Sense

1. corpse, dead person
2. (in the plural) spirits of the dead
3. (attributive) dead, deceased

Examples

• καὶ γαστέρι δ οὔπως ἐστὶ νέκυν πενθῆσαι Ἀχαιούς. (Lucian, (no name) 22:5)
• δ ἶσος Θέτιδος παῖς ἠϋκόμοιο πάντες δ εἰσὶν ὁμῶς νεκύων ἀμενηνὰ κάρηνα, γυμνοί τε ξηροί τε κατ ἀσφοδελὸν λειμῶνα. (Lucian, Contemplantes, (no name) 22:13)
• ἢν μέν τις αὐτέων νέκυν ἴδηται, ἐκείνην τὴν ἡμέρην ἐς τὸ ἱρὸν οὐκ ἀπικνέεται, τῇ ἑτέρῃ δὲ καθήρας ἑωυτὸν ἐσέρχεται. (Lucian, De Syria dea, (no name) 53:2)
• αὐτῶν δὲ τῶν οἰκείων τοῦ νέκυος ἕκαστοι φυλάξαντες ἀριθμὸν ἡμερέων τριήκοντα καὶ τὰς κεφαλὰς ξυράμενοι ἐσέρχονται: (Lucian, De Syria dea, (no name) 53:3)
• - φθιμένων νεκύων οἳ καταλείπουσι μέλη θανάτῳ λυσιμελεῖ θηρσὶν ὀρείοισι βοράν: (Euripides, Suppliants, choral, strophe 13)
• τάλαιν ἐγὼ <σῶν> συγγόνου θ ὑβρισμάτων, ὃς ἐκ δόμων νέκυς ἄθαπτος οἴχεται μέλεος, ὅν, εἴ με καὶ θανεῖν, πάτερ, χρεών, σκότια γᾷ καλύψω. (Euripides, Phoenissae, episode, lyric 1:3)
• δὴ τότε διαπρεπεῖς τότ ἐγένοντο Φρύγες, ὅσον Ἄρεως ἀλκὰν ἥσσονες Ἑλλάδος ἐγενόμεθ αἰχμᾶς, ὃ μὲν οἰχόμενος φυγάς, ὃ δὲ νέκυς ὤν, ὃ δὲ τραῦμα φέρων, ὃ δὲ λισσόμενος, θανάτου προβολάν: (Euripides, episode, lyric 3:5)
• ἀπὸ τράπεζαν εἷλεν ᾗ ποτήρια καὶ ὁ τὴν Ἀλκμαιωνίδα δὲ ποιήσας φησίν νέκυς δὲ χαμαιστρώτου ἐπὶ τείνας εὐρείης στιβάδος παρέθηκ αὐτοῖσι θάλειαν δαῖτα ποτήριά τε, στεφάνους δ ἐπὶ κρασὶν ἔθηκεν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 22)
• οὐ μαρτυρήσει ταῦθ ὁ κατθανὼν νέκυς. (Sophocles, Antigone, episode 4:14)
• σκέψαι γὰρ εἴ σοι προσφιλῶς αὐτῇ δοκεῖ γέρα τάδ οὑν τάφοισι δέξεσθαι νέκυς, ὑφ ἧς θανὼν ἄτιμος, ὥστε δυσμενής, ἐμασχαλίσθη, κἀπὶ λουτροῖσιν κάρᾳ κηλῖδας ἐξέμαξεν. (Sophocles, episode 7:6)

Similar forms

• νέκυν (104)
• νεκύων (53)
• νέκυς (51)
• νεκύεσσι (16)
• νέκυος (14)
• νέκυες (11)
• νέκυας (8)
• νεκύεσσιν (7)
• Νεκυίᾳ (5)
• νέκυάς (4)
• νέκυι (4)
• νέκυσιν (4)
• νέκυσσιν (4)
• νέκυιαν (3)
• νεκυίαν (3)
• νέκυσι (2)
• Νεκυία (1)
• νέκυός (1)
• Νεκυίας (1)
• νέκυσσι (1)
• νέκυιάν (1)
• νεκυηγέ (1)
• Νέκυια (1)
• νεκύ- (1)
• νέκυϊ (1)
• Νεκυσιεὺς? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary