Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

χαῦνος?

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration: chaunos

Principal Part: χαῦνος χαῦνη χαῦνον

Structure: χαυν (Stem) + ος (Ending)

Etym.: χαίνω

Sense

  1. gaping, porous, spongy, loose
  2. unsubstantial, empty, frivolous

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative χαῦνος χαύνη χαῦνον
Genitive χαύνου χαύνης χαύνου
Dative χαύνῳ χαύνῃ χαύνῳ
Accusative χαῦνον χαύνην χαῦνον
Vocative χαῦνε χαύνη χαῦνον
DualN/A/V χαύνω χαύνα χαύνω
G/D χαύνοιν χαύναιν χαύνοιν
PluralNominative χαῦνοι χαῦναι χαῦνα
Genitive χαύνων χαυνῶν χαύνων
Dative χαύνοις χαύναις χαύνοις
Accusative χαύνους χαύνας χαῦνα
Vocative χαῦνοι χαῦναι χαῦνα
Positive Comparative Superlative
Adjective χαῦνος χαύνου χαυνότερος χαυνοτέρου χαυνότατος χαυνοτάτου
Adverb χαύνως χαυνότερον χαυνότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὗ σβεσθέντος τέφρα ἀποβήσεται τὸ σῶμα καὶ τὸ πνεῦμα διαχυθήσεται ὡς χαῦνος ἀήρ. (Septuagint, Liber Sapientiae 2:3)
  • χαῦνα μὲν τότ ἐφράσαντο, νῦν δέ μοι χολούμενοιλοξὸν ὀφθαλμοῖς ὁρῶσι πάντες ὥστε δήιον. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 12 3:3)
  • τὰ δὲ τῶν κολακευομένων ἐμφυσωμένων τῇ κολακείᾳ, χαύνους καὶ κενοὺς ποιοῦντα, πάντων ἐν ὑπεροχῇ παρ αὐτοῖς ὑπολαμβάνεσθαι κατασκευάζεσθαι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 67 1:1)
  • Φυλότιμος δ ἐν τῷ τρίτῳ περὶ τροφῆς τὸ Περσικόν φησι λιπαρώτερον καὶ κεγχρῶδες εἶναι, χαυνότερον δ ὑπάρχειν καὶ πιεζόμενον πλεῖστον ἔλαιον ἀφιέναι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 24 1:2)
  • πέτρας καὶ πολιᾶς θαλάσσας τέκνον, ἧς ἐπὶ τέλει γεγράφθαι ἐκ δὲ παίδων χαύνοις φρένας ἁ θαλασσία λεπάς. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 31 1:3)
  • χαῦνος δ ὁ μειζόνων ἀξιῶν αὑτόν, μικρόψυχος δ ὁ ἐλαττόνων: (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 61:1)
  • εἰ γὰρ ἂν μεγάλων ἀξιῶν χαῦνος ἦν, ἢ ἐλαττόνων ἔτι. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 115:1)
  • ὑμῶν δ εἷς μὲν ἕκαστος ἀλώπεκος ἴχνεσι βαίνει, σύμπασιν δ ὑμῖν χαῦνος ἔνεστι νόος. (Plutarch, , chapter 30 2:4)
  • ὁ δὲ μεγάλων ἑαυτὸν ἀξιῶν ἀνάξιος ὢν χαῦνος: (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 66:3)

Synonyms

  1. unsubstantial

Related

명사

형용사

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION