뜻

1. one must call on, summon

예문

• ῥητέον δὲ ὅμως, εἰ καὶ ἑώλα δόξω λέγειν, ὡς μὴ αἰτίαν ἔχοιμι μόνος αὐτὰ ἀγνοεῖν, μᾶλλον δὲ παρακλητέος ἡμῖν τῶν Μενάνδρου προλόγων εἷς, ὁ Ἔλεγχος, φίλος Ἀληθείᾳ καὶ Παρρησίᾳ θεός, οὐχ ὁ ἀσημότατος τῶν ἐπὶ τὴν σκηνὴν ἀναβαινόντων, μόνοις ὑμῖν ἐχθρὸς τοῖς δεδιόσι τὴν γλῶτταν αὐτοῦ, πάντα καὶ εἰδότος καὶ σαφῶς διεξιόντος ὁπόσα ὑμῖν σύνοιδεν. (Lucian, Pseudologista, (no name) 3:6)

  (루키아노스, Pseudologista, (no name) 3:6)

• "ἀλλ ὁρ´α μὴ καὶ τὸν ξένον ἡμῖν παρακλητέον ἐπὶ τὴν ζήτησιν οἰκεία γὰρ πάνυ καὶ προσήκουσα θείοις ἀνδράσι. (Plutarch, De genio Socratis, section 23 1:5)

  (플루타르코스, De genio Socratis, section 23 1:5)

• πάλιν οὖν ὁ Θέων ἡμῖν παρακλητέος: (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 24 2:2)

  (플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 24 2:2)

• " μάλιστα δὲ παρακλητέον ὅταν μέλλωσιν ὀλίγα ὀχληθέντες μεγάλ αὐτὸν ὠφελήσειν. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 141:3)

  (아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 141:3)

• τὸ δ ἡμέτερον παρακλητέον, ᾗ ῥᾷστ ἂν ὑμεῖς μὲν μάθοιτε, ἐγὼ δὲ ᾗ διανοοῦμαι μάλιστ ἂν περὶ τῶν προκειμένων ἐνδειξαίμην. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 66:1)

  (플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 66:1)

유사 형태

• παρακλητέον (4)
• παρακλητέος? (2)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.