ ῥυθμοῖσ τισιν, οὐ μὴν ἔρρυθμόσ γε οὐδὲ ἔμμετροσ, ἐπειδὴ οὐχὶ τοῖσ αὐτοῖσ οὐδὲ κατὰ ταὐτὰ ἔχουσι. τοιαύτην δή φημι πᾶσαν εἶναι λέξιν πολιτικήν, ἐν ᾗ τὸ ποιητικὸν ἐμφαίνεται κάλλοσ. ᾗ καὶ τὸν Δημοσθένη κεχρημένον ὁρῶ. τὰσ δὲ περὶ τούτου τοῦ μέρουσ πίστεισ ἐν τοῖσ περὶ τῆσ συνθέσεωσ γραφεῖσιν ἀποδεδωκὼσ οὐκ ἀναγκαῖον ἡγοῦμαι κἀνταῦθα λέγειν. τρίτον ἔτι καὶ τέταρτον ἰδίωμα τῆσ συνθέσεωσ τοῦ ῥήτοροσ ἦν τό τε ἐξαλλάττειν παντοδαπῶσ καὶ τὸ σχηματίζειν ποικίλωσ τὰ κῶλα καὶ τὰσ περιόδουσ.

οὐδὲ γὰρ ἔστιν οὐδεὶσ ἁπλῶσ τόποσ, ὃσ οὐχὶ διαπεποίκιλται ταῖσ τε ἐξαλλαγαῖσ καὶ τοῖσ σχηματισμοῖσ, ὡσ ἅπαντεσ ἴσασι, καί μοι δοκεῖ ταῦτα μὴ λόγων δεῖσθαι γνώριμα καὶ τοῖσ φαυλοτάτοισ ὄντα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION