αὔχημα
Third declension Noun; Neuter
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
αὔχημα
Structure:
αὐχηματ
(Stem)
Sense
- a thing boasted of, a pride, boast, cause for boasting, glory
- boasting, self-confidence
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐν δὲ τῇ τετάρτῃ βύβλῳ οἱ μετὰ Δημοσθένουσ περὶ Πύλον ἀγωνισάμενοι πρὸσ Λακεδαιμονίων δύναμιν καὶ ἐκ γῆσ καὶ ἐκ θαλάττησ καὶ νικήσαντεσ ἐν ἀμφοτέραισ ταῖσ μάχαισ, δἰ οὓσ ἡ πόλισ αὐχήματοσ ἐπληρώθη, πολλῷ πλείουσ τε καὶ κρείττουσ ἦσαν ἐκείνων. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 18 2:3)
- ὀπιθόμβροτον αὔχημα δόξασ οἰο͂ν ἀποιχομένων ἀνδρῶν δίαιταν μανύει καὶ λογίοισ καὶ ἀοιδοῖσ· (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 1 32:2)
- ἄλλον δ’ αἶνον ἔχω ματροπόλει τᾷδε κράτιστον δῶρον τοῦ μεγάλου δαίμονοσ, εἰπεῖν, χθονὸσ αὔχημα μέγιστον, εὐίππον, εὔπωλον, εὐθάλασσον. (Sophocles, Oedipus at Colonus, choral, antistrophe 21)
- ὁ δὲ πλείστουσ τ’ αὐτῶν διαφθείρασ καὶ λαμπρότατα ἔργα ἀποδειξάμενοσ Σίκκιοσ ἦν, ὅσ, ἐπειδὴ τέλοσ ἑώρα τὰ τῶν πολεμίων ἔχοντα σκότουσ ὄντοσ ἤδη, τὴν σπεῖραν ἄγων ἐπὶ τὸν κρατηθέντα ὑπὸ σφῶν χάρακα ἀνέστρεφε μεγάλησ χαρᾶσ καὶ πολλοῦ μεστὸσ ὢν αὐχήματοσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 46 10:1)
- ταῦτα ἐνθυμούμενοσ, εἴ τινοσ δέῃ τῶν ἡμετέρων, ἀποθέμενοσ τὰσ ἀπειλὰσ καὶ τὸ βασιλικὸν αὔχημα καταβαλὼν ἴθι πρὸσ τὴν βουλὴν καὶ δίδασκε καὶ πεῖθε τοὺσ συνέδρουσ, ὡσ οὐδενὸσ ἀτυχήσων οὔτε τῶν δικαίων οὔτε τῶν εὐγνωμόνων. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 19, chapter 10 7:1)
- τότε δ’ οὖν τῆσ δίκησ τοῦτο λαβούσησ τὸ τέλοσ ὁ μὲν δῆμοσ ἀπελύετο προσειληφὼσ ἀνόητον αὔχημα καὶ καθῃρηκέναι τὴν ἀριστοκρατίαν οἰόμενοσ, οἱ δὲ πατρίκιοι κατηφεῖσ τε καὶ ταπεινοὶ καὶ δι’ αἰτίασ ἔχοντεσ τὸν Οὐαλέριον, ὑφ’ οὗ πεισθέντεσ ἐπέτρεψαν τῷ δήμῳ τὴν δίκην· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 67 1:1)
- τί οὖν ἔτι κωλύει σε τὰσ ἡδίστασ καὶ τιμιωτάτασ ὄψεισ τῶν ἀναγκαιοτάτων σωμάτων ἀπολαβεῖν καὶ κεκομίσθαι τὴν περιμάχητον πατρίδα ἄρχειν τε ὥσπερ σοι προσῆκεν ἀρχόντων καὶ ἡγεῖσθαι ἡγεμόνων παισί τε καὶ ἐγγόνοισ μέγιστον αὔχημα καταλιπεῖν; (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 8, chapter 25 7:2)