Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπονείδιστος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπονείδιστος ἐπονείδιστον

Structure: ἐπονειδιστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: o)neidi/zw

Sense

  1. to be reproached, shameful, ignominious, matter of reproach

Examples

  • τότε οἱ πρὶν ἐπονείδιστοι καὶ πλησίον τοῦ ᾅδου, μᾶλλον δ̓ ἐπ̓ αὐτῷ βεβηκότεσ, ἀντὶ πικροῦ καὶ δυσαιάκτου μόρου, κώθωνα σωτήριον συστησάμενοι, τὸν εἰσ πτῶσιν αὐτοῖσ καὶ τάφον ἡτοιμασμένον τόπον κλισίαισ κατεμέρισαν πλήρεισ χαρμονῆσ. (Septuagint, Liber Maccabees III 6:31)
  • Προφάσεισ ζητεῖ ἀνὴρ βουλόμενοσ χωρίζεσθαι ἀπὸ φίλων, ἐν παντὶ δὲ καιρῷ ἐπονείδιστοσ ἔσται. (Septuagint, Liber Proverbiorum 18:1)
  • ὁ ἀτιμάζων πατέρα καὶ ἀπωθούμενοσ μητέρα αὐτοῦ καταισχυνθήσεται καὶ ἐπονείδιστοσ ἔσται. (Septuagint, Liber Proverbiorum 19:24)
  • α χάρισ καὶ φιλία ἐλευθεροῖ, ἃσ τήρησον σεαυτῷ, ἵνα μὴ ἐπονείδιστοσ γένῃ, ἀλλὰ φύλαξον τὰσ ὁδούσ σου εὐσυναλλάκτωσ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 25:11)
  • σοφὸσ γίνου, υἱέ, ἵνα σου εὐφραίνηται ἡ καρδία, καὶ ἀπόστρεψον ἀπὸ σοῦ ἐπονειδίστουσ λόγουσ. (Septuagint, Liber Proverbiorum 27:11)
  • καίτοι πῶσ οὐκ ἀμαθία ἐστὶν αὕτη ἡ ἐπονείδιστοσ, ἡ τοῦ οἰέσθαι εἰδέναι ἃ οὐκ οἶδεν; (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 131:1)
  • καὶ δόξειεν ἂν δικαίωσ ἐπονείδιστοσ εἶναι, ὅτι οὐχ ᾗ ἄνθρωποί ἐσμεν ὑπάρχει, ἀλλ’ ᾗ ζῷα. (Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 3 146:2)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION