Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μικρόψυχος?

First/Second declension Adjective; Transliteration: mikropsychos

Principal Part: μικρόψυχος μικρόψυχον

Structure: μικροψυχ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ψυχή

Sense

  1. little of soul, mean-spirited

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative μικρόψυχος μικρόψυχον
Genitive μικροψύχου μικροψύχου
Dative μικροψύχῳ μικροψύχῳ
Accusative μικρόψυχον μικρόψυχον
Vocative μικρόψυχε μικρόψυχον
DualN/A/V μικροψύχω μικροψύχω
G/D μικροψύχοιν μικροψύχοιν
PluralNominative μικρόψυχοι μικρόψυχα
Genitive μικροψύχων μικροψύχων
Dative μικροψύχοις μικροψύχοις
Accusative μικροψύχους μικρόψυχα
Vocative μικρόψυχοι μικρόψυχα
Positive Comparative Superlative
Adjective μικρόψυχος μικροψύχου μικροψυχότερος μικροψυχοτέρου μικροψυχότατος μικροψυχοτάτου
Adverb μικροψύχως μικροψυχότερον μικροψυχότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔτι δὲ τοιοῦτός ἐστιν ὁ μικρόψυχος οἱο῀ς πάντα τὰ ὀλιγωρήματα καλεῖν ὕβριν καὶ ἀτιμίαν, καὶ τὰ δι ἄγνοιαν ἢ λήθην γιγνόμενα. (Aristotle, Virtues and Vices 42:3)
  • οὕτως ἀγεννής, ὦ Ὑμνί, καὶ μικρόψυχος εἶ· (Lucian, Dialogi meretricii, 4:15)
  • οἰόνται δεῖν κολάζειν, ὡς Κτησιφῶν ὁ παγκρατιαστὴς ἀντιλακτίσαι τὴν ἡμίονον ἀξιῶν, ἀλλὰ καὶ περὶ τὰς τυραννικὰς μιαιφονίας τῷ πικρῷ τὸ μικρόψυχον αὐτῶν καὶ τῷ δρῶντι τὸ πεπονθὸς ἐνορώμενον ἐοίκε τοῖς δήγμασι τῶν ἑρπετῶν, ὅταν διακαῇ καὶ περιώδυνα γένηται , τὴν φλεγμονὴν ἀπερειδομένων σφοδρὰν τοῖς λελυπηκόσιν. (Plutarch, De cohibenda ira, section 8 3:1)
  • τὰ γὰρ ἔργα καὶ τὰ κινήματα καὶ τὰ σχήματα μικρότητα πολλὴν καὶ ἀσθένειαν κατηγορεῖ , οὐ μόνον ἐν οἷς παιδάρια σπαράττουσι καὶ πρὸς γύναια διαπικραίνονται καὶ κύνας καὶ ἵππους καὶ ἡμιόνους οἰόνται δεῖν κολάζειν, ὡς Κτησιφῶν ὁ παγκρατιαστὴς ἀντιλακτίσαι τὴν ἡμίονον ἀξιῶν, ἀλλὰ καὶ περὶ τὰς τυραννικὰς μιαιφονίας τῷ πικρῷ τὸ μικρόψυχον αὐτῶν καὶ τῷ δρῶντι τὸ πεπονθὸς ἐνορώμενον ἐοίκε τοῖς δήγμασι τῶν ἑρπετῶν, ὅταν διακαῇ καὶ περιώδυνα α γένηται, τὴν φλεγμονὴν ἀπερειδομένων σφοδρὰν τοῖς λελυπηκόσιν. (Plutarch, De cohibenda ira, section 8 1:2)
  • "ὁ πᾶς αὐτῶν πλοῦτος ηὑρέθη μετὰ τὴν ὑπ Ἀλεξάνδρου τῆς πόλεως κατασκαφὴν ἐν ταλάντοις τετρακοσίοις τεσσαράκοντα, φησίν, ὅτι τε μικρόψυχοι ἦσαν καὶ τὰ περὶ τὴν τροφὴν λίχνοι, παρασκευάζοντες ἐν τοῖς δείπνοις θρῖα καὶ ἑψητοὺς καὶ ἀφύας καὶ ἐγκρασιχόλους καὶ ἀλλᾶντας καὶ σχελίδας καὶ ἔτνος: (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 301)
  • χαῦνος δ ὁ μειζόνων ἀξιῶν αὑτόν, μικρόψυχος δ ὁ ἐλαττόνων: (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 61:1)
  • καὶ ὃ μὲν γένοιτ ἂν μεγαλόψυχος ἀξιώσει γὰρ ὧν ἐστιν ἄξιος, ὁ δὲ μικρόψυχος, ὃς ὑπαρχόντων αὐτῷ μεγάλων κατὰ τιμὴν ἀγαθῶν οὐκ ἀξιοῖ, τί ἂν ἐποίει, εἰ μικρῶν ἄξιος ἦν· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 114:2)
  • ὁ δ ἐλαττόνων ἢ ἄξιος μικρόψυχος, ἐάν τε μεγάλων ἐάν τε μετρίων, ἐάν τε καὶ μικρῶν ἄξιος ὢν ἔτι ἐλαττόνων αὑτὸν ἀξιοῖ. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 66:5)

Related

명사

형용사

동사

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION