Ancient Greek-English Dictionary Language

μανικός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μανικός μανική μανικόν

Structure: μανικ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: mani/a

Sense

  1. of or for madness, mad, mad
  2. frenzied, frantic, mad, extravagant

Examples

  • οὐδὲ Κλέων αὐτὸν φοβήσει μέγα ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ δυνάμενοσ καὶ κατέχων τὸ βῆμα, ὡσ μὴ εἰπεῖν ὅτι ὀλέθριοσ καὶ μανικὸσ ἄνθρωποσ οὗτοσ ἦν· (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 38 1:3)
  • καὶ Φίλιπποσ δ’ ὁ τοῦ Ἀλεξάνδρου πατήρ φιλοπότησ ἦν, ὡσ ἱστορεῖ Θεόπομποσ ἐν τῇ ἕκτῃ καὶ εἰκοστῇ τῶν ἱστοριῶν, κἀν ἄλλῳ δὲ μέρει τῆσ ἱστορίασ γράφει Φίλιπποσ ἦν τὰ μὲν φύσει μανικὸσ καὶ προπετὴσ ἐπὶ τῶν κινδύνων, τὰ δὲ διὰ μέθην ἦν γὰρ πολυπότησ καὶ πολλάκισ μεθύων ἐξεβοήθει. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 461)
  • Χαιρεφῶν δέ, ἅτε καὶ μανικὸσ ὤν, ἀναπηδήσασ ἐκ μέσων ἔθει πρόσ με, καί μου λαβόμενοσ τῆσ χειρόσ, ὦ Σώκρατεσ, ἦ δ’ ὅσ, πῶσ ἐσώθησ ἐκ τῆσ μάχησ; (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 3:1)
  • φοβοῦμαι δὴ τὰ εἰρημένα, μή ποτε διὰ ταῦτά σοι μανικὸσ εἶναι δόξω παρὰ πόδα μεταβαλὼν ἐμαυτὸν ἄνω καὶ κάτω. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 156:7)
  • ὅτι ὁ Καμβύσησ ἦν μὲν φύσει μανικὸσ καὶ παρακεκινηκὼσ τοῖσ λογισμοῖσ, πολὺ δὲ μᾶλλον αὐτὸν ὠμὸν καὶ ὑπερήφανον ἐποίει τὸ τῆσ βασιλείασ μέγεθοσ. (Diodorus Siculus, Library, fragmenta libri x, chapter 14 3:1)

Synonyms

  1. of or for madness

  2. frenzied

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION