헬라어 문장 내 검색 Language

ἦσαν δ’ οὐδ’ ἐκεῖνοι τὰσ ψυχὰσ ἀγεννεῖσ, ἀλλὰ καὶ τοῖσ παραπίπτουσιν ἀμυνόμενοι τοὺσ Ιοὐδαίουσ οὐκ ἐλάττονασ αὐτῶν διέφθειραν.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 13 446:3)
τότε γὰρ οὐδὲ φωνὴν ἀκούειν ἔτι θέλουσι τῶν διαβαλλομένων ἢ τῶν ἀπολογουμένων, τὸ ἀξιόπιστον τῆσ κατηγορίασ ἐκ τῆσ πάλαι δοκούσησ φιλίασ προειληφότεσ, οὐδὲ τοῦτο λογιζόμενοι, ὅτι πολλαὶ πολλάκισ ἐν τοῖσ φιλτάτοισ μίσουσ παραπίπτουσιν αἰτίαι τοὺσ ἄλλουσ λανθάνουσαι·
(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 24:5)
τὸ μὲν οὖν τὰ τοιαῦτα συμπτώματα τῶν καλῶν κἀγαθῶν ἀνδρῶν, οἱο͂ν ἡ Σωκράτουσ καταδίκη καὶ ὁ Πυθαγόρου ζῶντοσ ἐμπρησμὸσ ὑπὸ τῶν Κυλωνείων καὶ Ζήνωνοσ ὑπὸ Δημύλου τοῦ τυράννου καὶ Ἀντιφῶντοσ ὑπὸ Διονυσίου στρεβλουμένων ἀναιρέσεισ, πιτύροισ παραπίπτουσιν ἀπεικάζειν, ὅσησ ἐστὶν εὐχερείασ, ἐῶ·
(플루타르코스, De Stoicorum repugnantiis, section 37 4:2)
ὁ δέ, ὡσ εἶδεν ἀνόπλουσ καὶ μόνουσ προσιόντασ, ἐκείνουσ μὲν εὐθὺσ συνέλαβε, τὴν δὲ Φάρσαλον κατέσχε, φρίκην δὲ καὶ φόβον ἐνειργάσατο τοῖσ ὑπηκόοισ πᾶσιν ὥσ γε μετά τὴν τηλικαύτην ἀδικίαν καὶ τόλμαν ἀφειδήσων ἁπάντων, καὶ χρησόμενοσ οὕτω τοῖσ παραπίπτουσιν ἀνθρώποισ καὶ πράγμασιν ὡσ τότε γε κομιδῇ τὸν ἑαυτοῦ βίον ἀπεγνωκώσ.
(플루타르코스, Pelopidas, chapter 27 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION