Sense

1. reproach, censure, blame, disgrace, of reproach
2. matter of reproach, a reproach, disgrace, the reproach

Examples

• μὴ κτήσῃ κακῶν ἀνδρῶν ὀνείδη, μηδὲ ζηλώσῃς τὰς ὁδοὺς αὐτῶν. (Septuagint, Liber Proverbiorum 3:31)
• μὴ κλαίετε δάκρυσι, μηδὲ δακρυέτωσαν ἐπὶ τούτοις. οὐδὲ γὰρ ἀπώσεται ὀνείδη. (Septuagint, Prophetia Michaeae 2:6)
• καὶ ἐφύλαξας τὰ δικαιώματα Ζαμβρὶ καὶ πάντα τὰ ἔργα οἴκου Ἀχαὰβ καὶ ἐπορεύθητε ἐν ταῖς βουλαῖς αὐτῶν, ὅπως παραδῶ σε εἰς ἀφανισμὸν καὶ τοὺς κατοικοῦντας αὐτὴν εἰς συρισμόν. καὶ ὀνείδη λαῶν λήψεσθε. (Septuagint, Prophetia Michaeae 6:16)
• καὶ σοὶ μέν - οὐ γὰρ ἀρτίας ἔχεις φρένας - Ἀργεῖ ὀνείδη καὶ Φρυγῶν ἐπαινέσεις ἀνέμοις φέρεσθαι παραδίδωμ: (Euripides, The Trojan Women, episode, iambic 2:18)
• γέρων γέροντα παρακόμιζ, ᾧ ξύνοπλα δόρατα νέα νέῳ τὸ πάρος ἐν ἡλίκων πόνοις ξυνῆν ποτ, εὐκλεεστάτας πατρίδος οὐκ ὀνείδη. (Euripides, Heracles, choral, antistrophe 13)

Similar forms

• ὄνειδος (201)
• ὀνείδη (76)
• ὀνειδίζειν (49)
• ὀνειδίζων (39)
• ὀνειδισμὸν (37)
• ὀνείδει (20)
• ὀνειδῶν (18)
• ὀνείδους (18)
• ὀνειδισμοῦ (15)
• ὀνειδίζεις (15)
• ὀνειδίζει (15)
• ὀνειδίσαι (14)
• ὀνείδεσιν (11)
• ὄνειδός (11)
• ὀνείδεα (11)
• ὀνειδισμόν (11)
• ὀνειδίσας (7)
• ὀνειδιεῖ (6)
• ὀνειδισμὸς (6)
• ὀνειδείοις (5)
• ὀνειδίζω (4)
• ὀνειδίσῃ (4)
• ὀνείδεσι (4)
• ὀνείδεος (3)
• ὀνείδιζε (3)
• ὀνειδίζετε (3)
• ὀνειδιῶν (2)
• ὀνειδίζοι (2)
• ὀνείδισας (2)
• ὀνείδισμα (2)
• ὀνειδισμῶν (2)
• ὀνειδιῶ (2)
• ὀνειδίζῃ (2)
• ὀνείδειον (2)
• ὀνειδιεῖν (2)
• ὀνειδισμῷ (2)
• ὀνειδισμοὶ (2)
• ὀνειδίσειε (1)
• ὀνείδεά (1)
• ὀνειδίσω (1)
• ὀνειδῖσαι (1)
• ὀνείδεϊ (1)
• ὀνειδίξοι (1)
• ὀνειδίσει (1)
• ὀνείδεσί (1)
• ὀνειδισμοί (1)
• ὀνειδιστὰς (1)
• ὀνείδιζ (1)
• ὀνειδίζοις (1)
• ὀνειδίσασα (1)
• ὀνειδίσωσί (1)
• ὀνείδισον? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.